"Nikt nawet nie mrugnął". W szatni Polaków zapadła cisza

Mateusz Skwierawski 15 Czerwca 2023, 17:50

PAP/EPA / Bartłomiej Zborowski / Na zdjęciu: Jakub Błaszczykowski

• Co dalej z polskim talentem? Jest decyzja

Mateusz Skwierawski, WP SportoweFakty: Jak pan wspomina Kubę Błaszczykowskiego?

Adam Nawałka, były selekcjoner kadry Polski: To zawodnik niezwykle charakterny. Zawsze traktował piłkę zupełnie inaczej, niż robi się to w obecnych czasach. Dziś możemy zauważyć w sporcie bardziej konsumpcyjne podejście. Dla Kuby liczyły się przede wszystkim wartości, idee. Jedną z nich była właśnie reprezentacja Polski. Cieszę się, że mogliśmy współpracować na tym poziomie.

Przede wszystkim mam dobre wspomnienia związane z Kubą. Oczywiście - jak to w piłce bywa - zdarzają się i gorsze momenty, ale najważniejszy jest obopólny szacunek. Zawsze darzyłem Kubę wielką estymą. Zarówno za dokonania w reprezentacji, jak i Wiśle Kraków. Kuba podejmował także wiele inicjatyw społecznych, jego postawa jest godna podziwu. To zawodnik z "duszą", oddający całe serce na boisku i poza nim.

Dużo razem przeszliście.

Pamiętamy udane mistrzostwa Europy we Francji w 2016 roku, ale też trudniejsze momenty - jak choćby kwestię opaski kapitańskiej.

Podczas swojej kadencji w reprezentacji przekazał pan opaskę Robertowi Lewandowskiemu.

Kuba miał wtedy trudniejszy moment, ponieważ nie grał w reprezentacji ponad rok z powodu dwóch poważnych kontuzji. To zaważyło, sytuacja tego wymagała i musiałem podjąć decyzję, kto będzie kapitanem, ponieważ rozpoczynały się eliminacje mistrzostw Europy 2016. Zawsze celem było dobro drużyny.

Kuba początkowo przyjął to źle, ale starałem się go przekonać, że wszyscy na niego liczymy: ja i drużyna. Stąd kilka moich wizyt w Dortmundzie.

Kuba wrócił do nas w trakcie kwalifikacji i zobaczył, że faktycznie - za słowami idą czyny i wszyscy idziemy w jednym kierunku. Zagrał z Gruzją, bardzo nam pomógł w wygranej. Nasza dalsza współpraca w eliminacjach i na turniejach była doskonała. Kuba stanął ponad tym wszystkim. Mam do niego ogromny szacunek, bo wiem, jak ważna jest dla niego reprezentacja Polski.

Pan z kolei zaufał Kubie przed samym turniejem we Francji i pilotował jego indywidualne treningi.

Kuba był wtedy piłkarzem Fiorentiny, ale przestał występować w drużynie Paulo Sousy. Wszelkimi siłami staraliśmy się pomóc Kubie w utrzymaniu formy. Mieliśmy przygotowany plan, by Kuba był w optymalnej dyspozycji. I to wszystko świetnie się ułożyło, wbrew opiniom. A dobrze pamiętam, co się wtedy mówiło - że zawodnik, który nie gra i jest ciągle kontuzjowany, nie nadaje się do reprezentacji. Doskonale znałem jednak jakość, którą prezentował Kuba, będąc w odpowiedniej dyspozycji.

Z satysfakcją wspominam, z jakim nastawieniem przyjechał na zgrupowanie. Pokazał to, czego oczekiwałem, czyli dużą energię, zaangażowanie. Był pozytywnym duchem drużyny, a wiemy, jak ważny jest "team spirit" przed turniejem. Kuba pokazał klasę.

A we Francji wysoką formę.

Cały czas balansowaliśmy na pograniczu. Intensywność treningów w Arłamowie była bardzo duża i w przypadku Kuby nie chcieliśmy przesadzić. W trakcie turnieju prowadziliśmy dokładny monitoring zmęczenia organizmu. Między innymi dlatego Kuba nie wyszedł od początku w trzecim meczu grupowym z Ukrainą (1:0) - po dwóch bardzo intensywnych spotkaniach z Irlandią Północną (1:0) i Niemcami (0:0). Ale dał kapitalną zmianę, strzelił gola i wygraliśmy. Ten reset był mu potrzebny. Później zdobył jeszcze ważną bramkę w 1/8 finału ze Szwajcarią (1:1, wygrana w karnych) i zagrał dobry mecz w ćwierćfinale z Portugalią (1:1, porażka w karnych).

Mimo że ten wieczór był dla niego bardzo bolesny. Błaszczykowski nie wykorzystał rzutu karnego w serii jedenastek i Polska odpadła z turnieju.

