Andżelika Kerber tenisistką stycznia, Agnieszka Radwańska trzecia

21szlemow,5 złotek olimpijskich, 300 tygodni liderowania i Kerberowna będzie rowna Serenie. No i 20 razy z rzędu oklepie Marie S.

obiecywała, że będzie chciała za wszelką cenę obronić rekord słynnej rodaczki. - My, Niemcy musimy trzymać się razem - mówiła urodzona w Bremie 28-latka" Niemcy trzymają się razem, a polskojęzyczne żebraczki fibak gebicz sikora etc. etc. wchodzą im z cała wielką pompą w cztery litery, takie są teraz dobre układy i stosunki towarzyskie między Panami Niemcami, a polską karną ( kto mógł i miał rozum to już widocznie dawno z niej wyjechał ) kolonią niemiecką. Piszę prawdę, to mnie w polskojęzycznej karnej niemieckiej kolonii nienawidzą, a gdybym kłamał, to by mnie kochali. Bajki są piękne, a prawda brzydka, dlatego polskojęzyczne żebraczki wolą słuchać własnych bajeczek. Polskojęzyczne żebraczki wszystko widzą od swojej żebraczej strony, widzą i słyszą tylko to co chcą widzieć i słyszeć, co schlebia ich żebraczej próżności. Bardzo mi przykro polskojęzyczne żebraczki, ale nie potrafię cieszyć się z sukcesu niemieckiego - całkowicie niemieckiego, bo pod całkowicie niemiecką banderą - bo nie jestem Niemcem, ale gdybym był to bym się cieszył nie mniej od was polskojęzycznych żebraczków, ale miałbym z czego a nie jak głupi polaczek do niemieckiego sera. Ale mogę Niemce i Niemcom pogratulować sukcesu, bo jest czego. Niemcy się cieszą, bo zdobyli kolejnego szlema, ale to polskojęzyczne zebraczki fibak gębicz sikora etc. etc. merdają za nich ogonkami. Bardzo mi przykro, ale mnie można kupić tylko reprezentowaniem mojego kraju i niczym więcej. Nigdy innej ceny nie było i nigdy nie będzie. Nie ma promocji, zniżek, przecen, wyprzedaży, czy taryfy ulgowej, to nie hipermarket. Chcesz być Niemcem reprezentujesz Niemcy, chcesz być Szwedem reprezentujesz Szwecję, chce być Polakiem reprezentujesz Polskę itd. itp. proste i logiczne. Nie ma też czegoś takiego w sporcie jak podwójna tożsamość, bo w sporcie można reprezentować tylko jeden kraj, tylko jednemu można służyć, jednego historię sportu pisać, niestety trzeba wybierać i trzeba szanować wybory sportowców i nie tykać cudzej własności, a reszta to co najwyżej sprawy prywatne i tylko prywatnie można się nad nimi pochylić, a mnie jako kibica nic a nic nie interesują. Dla mnie jako kibica Kerber jest taka samą Niemką jak każda inna Niemka, ani lepszą, ani gorszą, bez żadnej różnicy, bo reprezentuje tylko Niemców. Na pewno w Niemczech nie dzieje jej się krzywda, ma pewnie lepiej niż polscy sportowcy w Polsce. Mogę oczywiście Niemce kibicować, gdyby spodobała mi się jej gra, ale tylko jako 100% niemieckiej Niemce.

