Jak to z Robertem Lewandowskim i Franciszkiem Smudą było?

Paweł Kapusta 10 Stycznia 2017, 14:02

PAP / Adam Ciereszko

Był maj 2008 roku, mecz I ligi Znicza Pruszków z Polonią Warszawa. Na trybunach stadionu w podwarszawskim Pruszkowie zjawił się ówczesny trener Lecha Poznań, Franciszek Smuda. Obserwował grę 20-letniego Roberta Lewandowskiego.

• Cezary Kucharski: Środowisko Bońka i jego "cyngla" Stanowskiego mnie nie rusza

Dzwonimy do Franciszka Smudy. Od meczu w Pruszkowie minęło już sporo czasu, ale ówczesny trener Lecha sytuację pamięta doskonale, mówi o niej w szczegółach. - Było dokładnie tak, jak mówi Czarek Kucharski. Podczas meczu siedzieliśmy obok siebie na stadionie w Pruszkowie. Po 30 minutach meczu powiedziałem Czarkowi: "OK, dzwonię do dyrektora sportowego Lecha, bierzemy go". Czarek mi odpowiedział, że się cieszy, bo chciał, żeby "Lewy" poszedł właśnie do mnie - wspomina były selekcjoner reprezentacji Polski.

Skąd w takim razie wzięły się późniejsze wypowiedzi Smudy? Skąd tekst, że Lewandowski to drewno? Skąd domaganie się oddania pieniędzy za paliwo spalone w drodze z Poznania do Pruszkowa? - Nie wiem, nie mam pojęcia, skąd to się w ogóle wzięło - przyznaje Smuda. - Być może ktoś usłyszał jakiś żart? Chciałem odwrócić uwagę od tego chłopaka, więc nie chwaliłem go na prawo i lewo - dodaje.

Bardzo podobnie wspomina to zajście Kucharski. - A co miał powiedzieć Smuda? Że to kapitalny zawodnik? Że bardzo mu zależy? Gdyby tak zrobił, przeprowadzenie transferu byłoby o wiele trudniejsze - przyznaje menedżer, który z Lewandowskim współpracuje do dzisiaj.

W tamtym czasie zainteresowanie Lewandowskim wyrażali działacze nie tylko Lecha, ale również kilka innych klubów z polskiej elity. Smuda doskonale wiedział więc, co robi: swoimi słowami zapobiegł sytuacji, w której działacze Znicza Pruszków windowaliby cenę za napastnika.