Tenis. WTA Hua Hin. Magda Linette złamie kolejną barierę. Polka awansuje w rankingu WTA

dała zbyt długo czekać na kolejne jej awanse. W owej dziesiątce utrzymywała się bardzo długo. Przyzwyczaiła do tego i poniekąd sprawiła, że o ile oczywiście człowiek widział, ile musiała ciągle regularnie wygrywać, aby być tak wysoko, tym niemniej z czasem doszła świadomość, że jak ktoś jest naprawdę dobry, to do takiego miejsca po prostu dochodzi, a te owe granice przestały być już jakieś magiczne, czy nieosiągalne. I powiem dalej tak. Od ładnych kilku lat bardzo kibicuję Donnie Vekić. Ona gdy się pojawiła, to wokoło mówiło się, że wielka kariera przed nią i bardzo szybko zostanie czołową tenisistką świata. Rzeczywistość pokazała jednak, że aż tak szybko to nie nastąpiło i dziś nadal można powiedzieć, że tak ostatecznie do tego nie doszło. Niedawno dopiero - w zeszłym roku pod koniec przekroczyła granicę pierwszej dzwudziestki, wcześniej oczywiście będąc bardzo blisko tego, ale brakowało ciut lepszych wyników. Bo gdy już wydawało się, że tego dokona dochodząc w miarę wysoko w jakimś turnieju, to za chwilę przyszedł nieco słabszy wynik, strata punktów i osobiście powoli traciłem nadzieję, że uda jej się to w końcu. No ale udało, choć zawsze to słowo "udało" może budzić mieszane uczucia, bo to nie udało się, tylko po prostu zasługa ciężkiej i konsekwentej pracy i wylewania kolejnych potów na treningach. W tym momencie na pograniczu Top20 jest też inna tenisistka, którą lubię, Maria Sakkari i na jej przykładzie też obserwuję, że nie jest to jednak wcale takie łatwe, jak wcześniej wspomniałem przy mówieniu o Adze, że można się do tego przyzwyczaić i z czasem nie traktować już tego, jako coś niezwykłego, tudzież szalenie trudnego. A jednak takie łatwe to nie jest, jakkolwiek ostatnio Muguruza pokazała, że mimo iż zeszły rok miała w większości mało udany, by nie powiedzieć, że po prostu słaby (przez kilka miesięcy nie potrafiła wygrać pojedynczego meczu) to doszła teraz w Australii do finału i dzięki temu wróciła do Top20 - w okolice, które praktycznie nie powinna była nigdy opuścić na obecnym etapie kariery. No ale w jej przypadku mowa o byłej liderce, mistrzyni wielkoszlemowej, zawodniczce z wielkim potencjałem, gdzie na dobrą sprawę obecne miejsce jest zapewne tylko przystankiem w drodze do powrotu do pierwszej dziesiątki, a tam zapewne coraz wyższych lokat. Innym z kolei przykładem może być Benić, która tak jak szybko awansowała do Top10, tak głównie przez kontuzję wyleciała z pierwszej setki, jeśli nawet nie bodajże i z drugiej. A dziś natomiast jest znowu w pierwszej dziesiątce, czy nawet w piątce - z wielkimi aspiracjami na zapewne zostanie numerem 1. A gdy mowa o tym ostatnim, to chyba nie ma lepszego przykładu, jak ten związany z tenisistką, która w przyszłym tygodniu ponownie powróci na korty. Mowa oczywiście o Kim Clijsters, która była kiedyś liderką, w 2007 poraz pierwszy zakończyła karierę, by wrócić po dwuletniej przerwie i po jakimś czasie na chwilę, bo na chwilę, znowu otworzyć jeden z tygodni jako numer 1. To z kolei staje po stronie wspomnianego wcześniej poczucia, że znalezienie się wysoko w rankingu nie jest wcale takież znowu trudne. No ale... :) Nie jest, jak się jest naprawdę dobrym. Dobrą, jak była Kim, dobrą jak była Aga i dobrą, jak jeszcze trochę innych zawodniczek. No ale po co ja tak o nich? gdzie teraz mogę już zdradzić, że ów komentarz od początku miał być poświęcony Magdzie. Ano po to, może nie żeby coś uświadomić, bo wytrawni kibice doskonale to wiedzą i czują, ale bardziej po to, aby powiedzieć, że jeśli Linetka za niedługo, czy w ogóle, awansuje do kilkukrotnie wspomnianej tutaj najlepszej dwudziestki, to będzie to naprawdę bardzo duże osiągnięcie! Ono oczywiście na jednych zrobi może większe wrażenie, na innych mniejsze, inni powiedzą "e, już dawno powinna była", a wszystko w zależności od tego, czemu nie bez powodu poświęciłem w części niniejszy wpis. Magda niedawno wreszcie złamała granicę Top50, a dzięki znakomitemu temu tygodniowi także Top40. O ile awans do trzydziestki powinien jej przyjść w miarę z "rozpędu", jeśli oczywiście utrzyma taką formę dobrą, o tyle potem będzie to wymagało od niej już naprawdę dobrych wyników, gdzie mogą być nimi choćby tylko ćwierćfinały, ale dużo większych jednak turniejów, jak choćby taki Dubaj, który zaraz startuje, czy zbliżające się powoli Indian Wells i Miami - największe imprezy zaraz po wielkich szlemach. Byłoby świetnie, gdyby Magda... (i tu zakończę, jednocześnie zostawiając to zdanie otware :)