Hiszpania wraca na tron, oblany egzamin Bieglera - podsumowanie MŚ w Hiszpanii

Mistrzostwa rozgrywane na Półwyspie Iberyjskim był debiutem Michaela Bieglera z reprezentacją Polski na wielkiej imprezie, który w ostatecznym rachunku wypadł blado. Całkowicie zawiodła druga linia, a prawie w ogóle niewykorzystywane były skrzydła. Choć polscy szczypiorniści w Hiszpanii ponieśli raptem dwie porażki (Słowenia, Węgry), turniej zakończyli na 9. miejscu. - Każdy z nas liczył na nieco więcej, ale Węgrzy obnażyli nasze słabości i teraz trzeba wziąć się mocno do roboty, aby odrobić to, co straciliśmy - mówił w rozmowie ze SportoweFakty.pl Michał Kubisztal. - Mecz z Węgrami obnażył nasze braki i pokazał, jak wiele czeka nas pracy. Musimy zakasać rękawy, wziąć się solidnie do roboty i zejść na ziemię - uważa z kolei Marek Panas.

Na MŚ pojechało czterech debiutantów: Przemysław Krajewski, Michał Bartczak, Marek Szpera i Michał Chodara, lecz nie byli zbyt często wykorzystywani. - Trzeba zadać sobie pytanie, po co oni do tej Hiszpanii pojechali: żeby obserwować mistrzostwa czy żeby na nich grać. Moim zdaniem nie dostali szansy - twierdzi Jarosław Cieślikowski, który nie szczędził ostrych słów na temat gry Polaków. - Nie mamy następców dla zawodników występujących w wyjściowym składzie - dorzuca Bogdan Kowalczyk. - W ataku pozycyjnym graliśmy zbyt indywidualnie, to było widać gołym okiem. Po tych mistrzostwach wiemy jeszcze mniej niż przed ich rozpoczęciem - dodaje.

Piętą achillesową i "znakiem firmowym" biało-czerwonych podczas MŚ były liczne przestoje. - W poszczególnych meczach było za dużo przestojów. Ta kadra odczuwa zmianę pokoleniową i odbija się to na wyniku - ocenił w rozmowie z naszym portalem Artur Siódmiak. - Martwi mnie sprawa rozwoju i utrzymania światowego poziomu reprezentacji w kontekście długoletnim. Musimy się skupić na pracy u podstaw - dodał.

Od początku pracy z kadrą Michael Biegler jak mantrę powtarza, że docelową imprezą są ME 2016. - Ta drużyna wciąż jest w budowie i trudno jest od niej wymagać z miejsca wielkich efektów. W tak krótkim czasie, jaki miał nowy selekcjoner, trudno jest stworzyć ekipę, która będzie w stanie ogrywać europejskie potęgi - przekonuje Grzegorz Tkaczyk.

Olbrzymią presję zdołali wytrzymać gospodarze, którzy po ośmiu latach przerwy ponownie stanęli na najwyższym stopniu podium wielkiego turnieju. - To więcej niż sen. Nie można było lepiej zakończyć tego filmu. Chcę podziękować za zaangażowanie wszystkim graczom, którzy byli ze mną od 2009 roku - mówił rozentuzjazmowany Valero Rivera po finałowej konfrontacji, w której hiszpańscy szczypiorniści rozbili Duńczyków 35:19. Wyśnione pożegnanie z kadrą zaliczył Alberto Entrerrios. Rozgrywający HBC Nantes w całej karierze wystąpił dla La Roja aż w 238 spotkaniach i w najlepszym z możliwych sposobów zwieńczył bogatą oraz pełną sukcesów reprezentacyjną karierę.

Kapitalnie podczas światowego czempionatu spisywała się Dania. W duńskiej układance każdy element handballowego rzemiosła funkcjonował niemalże perfekcyjnie - poza wielkim finałem. Podopieczni Ulrika Wilbeka w meczu o złoty medal byli jedynie tłem dla świetnie dysponowanych Hiszpanów, którzy w pełni pozbawili Skandynawów ich najgroźniejszych atutów. Mimo tragicznego występu mistrzów Europy w najważniejszym spotkaniu - Duńczycy mogą mieć spore powody do zadowolenia. Zmianę pokoleniową przeszli bardzo płynnie i skutecznie, o czym najlepiej świadczy fakt, że czwarty raz z rzędu znaleźli się w strefie medalowej MŚ. Ponadto w opinii ekspertów odkryciem turnieju był Henrik Molgaard.

