Kompendium wiedzy o Turnieju Czterech Skoczni - zapowiedź 10 dni rywalizacji

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

28 grudnia rozpocznie się prestiżowy Turniej Czterech Skoczni - Wielki Szlem skoków narciarskich. Austriacko-niemieckie zmagania mają ponad półwieczną tradycję. Już po raz 59. zawodnicy walczyć będą o najwyższe lokaty na skoczniach w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen, Innsbrucku oraz Bischofshofen. Na zwycięzcę czeka 57 tysięcy euro oraz Subaru Forester wart około 25 tysięcy euro.

W tym artykule dowiesz się o:

Od sezonu 1996/1997 Turniej rozgrywany jest systemem KO. 50 najlepszych zawodników kwalifikacji zostaje połączonych w dwójki: zwycięzca jest w parze z ostatnim, drugi z przedostatnim i tak aż do środka klasyfikacji, gdzie 26. zawodnik rywalizuje z 25. Jeśli skoczek z czołowej "10" Pucharu Świata zrezygnuje z udziału w kwalifikacjach, automatycznie zostaje sklasyfikowany na ostatniej pozycji i w konkursie stacza pojedynek z najlepszym. Do serii finałowej przechodzi zwycięzca każdej pary (25 zawodników) oraz pięciu najlepszych spośród tych, którzy odpadli ("lucky losers"). W klasyfikacji generalnej Turnieju sumowane są łączne noty uzyskane w poszczególnych konkursach. Wyniki w tradycyjny sposób zaliczane są także do punktacji Pucharu Świata - triumfator zyskuje 100 punktów, 30. zawodnik 1 punkt.

Pierwszą edycję Turnieju Czterech Skoczni rozegrano w 1953 roku. Najlepszy okazał się Austriak Sepp Bradl, który wyprzedził Norwegów: Halvora Naesa i Asgeira Doelpladsa. Pierwszy Turniej rozegrany systemem KO wygrał Primoz Peterka, drugi był Andreas Goldberger, trzeci Dieter Thoma.

Polak stanął na najwyższym stopniu podium Turnieju Czterech Skoczni tylko raz. W 2001 roku zwyciężył Adam Małysz, który tym triumfem rozpoczął swoją drogę po pierwszą Kryształową Kulę. Polak wywalczył 104,4 punktu więcej niż drugi w klasyfikacji Janne Ahonen. W 2003 roku Małysz zajął 3. miejsce, natomiast aż trzykrotnie zajmował 4. lokatę. W czołowej "10" Turnieju klasyfikowani byli także Piotr Fijas, Stanisław Bobak, Tadeusz Pawlusiak, Józef Przybyła, Antoni Wieczorek oraz Władysław Tajner.

Na stałe w historii zapisał się także Stanisław Marusarz, który w wieku... 53(!) lat wystartował jako przedskoczek, otwierając konkursy w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku. Legenda głosi, że w Nowy Rok Polak oddał skok w krawacie wracając prosto z sylwestrowej zabawy.

Polscy skoczkowie w czołowej "10" TCS:

1957 - Władysław Tajner (9. miejsce)

1962 - Antoni Wieczorek (5. miejsce)

1964 - Józef Przybyła (7. miejsce)

1965 - Józef Przybyła (6. miejsce)

1967 - Józef Przybyła (9. miejsce)

1971 - Tadeusz Pawlusiak (7. miejsce)

1975 - Stanisław Bobak (5. miejsce)

1976 - Stanisław Bobak (6. miejsce)

1980 - Piotr Fijas (8. miejsce)

1985 - Piotr Fijas (7. miejsce)

1986 - Piotr Fijas (7. miejsce)

1997 - Adam Małysz (8. miejsce)

2001 - Adam Małysz (1. miejsce)

2002 - Adam Małysz (4. miejsce)

2003 - Adam Małysz (3. miejsce)

2005 - Adam Małysz (4. miejsce)

2007 - Adam Małysz (7. miejsce)

2008 - Adam Małysz (4. miejsce)

2010 - Adam Małysz (9. miejsce)

W całym Turnieju aż pięciokrotnie triumfował Janne Ahonen (1998/99, 2002/2003, 2004/2005, 2005/2006, 2007/2008); sztuka ta czterokrotnie udała się Jensowi Weissflogowi (1983/84, 84/85, 90/91, 95/96). Rekord Fina nie jest zagrożony, po trzy zwycięstwa mają na swoim koncie Helmut Recknagel i Bjoern Wirkola - legendy narciarstwa lat 60-tych.