przestaje się starać bo po co im wysłuchiwać że jest się np. nędznym "czwartym najlepszym tenisistą świata" Polacy potrzebują super-zwycięzców którzy nigdy nie przegrywają. Polak nie wie że porażka nie jest w gruncie rzeczy porażką tylko nie-zwycięśtwem. w Polsce panuje mentalność Pana - Niewolnika, czyli albo wielki zwycięzca albo wieczny przegrany - nieudacznik życiowy. Ale na szczęście los w tym wypadku jest choć trochę sprawiedliwy. Elitarna Polska jest biedniejsza od bardziej egalitarnych krajów Północno-zachodniej Europy." Pod tym oczywiście się podpisuję. Wydaje mi się że AR dlatego tak się męczyła w 4 r. AO 2016 z Annę-Leną Friedsam, tak bardzo że o mały włos nie przegrała, bo może nie była mentalnie przygotowana na trudny ciężki mecz, bo wszyscy w Polsce mówili, pisali że to będzie spacerek, czysta formalność, że sprawa jest przesądzona, że przegrana nie wchodzi w grę. Tak na przykład w mediach wypowiadał się pan Adam Romer na portalu sport kropka pl., prawił w tym sensie, że co prawda sport jest nieprzewidywalny, ale akurat w tym przypadku zwyciężczyni może być tylko jedna, że krakowianka tego meczu przegrać nie może. Takie gadanie w sporcie jest najgorsze z możliwych. To trucizna dla sportowców. Nie można nikogo lekceważyć. Nie można nikogo grzebać przed meczem. A to u nas w mediach jest prawie normą, jeśli polski sportowiec jest zdecydowanym bitym faworytem. Polacy tak pragną zwycięstw, sukcesów, a tak mało mają dobrych sportowców, że nie dopuszczają możliwości porażki gdy jakiś polski sportowiec uchodzi za zdecydowanego faworyta. A tak nie można, tylko wyrządzają tym krzywdę polskim sportowcom. Bo sportowiec wprawdzie zawsze musi mocno wierzyć w siebie, obojętnie z kim gra, ale musi też zawsze być gotowym na trudną ciężką przeprawę z ewentualnością możliwością porażki, a powszechne lekceważenie potencjalnie słabszych rywali i niemal nakaz z nimi wygrywania temu nie sprzyja. Taka medialna i kibicowska pewność zwycięstwa przed meczem sprzyja raczej porażką ponieważ sportowiec nie będzie przygotowany na ewentualny ciężki mecz z możliwością porażki i będzie się bał przegrać. Ale Polacy chyba nigdy tego nie zrozumieją, bo potrzeba sukcesu jest u nich tak wielka ( a kiedy wygrywać jak nie wtedy kiedy jest się murowanym faworytem), że im na to nie pozwoli. A zupełnie inaczej AR była nastawiona na mecz ćwierćfinałowy z Hiszpanką Carlą Suarez Navarro, wiedziała że rywalka będzie ciężka i tak pisała prasa i zagrała o wiele lepiej, a mecz okazał się nadspodziewanie szybki i łatwy. Wydaje mi się że sportowiec mentalnie zawsze musi być przygotowany na bardzo ciężki mecz, z dopuszczeniem możliwości porażki, i wtedy mecz ma większą szansę okazać się łatwiejszym niż się oczekiwało i odwrotnie jak będzie mentalnie przygotowany na łatwy mecz, na tzw. jak to u nas mówią obowiązkowe zwycięstwo, to mecz może okazać się zbyt trudny do wygrania, że tak działa psychologia. A nastawienie do meczu potem trudno jest zmienić w trakcie meczu i z potencjalnie łatwego meczu robi się ciężki, a nawet przegrany. Oczywiście nie dotyczy to tylko polskich sportowców, to raczej ogólna reguła. Trener Iwański po półfinale AO AR z Sereną Williams, prawił w mediach, że krakowianka nie wierzyła w zwycięstwo, a mi się podobał drugi set, i bardzo żałuję że AR nie zdobyła tego 5 gema w 2 secie, choć wiadomo że Amerykanka zagrała w drugim secie gorzej niż w pierwszym, a mi się wydaje że to Maria Szarapowa nie wierzyła w zwycięstwo nad Sereną w ćwierćfinale , że to Federer nie wierzył w zwycięstwo nad Djokovicem w półfinale itd. itp. "- Janowicz jest niczym łom, Radwańska nie uznaje autorytetów, a Murraya nie lubię, ale to geniusz - mówi Tomasz Iwański." No i git, i super i całe szczęście - to chyba znaczy że myśli sama, a nie autorytety za nią - bo chyba tylko dzięki temu AR nawet w Polsce osiąga powtarzalne sukcesy, zresztą jak na razie tylko ona w polskim tenisie, gdyby w Polsce wierzyła w autorytety i jeszcze je słuchała to by daleko nie zajechała i nie wiele by osiągnęła, już dawno wszelki słuch o jej sukcesach by zaginął. Nie chodzi tylko o tenisowe kompetencje i tradycje. Wielu polskich autorytetów kieruje się zawiścią, mściwością ( np. pani Nowak, gdyby to tylko od niej zależało to AR w życiu nic by nie osiągnęła), ma kompleksy niższości wobec zagranicy i nie wierzy w polskich sportowców ( np. Sikora, Domański, Sidor), są malkontentami, a jednocześnie megalomanami, i wymagaliby samych zwycięstw, zwłaszcza w roli faworytów, a jak nie to by niszczyli psychikę sportowca pomówieniami ( np. beznadziejna psychika, porażki na własne życzenie, brak wiary, głupie błędy, beznadziejny serwis itd.). Mają często mega narodowe kompleksy i wynikającą z nich nikczemną odporność na porażki, zwłaszcza porażki polskich faworytów, bo porażki obcych faworytów przyjmują bez mrugnięcia okiem.