W tym artykule dowiesz się o:
Historia stadionu
Decyzję o budowie stadionu miejskiego w Bydgoszczy podjęto w 1922 r. Trwała ona 2 lata, a odpowiedzialny za nią był Komitet Wychowania Fizycznego. Prace nadzorował skarbnik klubowy Polonii Władysław Kotlarek. Uroczyste otwarcie miało miejsce 3 sierpnia 1924 r., a dokonał go sam prezydent RP Stanisław Wojciechowski. Jednak pierwsze mecze zaczęto na nim rozgrywać w 1926 r. Na początku służył on przede wszystkim piłkarzom Polonii. W 1929 r. oddano do użytku trybunę główną. Już wówczas znajdowały się w niej m.in. kawiarnia i restauracja oraz pokoje klubowe.
Mniej więcej w tym czasie rozpoczęto budowę nawierzchni okalającej boisko piłkarskie, na której później rozgrywano zawody żużlowe. Po wojnie, w latach pięćdziesiątych na stadionie zadomowił się milicyjny klub Gwardia. Nadal był to stadion piłkarski, ale również żużlowy, na którym jeździli tacy zawodnicy, jak Mieczysław Połukard, czy Bolesław Bonin. Za czasów "gwardyjskich" stadion rozbudowano. Na mecze piłkarskie i żużlowe przychodziło nawet 30 tys. widzów. W latach sześćdziesiątych zamontowano sztuczne oświetlenie, które zdemontowano pod koniec lat osiemdziesiątych. W 1987 r. przebudowano tor, tak, aby mogło się na nim ścigać sześciu żużlowców na raz. Pomysł okazał się zupełnym niewypałem i zimą 1990 r. z powrotem zmniejszono stadion. Jednak "w spadku" pozostał pas bezpieczeństwa szerszy niż sam tor.
Modernizacja stadionu
W 1993 r. na przeciwległej do startu prostej wybudowano dodatkowy park maszynowy, skąd w trakcie zawodów wyjeżdżają ciągniki i polewaczka. W 1995 r. zaczęto budować nowe oświetlenie i postawiono 4 słupy okalające tor. Kolejne 2 dostawiono w 1998 r. tak, aby wszystkie światła rozbłysły podczas pierwszego Grand Prix rozgrywanego w Bydgoszczy 18 września. Rok później w 1999 r. zlikwidowano starą żelbetonową trybunę główną, a w jej miejsce stanęła nowoczesna trybuna wybudowana z lekkiego tworzywa. W niedalekiej przyszłości ma się rozpocząć modernizacja całego stadionu Polonii. W pierwszej kolejności zostanie rozbudowana trybuna przy prostej przeciwległej do startu.
Stadion Polonii Bydgoszcz widział wiele
Zimą 1964/65 żużlowcy ścigali się na lodzie, który powstał na torze Polonii. Zima była na tyle mroźna, że zawodnicy wyjechali na tor, który specjalnie na tę okazję polano wodą. Mimo siarczystego mrozu na trybunach zjawiło się kilka tysięcy kibiców. Zawodnicy ścigali się pojedynczo, ponieważ mieli do dyspozycji tylko jeden motocykl. Turniej wygrał Mieczysław Połukard.
8 września 1970 r. na torze Polonii odbywały się zawody z okazji 25-lecia bydgoskiego dziennika IKP. W połowie imprezy nagle zgasło światło. Wtedy na pas bezpieczeństwa wyjechało kilkadziesiąt samochodów i przy świetle z ich reflektorów dokończono turniej.
Na szczególną uwagę zasługuje mecz pomiędzy Polonią Bydgoszcz i Kolejarzem Opole rozegrany 19 września 1971 r. Polonia Bydgoszcz musiała go wygrać, żeby zapewnić sobie tytuł Drużynowego Mistrza Polski. Trybuny na wiele godzin przed meczem wypełniły się po brzegi. Jednak spadł obfity deszcz i tor zamienił się w grzęzawisko. Działacze oraz zawodnicy na czele z Henrykiem Gluecglichem wylali na tor paliwo dowiezione z pobliskiego lotniska i podpalili tor. W ten sposób osuszyli nawierzchnię i zawody mogły się odbyć. Tego dnia Polonia Bydgoszcz zdobyła swój 2 w historii tytuł DMP.
W 1989 r. przed Derbami Pomorza kibice obejrzeli wyścigi tzw. "side car" czyli motocykli z przyczepkami, na których jeździli Niemcy. Wśród zawodników przeważały kobiety.
Polonia Bydgoszcz ma duże doświadczenie w organizowaniu wielkich imprez sportowych.
24 sierpnia 1975 r. na stadionie Polonii odbył się Finał Europejski Indywidualnych Mistrzostw Świata. Miejscowym kibicom zaprezentowały się takie sławy, jak Ivan Mauger, Ole Olsen,, Phil Crump, czy Anders Michanek. W 1995 r. na stadionie przy ul. Sportowej odbył się finał Drużynowych Mistrzostwa Świata. Zwyciężyli Duńczycy, przed zawodnikami z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Duże nadzieje wiązano z występem Polaków, których reprezentowali bracia Tomasz i Jacek Gollobowie i Rafał Dobrucki. Niestety walkę podjął tylko Tomasz Gollob, który na dodatek w jednym z wyścigów został staranowany przez Petera Karlssona. O dziwo Tomek wrócił na tor i wygrał do końca wszystkie swoje wyścigi. Od 1998 r. Polonia jest także nieprzerwanie organizatorem zawodów cyklu Grand Prix.