Triumfatorzy Turnieju Czterech Skoczni:

1953 - Sepp Bradl (Austria)

1954 - Olav Bjoernstad (Norwegia)

1955 - Hemmo Silvenoinen (Finlandia)

1956 - Nikolay Kamenski (ZSRR)

1957 - Pentti Uotinen (Finlandia)

1958 - Helmut Recknagel (NRD)

1959 - Helmut Recknagel (NRD)

1960 - Max Bolkart (NRD)

1961 - Helmut Recknagel (NRD)

1962 - Eino Kirjonen (Finlandia)

1963 - Toralf Engan (Norwegia)

1964 - Veikko Kankkonen (Finlandia)

1965 - Torgeir Brandtzaeg (Norwegia)

1966 - Veikko Kankkonen (Finlandia)

1967 - Bjoern Wirkola (Norwegia)

1968 - Bjoern Wirkola (Norwegia)

1969 - Bjoern Wirkola (Norwegia)

1970 - Horst Queck (NRD)

1971 - Jiri Raska (Czechosłowacja)

1972 - Ingolf Mork (Norwegia)

1973 - Rainer Schmidt (NRD)

1974 - Hans-Georg Aschenbach (NRD)

1975 - Willi Puerstl (Austria)

1976 - Jochen Danneberg (NRD)

1977 - Jochen Danneberg (NRD)

1978 - Kari Yliantilla (Finlandia)

1979 - Pentti Kokkonen (Finlandia)

1980 - Hubert Neuper (Austria)

1981 - Hubert Neuper (Austria)

1982 - Manfred Deckert (NRD)

1983 - Matti Nykaenen (Finlandia)

1984 - Jens Weissflog (NRD)

1985 - Jens Weissflog (NRD)

1986 - Ernst Vettori (Austria)

1987 - Ernst Vettori (Austria)

1988 - Matti Nykaenen (Finlandia)

1989 - Risto Laakonen (Finlandia)

1990 - Dieter Thoma (Niemcy)

1991 - Jens Weissflog (Niemcy)

1992 - Toni Nieminen (Finlandia)

1993 - Andreas Goldberger (Austria)

1994 - Espen Bredesen (Norwegia)

1995 - Andreas Goldberger (Austria)

1996 - Jens Weissflog (Niemcy)

1997 - Primoz Peterka (Słowenia)

1998 - Kazuyoshi Funaki (Japonia)

1999 - Janne Ahonen (Finlandia)

2000 - Andreas Widhoelzl (Austria)

2001 - Adam Małysz (Polska)

2002 - Sven Hannawald (Niemcy)

2003 - Janne Ahonen (Finlandia)

2004 - Sigurd Pettersen (Norwegia)

2005 - Janne Ahonen (Finlandia)

2006 - Janne Ahonen (Finlandia), Jakub Janda (Czechy)

2007 - Anders Jacobsen (Norwegia)

2008 - Janne Ahonen (Finlandia)

2009 - Wolfgang Loitzl (Austria)

2010 - Andreas Kofler (Austria)

Do tej pory niepobity pozostał rekord Svena Hannawalda. Niemiec w sezonie 2001/2002 odniósł zwycięstwo w jubileuszowym 50. Turnieju wygrywając wszystkie cztery konkursy. Jest jedynym, który dokonał tego w 59-letniej historii cyklu. Szczęście dopisało także Hemmo Silvenoinenowi, Nikolajowi Kamieńskiemu, Horstowi Queckowi, Jiřiemu Rašce, Ingolfowi Morkowi, Ernstowi Vettori, Risto Laakkonenowi oraz Janne Ahonenowi, którzy - w przeciwieństwie do Hannawalda - zajęli 1. miejsce w klasyfikacji nie wygrywając żadnego konkursu.

Zaskakująco skończyła się rywalizacja w sezonie 2005/2006. W I serii konkursu w Bischofshofen Jakub Janda i Janne Ahonen skoczyli po 141 metrów i tylko dzięki wyższym notom za styl Czech miał 3 punkty przewagi w łącznej klasyfikacji. W finale Ahonen poszybował na odległość 141,5 metra, Janda lądował dwa metry bliżej. Na trybunach zapanowała cisza, po chwili komputer potwierdził prowizoryczne obliczenia - w czterech konkursach Janda i Ahonen zgromadzili po 1081,5 punktu i zajęli ex aequo 1. miejsce w Turnieju. Taka sytuacja miała miejsce po raz pierwszy w historii, a niecodzienne okoliczności zmusiły sponsorów do nieprzewidzianego wydatku. Zadecydowali, że wart 33 tysiące euro samochód terenowy Nissan otrzyma dwóch zawodników.

Łącznie najwięcej konkursów zaliczanych do Turnieju wygrali Bjoern Wirkola i Jens Weissflog, którzy triumfowali 10 razy. Siedmiokrotnie zwyciężali Matti Nykaenenen i Janne Ahonen, sześciokrotnie Helmut Recknagel i Sven Hannawald, a pięciokrotnie Andreas Goldberger i Kazuyoshi Funaki.

Program 59. Turnieju Czterech Skoczni:

Oberstdorf

28.12.2010, wtorek

14.00 - oficjalny trening

16.00 - kwalifikacje

29.12.2010, środa

14.30 - seria próbna

16:00 - I seria

Garmisch-Partenkirchen

31.12.2010, piątek

11.30 - trening

13.45 - kwalifikacje

01.01.2011, sobota

12:00 - seria próbna

14.00 - I seria

Innsbruck

02.01.2011, niedziela

12.00 - trening

13.45 - kwalifikacje

03.01.2011, poniedziałek

12.30 - seria próbna

13.45 - I seria

Bishofshofen

05.01.2011, środa

14.00 - trening

16:00 - kwalifikacje

06.01.2011, czwartek

14.30 - seria próbna

16.00 - I seria

Źródło artykułu: