Naszym zdaniem: Idealny start. Dlaczego karze się zawodnika? (wideo)

Mateusz Klejborowski 11 Kwietnia 2011, 13:30

Przepisy w tym zakresie są jednoznaczne i nie budzą wątpliwości. Bieg i procedurę startu reguluje Regulamin Zawodów Motocyklowych Na Torach Żużlowych, w szczególności zaś Rozdział 8. Zgodnie z jego treścią zawodnicy obowiązani są zająć na polu startowym miejsca ustalone rozkładem biegów, ustawiając się równolegle do wewnętrznej krawędzi toru, przy czym przednie koło motocykla powinno znajdować się w odległości nie większej niż 10 cm od taśmy maszyny startowej, a ponadto żadna z części motocykla i ciała zawodnika nie może przekraczać linii zewnętrznych, wyznaczających miejsce startowe.

Gdy zawodnicy są gotowi do startu, sędzia zawodów zwalnia taśmy maszyny startowej, co powoduje właściwe rozpoczęcie rywalizacji.

Materiał filmowy z niedzielnego meczu obrazuje, że wszystkie te procedury zostały zachowane. Kacper Gomólski (kask niebieski) stoi nieruchomo, zapewne w odległości nie większej niż 10 cm, bo inaczej sędzia nie zwolniłby taśmy maszyny startowej.

Następnie taśma idzie w górę. Zatem trudno doszukiwać się tu jakiś nieprawidłowości po stronie zawodnika gospodarzy. Znamienne jest, że Gomólski aż do momentu zwolnienia taśmy startowej stał nieruchomo. Podczas meczów często dochodzi do sytuacji, że zawodnicy "czołgają się" na starcie, żeby przechytrzyć rywali, ale przede wszystkim sędziego. Tymczasem na przykładzie z niedzieli doskonale widać, że zawodnik Startu absolutnie nie próbował nikogo oszukać. Na powtórce w zwolnionym tempie widać, że ruszył dopiero w momencie pójścia taśmy w górę. Inna sprawa, że zrobił to w doskonały sposób. Puszczenie przez niego sprzęgła nastąpiło niemalże w tym samym momencie, co zwolnienie taśmy. Jednak nie w tym samym, co wówczas faktycznie powinno zostać zakwalifikowane jako próba oszukania arbitra.

Chwilę później sędzia przerwał bieg, uznając, że zawodnicy nierówno ruszyli ze startu i zarządził powtórkę w pełnym składzie.

Przy innych tego typu sytuacjach wielokrotnie tłumaczy się to w ten sposób, że celem arbitrów jest wyrównanie szans. Zgoda, jeśli zawodnik próbuje oszukać sędziego. Jednak co w przypadku, jak w niedzielę, gdy zawodnik postępuje zgodnie z regulaminem, ale moment startu wyczuwa niemalże idealnie? Czy wtedy też powinniśmy mówić o wyrównaniu szans?