Z przebiegu spotkania to my stworzyliśmy więcej sytuacji. Na samym początku strzeliliśmy gola, później były okazje, by podwyższyć na 2:0 i zamknąć mecz. Niestety, nie udało się. Wiemy, jaką jakość miała Portugalia z Cristiano Ronaldo na czele. To oni zostali mistrzami Europy.

Po meczu był smutek, ale też duma i satysfakcja, że wlaliśmy radość w serca polskich kibiców. Po takich sytuacjach ważne jest wsparcie fanów, zawodników i trenerów. Kuba mógł na nie liczyć. Najpierw w szatni była cisza, ale później odpowiednio zareagowaliśmy. Wszyscy graliśmy w piłkę i wiemy, że takie sytuacje zdarzają się najlepszym. Zwłaszcza że Kuba rozgrywał na Euro fantastyczne mecze.

Nikt nawet nie mrugnął, nie miał do niego żadnych pretensji. Sam też powiedziałem Kubie: "Gramy i walczymy razem". Z naszej strony nie było mowy, by okazać jakikolwiek żal. Życie sportowca polega na tym, by reagować i myśleć o tym, co przed nami.

Kuba Błaszczykowski żegna się z reprezentacją Polski w meczu z Niemcami. Wygrał pan z tym rywalem po raz pierwszy w historii.

Dobrze pamiętam, gdy przed meczem w Warszawie spotkałem się z "Poldim", wymieniliśmy kilka zdań. Lukas był bardzo pozytywnie nastawiony. Powiedział: "Życzę powodzenia, ale nie w tym spotkaniu". Odpowiedziałem Podolskiemu: "Ale my już od tego meczu zaczynamy".

I tak się stało.

Na Stadionie Narodowym przeżyliśmy eksplozję dumy, radości i to nas dalej poniosło. To był jeden z najważniejszych meczów, jeżeli chodzi o tamtą dekadę. Mówimy o fundamencie pod budowę ówczesnej drużyny. Dobrze się złożyło, bo miałem ten komfort, że dysponowałem rokiem na przygotowanie zespołu do eliminacji.

Pod kątem gry z Niemcami rozegraliśmy mecz towarzyski już w maju 2014 roku (0:0). Może w niepełnych składach, ale z myślą o kwalifikacjach. Pod względem szkoleniowym to była bardzo wartościowa konfrontacja. Niemcy grali takim samym systemem. Joachim Loew sprawdzał zawodników, robił ostateczną selekcję przed mundialem 2014. Dla jego piłkarzy to była walka o wszystko. Później byłem w Brazylii na mistrzostwach świata, asystenci cały czas analizowali rywala. Plan tworzył się od dawna. Byliśmy świetnie przygotowani do tego meczu: pod względem mentalnym i taktycznym.

A podczas Euro 2016 pana zespół zremisował z Niemcami w grupie (0:0).

Pod względem piłkarskim byliśmy już na innym poziomie jeszcze we Frankfurcie w eliminacjach, w przegranym meczu 1:3. Była pewność siebie, jakość, ale popełnialiśmy błędy taktyczne w obronie. Natomiast nasze najlepsze spotkanie z Niemcami przypada na mistrzostwa Europy. We Francji było wszystko: umiejętności, mądrość taktyczna, świadomość własnej wartości i siły zespołu.

Tamto pokolenie schodzi ze sceny. Z kadrą żegnali się już Łukasz Piszczek, Łukasz Fabiański, Sławomir Peszko, w piątek zrobi to Kuba Błaszczykowski. W drużynie nie ma też Kamila Glika, Grzegorza Krychowiaka czy Kamila Grosickiego.

Czas płynie, to naturalna kolei rzeczy, że przychodzi nowe pokolenie. Wybory trenera trzeba szanować, ale podchodzę z dystansem do haseł: "Odmładzamy reprezentację". Zadaniem selekcjonera jest oczywiście wytyczenie ścieżki rozwoju dla młodych zawodników, trzeba jednak zachować umiar i równowagę. Każda drużyna, która chce się rozwijać, musi mieć młodych, zdolnych i głodnych gry zawodników, ale wartości, które wnoszą doświadczeni piłkarze, również są bezcenne. Mam nadzieję, że trener Fernando Santos, który jest dobrym fachowcem, będzie umiał to jeszcze pogodzić.

Mówimy o zawodnikach, których wymieniłem: Gliku, Krychowiaku i Grosickim?

Tak i mówię o wszystkich piłkarzach, którzy są w wysokiej formie. Ale oczywiście podstawowym przesłaniem jest wspieranie naszej reprezentacji. Trzeba dać selekcjonerowi wotum zaufania i trzymać kciuki za reprezentację Polski.

rozmawiał Mateusz Skwierawski, WP SportoweFakty

Kamil Grosicki o reprezentacji Polski. Jasna deklaracja

Sławomir Peszko zaskakuje. "Poznał mnie tylko kierowca busa"