Nowe technologie w piłce ręcznej. Polskie środowisko nie mówi "nie"

Bartek Choinkowski 27 Listopada 2018, 10:50

Materiały prasowe / Na zdjęciu: Łukasz Gontarek podczas Gali Superligi

• Ligowe prześwietlenie (10): ścisk za VIVE. Ożywienie w Superlidze

Nie zatrzymujmy się na zegarze

Wielkim fanem rozwiązań proponowanych przez trenerów Bundesligi jest były prezes PGNiG Superligi, Łukasz Gontarek. - Shot clock? Czemu nie! Jak najbardziej należy próbować takich technologii.

Jak mówi Gontarek, największym problemem szczypiorniaka jest brak klarownych zasad. - Przepisy są niejasne, szczególnie przy faulu ofensywnym. Widać tutaj dużą subiektywność sędziów; z drugiej strony brakuje szacunku dla arbitrów. Trzeba dążyć do tego, żeby jak najmocniej uprościć przepisy, tak żeby rozgrywki stały się bardziej zrozumiałe dla wszystkich.

Zdaniem byłego prezesa Superligi wprowadzenie zegara jest pomysłem wartym rozważenia, chociaż on sam w zmianach poszedłby krok dalej. - Myślałem nad takim rozwiązaniem, bo piłka ręczna nie korzysta z możliwości, jakie daje nowoczesny świat. Ale można zrobić więcej, na przykład wprowadzić system challenge dla trenerów. Ten sport ma wielki potencjał.

- Wiem, że to brzmi dziwnie, ale należy próbować. Jako osoba, która była odpowiedzialna za przygotowanie rozgrywek uważam, że piłka ręczna jest w niebezpiecznym momencie. Pod kątem organizacji, marketingu, handball brnie coraz bardziej w swoistą "niszowość" - mówi Gontarek. Jednocześnie dodaje, że nie widzi szans na technologiczną rewolucję. - Świat piłki ręcznej jest mało otwarty, a strach przed nowością jego przedstawicieli - ogromny. Nie wierzę w to, że takie zmiany udałoby się wprowadzić, a bez tego istnieje duże ryzyko, że nasz sport się stoczy.

Lijewski: nie rozumiem malkontentów

Podobne zdanie ma trener Energi Wybrzeża Gdańsk, Marcin Lijewski. Jak mówi były znakomity reprezentant Polski, wprowadzenie zegara w dużym stopniu uprościłoby zasady. - Takie rozwiązanie to bardzo dobry pomysł. Czas gry byłby wtedy bardziej normowany.

W ocenie starszego z braci Lijewski zbyt dużo decyzji pozostawionych jest do interpretacji przez sędziów. - Obecnie arbitrzy mają spore pole do popisu, szczególnie przy sygnalizowaniu gry pasywnej. Zdarzają się mecze, gdzie gospodarze grają wręcz na stojąco, a ich ręce ani drgną. Nie mówię tu konkretnie o polskie lidze, a ogólnie o sytuacji w szczypiorniaku - komentuje.

Zdaniem szkoleniowca gdańskiego zespołu, z perspektywy trenerów najbardziej kłopotliwe będzie dostosowanie taktyki, ale i z takimi problemami radzili sobie oni w przeszłości. - Nie do końca rozumiem malkontentów, którym się to nie podoba. Kiedyś były pretensje o wprowadzenie do gry tak zwanego szybkiego środka, a to jednak znacznie przyspieszyło grę.

- Przeciętna akcja w ataku i tak trwa około 30 sekund. Czasami zdarzy się, że jeden zespół dłużej rozgrywa piłkę, co może rodzić dyskusje. Wprowadzenie limitu czasowego zmniejszyłoby liczbę takich kwestii spornych  - kończy Lijewski.

Zmiany zmianami, ale z umiarem

Bardziej stonowany w swojej ocenie był inny trener z Superligi, Bartłomiej Jaszka. - Ciężko jednoznacznie powiedzieć, czy to dobry pomysł. Fajnie jest mówić o nowinkach technicznych, ale czy to faktycznie coś wniesie? - zastanawia się opiekun Zagłębia Lubin.

- Są plusy i minusy takiego rozwiązania. Z jednej strony może to znacznie przyspieszyć grę. Z drugiej jednak jeśli wprowadzimy limit, dajmy na to 40 sekund, to wiele zespołów będzie grało aż do ostatniej piłki. Weźmy drużynę będącą w osłabieniu; ona będzie rozgrywała akcję do samego końca - zwraca uwagę Jaszka, który przez lata występował na niemieckich parkietach. - Piłka ręczna jest chyba wystarczająco szybką grą, a zespoły coraz chętniej jeszcze podkręcają tempo - chociażby przez szybki środek czy kontry w drugie i trzecie tempo.

Szkoleniowiec śląskiej drużyny przychylniejszym okiem patrzy w kierunku wideoweryfikacji. - Sędziowie też popełniają błędy, a ich decyzje potrafią wybić z rytmu. Fajnie by było, gdyby mogli sprawdzić na powtórkach, czy w danej sytuacji był faul czy nie - mówi były gracz Fuechse Berlin. - Jednak tak jak mówiłem, handball zmierza ku coraz szybszej grze, a takie rozwiązanie mogłoby ją bardzo spowolnić. Może coś na styl piłki nożnej, szybki sygnał na bieżąco? Ale to trzeba dokładnie przemyśleć - dywaguje Jaszka.

A o wszystkim i tak zdecyduje IHF

Z dużym spokojem do tych rewolucyjnych zmian podchodzi komisarz rozgrywek z ramienia ZPRP, Bogusław Trojan. - Przepisy gry w piłkę ręczną są określane przez IHF, dzięki czemu są jednakowe na całym świecie. My jako związek możemy dokonywać zmian tylko w nielicznych sytuacjach.

W ocenie propozycji szkoleniowców z Bundesligi Trojan jest bardzo ostrożny. - ZPRP nie może bez zgody światowych władz wprowadzać takich rozwiązań. A IHF nie ma zbyt dobrego doświadczenia z nowościami technologicznymi.

Trojan nie jest jednak przeciwny korzystaniu z dostępnych technologii. - Oczywiście, trzeba podążać w kierunku wprowadzania pewnych automatyzmów, zmniejszania pola do subiektywnej oceny. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że taka zmiana będzie ze sobą niosła dalekosiężne konsekwencje. Podobnie było przecież w przypadku wykluczenia zawodnika na trzy akcje w obronie i w ataku jeżeli potrzebował pomocy medycznej. Trzeba być bardzo ostrożnym, bo to nie są subtelne zmiany.

- Należałoby najpierw przetestować je w innych rozgrywkach, na przykład na poziomie młodzieżowym. Ale tak jak mówię, bez zgody światowej federacji my nie możemy nic zmienić - mówi Trojan.

Zapytany o to, czy widzi na tym polu możliwość współpracy z innymi federacjami, komisarz rozgrywek był bardziej optymistyczny. - Jeżeli IHF wyraziłaby zgodę na program pilotażowy, to dopuszczam taką opcję. Nie wolno być doktrynerem - mówi przedstawiciel ZPRP. - Musiałaby to być jednak decyzja pionu sportowego ZPRP. Jeżeli miałoby to przynieść pożytek, to warto byłoby to rozważyć. Polski związek na pewno nie byłby w tej kwestii hamulcowym. Jednak zaznaczam, że to są kompetencje zarządu - dodał Trojan.