Trzeci z rzędu medal w ciągu zaledwie roku wywalczyli chorwaccy szczypiorniści. Mieszanka rutyny z młodością pod batutą Slavko Goluzy zrobiła olbrzymie wrażenie. Schedę po Ivano Baliciu udanie przejął Domagoj Duvnjak, który w trakcie turnieju był motorem napędowym Chorwatów. - Przyszłość jest jeszcze przed nami, na pewno będzie kolejny wielki sukces - twierdzi szkoleniowiec Hrvtaskiej. - Zagraliśmy dobrze wszystkie mecze z wyjątkiem Danii, nie możemy jednak już tego odzyskać - mówi Marko Kopljar. - Nikt w nas nie wierzył, ale najważniejszą rzeczą jest, że uwierzyliśmy w siebie i pokazaliśmy, że mamy nowe pokolenie, które na tych mistrzostwach zdobyło ogromne doświadczenie - podsumowuje Igor Vori. Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców z dorobkiem 50 trafień zajął Ivan Cupić, na co dzień zawodnik Vive Targów Kielce.

Bez cienia wątpliwości "czarnym koniem" była Słowenia. Dowodzona świetnie przez Urosa Zormana triumfalny marsz zakończyła dopiero w półfinale. Ekipa Borisa Denicia ostatecznie zajęła czwarte miejsce - najwyższe w historii startów, prezentując ciekawy handball. Ze świetnej strony pokazali się bramkarze, błysnęła także zdolna młodzież w osobach Gaspera Marguca, Boruta Mackovseka i Jure Doleneca, którzy w niedalekiej przyszłości z pewnością będą stanowić o sile czołowych drużyn świata.

Bardzo dobre wrażenie pozostawili po sobie także Niemcy oraz Rosjanie. Pierwsi z nich przed mistrzostwami byli w kraju mocno krytykowani, lecz Martin Heuberger  udowodnił, że w jego odmienionym zespole tkwi olbrzymi potencjał. Niemieccy szczypiorniści byli postrachem dla najlepszych. Jako pierwsi zatrzymali Francuzów, a w ćwierćfinale napsuli sporo krwi Hiszpanom, późniejszym triumfatorom turnieju. - Choć zabrakło nam do półfinału, zakończenie turnieju jest pozytywne. Wiele osób w Niemczech może się z nami identyfikować - uważa Dominik Klein.

Nowy trener kompletnie odmienił oblicze Rosjan, długo grających archaiczną piłkę ręczną. Sborna pod wodzą Olega Kuleshova w Hiszpanii imponowała głównie grą w obronie oraz szybko wyprowadzanymi kontratakami. Rosjanie na Półwyspie Iberyjskim otarli się o strefę medalową, co ostatnimi czasy zdarzało się bardzo rzadko.

Potwierdziło się po raz kolejny, że Serbowie tracą poza swoimi terenem dużo na wartości. Dopiero trzecie miejsce zajęte w fazie grupowej znacznie skomplikowało drogę wicemistrzów Europy do półfinału, który buńczucznie zapowiadali przed startem mistrzostw. Ostatecznie zajęli 10. miejsce - podobnie jak przed dwoma laty w Szwecji.

Całkowicie rozczarowali Francuzi. Hegemoni męskiego handballu w ostatnim pięcioleciu podczas całego turnieju spisywali się słabo, a najlepszym tego dowodem była dotkliwa porażka z Chorwacją, która w bolesny sposób zakończyła panowanie Trójkolorowych. - Od początku turnieju nie zagraliśmy dobrego meczu przez cały czas jego trwania - wskazuje przyczyny słabego występu Cedric Sorhaindo. W ekipie  dojdzie do długo Claude'a  Onesty zapowiadanej zmiany pokoleniowej. Na chwilę obecną buty na kołku postanowili zawiesić Didier Dinart i Daouda Karaboue. Czy to początek schyłku Trójkolorowych?

Końcowa klasyfikacja MŚ w Hiszpanii 1. Hiszpania 2. Dania 3. Chorwacja 4. Słowenia

17. Algieria 18. Argentyna 19. Arabia Saudyjska 20. Katar 21. Korea Południowa 22. Czarnogóra 23. Chile 24. Australia

Warto również zwrócić uwagę na wszelkiej maści działania Telewizji Polskiej podczas transmisji z MŚ w Hiszpanii. To czym fani szczypiorniaka byli "raczeni" idealnie zostało zobrazowane w poniższym artykule

Polecamy również