Dane:
Długość tor: 348 m
Szerokość toru: 12 m na prostych, 14,7 m na łukach
Nawierzchnia: granitowa
Pojemność: 15 000 miejsc siedzących
Rekord toru: Tomasz Gollob 60,11 sek. (20 czerwca 1999, Polonia - Unia Leszno)
Adres: Bydgoszcz, ul. Sportowa 2
Dojazd: Z dworca PKP Bydgoszcz Główna: autobus nr 67; Z dworca PKP Bydgoszcz Leśna: autobusy nr 52, 65, 68, 75; Z dworca PKS: pieszo ok. 5 minut.
Wyświetl większą mapę
Historia rekordu toru:
Długość 550 m
118,8 sek. - Eryk Pierchała (RKM) - 27 czerwca 1948
118,8 sek. - Józef Buda (Polonia Bydgoszcz) - 24 października 1948 -
118,3 sek. - Franciszek Śrubkowski (Polonia Bydgoszcz) - 24 października 1948
108,0 sek. - Tadeusz Kołeczek (Ogniwo Łódź) - 22 maja 1949
108,0 sek. - Bolesław Bonin (Polonia Bydgoszcz) - 22 maja 1949
105,8 sek. - Bolesław Bonin (Polonia Bydgoszcz) - 12 września 1949
105,8 sek. - Alfred Smoczyk (Legia Warszawa) - 4 czerwca 1950
105,0 sek. - Alfred Smoczyk (Legia Warszawa) - 4 czerwca 1950
99,5 sek. - Tadeusz Kołeczek (Ogniwo Łódź) - 2 lipca 1950
Długość 460 m
92,9 sek. - Bolesław Bonin (Gwardia Bydgoszcz) - 20 maja 1951
92,8 sek. - Bolesław Bonin (Gwardia Bydgoszcz) - 2 czerwca 1951
91,8 sek. - Bolesław Bonin (Gwardia Bydgoszcz) - 2 czerwca 1951
91,7 sek. - Kazimierz Kurek (Gwardia Bydgoszcz) - 30 września 1951
89,8 sek. - Janusz Suchecki (CWKS Warszawa) - 11 listopada 1951
89,5 sek. - Zbigniew Raniszewski (Gwardia Bydgoszcz) - 6 lipca 1952
89,4 sek. - Marian Kuśnierek (Unia Leszno) - 5 października 1952
88,5 sek. - Józef Olejniczak (Unia Leszno) - 5 października 1952
88,2 sek. - Norbert Świtała (CWKS Warszawa) - 16 sierpnia 1953
86,4 sek. - Bolesław Bonin (Gwardia Bydgoszcz) - 20 września 1953
86,2 sek. - Norbert Świtała (Gwardia Bydgoszcz) - 17 kwietnia 1955
83,8 sek. - Rune Soermander (Szwecja) - 28 sierpnia 1955
83,8 sek. - Mieczysław Połukard (Polonia Bydgoszcz) - 10 października 1959
83,2 sek. - Mieczysław Połukard (Polonia Bydgoszcz) - 3 kwietnia 1960
Długość toru 399,4 m
74,2 sek. - Norbert Świtała (Polonia Bydgoszcz) - 17 maja 1964
72,4 sek. - Andrzej Pogorzelski (Stal Gorzów) - 31 maja 1964
72,4 sek. - Igor Plechanow (ZSRR) - 10 czerwca 1964
72,0 sek. - Henryk Gluecklich (Polonia Bydgoszcz) - 10 października 1972
70,3 sek. - Bolesław Proch (Stal Gorzów) - 17 czerwca 1978 - czas oficjalnie nie uznany z powodu podejrzenia o złe działanie chronometru
71,9 sek. - Edward Jancarz (Stal Gorzów) - 17 czerwca 1978
70,8 sek. - Bolesław Proch (Stal Gorzów) - 17 czerwca 1978
70,2 sek. - Edward Jancarz (Stal Gorzów) - 25 marca 1984
70,0 sek. - Juha Moksunen (Finlandia) - 25 maja 1985
69,05 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 24 sierpnia 1986
Długość toru 374 m
71,68 sek. - Zenon Kasprzak (Unia Leszno) - 22 marca 1987
69,50 sek. - Kenneth Nystroem (Szwecja) - 7 kwietnia 1987
69,32 sek. - Krzysztof Ziarnik (Polonia Bydgoszcz) - 14 kwietnia 1987
69,08 sek. - Marek Ziarnik (Polonia Bydgoszcz) - 14 kwietnia 1987
69,07 sek. - Marek Ziarnik (Polonia Bydgoszcz) - 14 kwietnia 1987
69,06 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 1 maja 1987
66,77 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 3 maja 1987
65,48 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 3 maja 1987
Długość toru 348 m
64,00 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 17 marca 1991
62,94 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 30 maja 1991
62,62 sek. - Per Jonsson (Szwecja, Apator Toruń) - 25 sierpnia 1991
62,03 sek. - Tomasz Gollob (Polonia Bydgoszcz) - 4 kwietnia 1993
61,01 sek. - Tony Rickardsson (Szwecja) - 6 czerwca 1993
60,14 sek. - Piotr Protasiewicz (Polonia-Jutrzenka Bydgoszcz) - 7 września 1997
60,11 sek. - Tomasz Gollob (Polonia Jutrzenka Bydgoszcz) - 20 czerwca 1999
Zdjęcia: Mirosław Lewandowski
Zdjęcie starej trybuny głównej pochodzi ze strony: www.polonia1920.yoyo.pl
Historia stadionu opracowana m.in. na podstawie strony internetowej: www.polonia1920.yoyo.pl
Zgłoś błąd w treści
na Instagramie 
na Facebooku 
