Puchar Davisa: mecz Argentyny z Chorwacją 25. finałem rozstrzygniętym w piątej grze

Argentyna wróciła z 1-2 (w grach) oraz 0-2 (w setach) i wygrała Puchar Davisa po raz pierwszy. Był to jej piąty finał (przegrane w 1981, 2006, 2008 i 2011). W niedzielę Chorwację dzielił jeden set od drugiego triumfu (pierwszy w 2005), ale Marin Cilić przegrał 7:6(4), 2:6, 5:7, 4:6, 3:6 z Juanem Martinem del Potro po czterech godzinach i 52 minutach walki. Tytuł dał Argentynie Federico Delbonis, który oddał dziewięć gemów Ivo Karloviciowi. Po raz ósmy triumf w rozgrywkach święciła drużyna, która po trzech pojedynkach finału przegrywała 1-2.

Był to 25. finał rozstrzygnięty w piątej grze. Na początku XX wieku trzy takie mecze odbyły się z udziałem Australazji: wygrane w 1907 i 1908 oraz przegrany w 1912 roku. Po raz pierwszy piąte spotkanie przesądziło o losach tytułu w drugiej edycji Pucharu Davisa (1902). Trzykrotny zwycięzca US Open (wtedy były to mistrzostwa USA) Malcolm Whitman pokonał 6:1, 7:5, 6:4 tenisistę z Wysp Brytyjskich, czterokrotnego mistrza Wimbledonu w singlu, Reginalda Doherty'ego i dał tytuł reprezentacji USA.

W 1927, 1929 i 1931 roku trzy rozstrzygające piąte pojedynki wygrał Francuz Henri Cochet, zdobywca siedmiu wielkoszlemowych tytułów w singlu i pięciu w deblu. W latach 1933 i 1936 takim wyczynem wsławił się Brytyjczyk Fred Perry, który po trzy razy wygrał Wimbledon i US Open oraz po razie Australian Open i Rolanda Garrosa. W 1939 roku Australijczyk John Bromwich rozbił 6:0, 6:3, 6:1 Amerykanina Franka Parkera. Wtedy miał miejsce jedyny powrót z 0-2 w finale. Po zwycięstwach Bobby'ego Riggsa i Franka Parkera drużyna USA prowadziła 2-0, ale przegrała trzy kolejne spotkania.

W 1951 i 1953 roku piąte gry przesądziły o losach meczów Australii z USA. W obu wystąpił Vic Seixas, przegrał z Frankiem Sedgmanem i zdobywcą ośmiu wielkoszlemowych tytułów Kenem Rosewallem. Również w 1959, 1963 i 1964 roku w rozstrzygniętych w piątych grach finałach zmierzyły się ekipy Australii i USA. Dwa razy górą była drużyna z antypodów, a raz reprezentacja Stanów Zjednoczonych.

ZOBACZ WIDEO Justyna Kowalczyk: Wystartowałam dobrze, później zaczęło boleć (źródło: TVP SA)

{"id":"","title":""}

Kolejny taki finał odbył się dopiero w 1985 roku, gdy Szwecja okazała się lepsza od Republiki Federalnej Niemiec. Zwycięski punkt wywalczył Stefan Edberg, zdobywca sześciu wielkoszlemowych tytułów. W 1996 roku Francuz Arnaud Boetsch obronił trzy piłki meczowe i wygrał 7:6(2), 2:6, 4:6, 7:6(5), 10:8 ze Szwedem Nicklasem Kultim. Ten dreszczowiec trwał cztery godziny i 46 minut. Wcześniej Thomas Enqvist w niezwykłych okolicznościach wyrównał stan finału na 2-2. Wrócił z 0-2 w setach oraz z 2:5 w piątej partii i pokonał 3:6, 6:7(8), 6:4, 6:4, 9:7 Cedrika Pioline'a.

Kolejne finały rozstrzygnięte w piątej grze miały miejsce już w XXI wieku. W 2001 roku Nicolas Escude pokonał w czterech setach Wayne'a Arthursa. Rok później Michaił Jużny wygrał 3:6, 2:6, 6:3, 7:5, 6:4 z Paulem-Henrim Mathieu. Był to jedyny powrót z 0-2 w setach w piątym spotkaniu finału Pucharu Davisa. Rosja wywalczyła wówczas pierwszy tytuł. Po drugi sięgnęła w 2006 roku dzięki zwycięstwu Marata Safina nad Argentyńczykiem Jose Acasuso. Rok wcześniej Mario Ancić zapewnił pierwszy triumf Chorwacji.

W 2010 roku Serbia przegrywała 1-2 z Francją, ale w dwóch kolejnych pojedynkach nie straciła seta. Pierwszy triumf w Pucharze Davisa ekipie z Bałkanów zapewnił Viktor Troicki, który łatwo rozprawił się z Michaelem Llodrą. W 2012 i 2013 roku bohaterem Czech został Radek Stepanek, który wygrał dwa decydujące piąte spotkania. W minioną niedzielę do grona zwycięzców rozstrzygającej gry przy stanie 2-2 dołączył Federico Delbonis.

Finały Pucharu Davisa rozstrzygnięte w piątej grze: