Rywalizacja rówieśników - startują Indywidualne Mistrzostwa Australii

Prowadząc po dwóch turniejach, przegrał w Newcastle batalię o mistrzowski tytuł ze swoim odwiecznym rywalem - Chrisem Holderem. Emocji jednak nie brakowało zarówno na torze, jak i w parkingu.

Rywalizacja rówieśników już od pewnego czasu nabiera kolorytu. Kolejny atak Batchelora na koronę mistrzowską będzie w tegorocznej, trzyrundowej serii zdecydowanie trudniejszy. Kontuzja kręgów lędźwiowych i zalecana przez lekarzy przerwa w startach może odbić się na jego aktualnej dyspozycji. Troy dotarł do Australii 3 stycznia i czasu na aklimatyzację też nie ma za dużo. Na domiar złego w czwartek rano znalazł się w szpitalu w Adelajdzie w związku z zatruciem pokarmowym. Holder to zawodnik światowej czołówki. Na jego korzyść przemawia dodatkowo fakt nie przyznania w tym sezonie praw organizacyjnych do jednej z rund Klubowi Motocyklowemu z Mildury. Tamtejszy tor zawsze sprawiał mu olbrzymie kłopoty. W wyniku jego fatalnej jazdy, ubiegłoroczny tytuł mistrzowski mógł mu sprzątnąć sprzed nosa Darcy Ward. Aktualny mistrz kraju ma też za sobą start w turnieju świątecznym na torze Kurri Kurri, ale tam musiał oglądać popisy Jasona Crumpa, który jako jedyny ze stawki jeździł na nowym tłumiku i deklasował rywali.

Australijska Speedway Commission zdecydowała w tym roku o przeprowadzeniu dzień przed pierwszą rundą na torze w North Brisbane eliminacji z udziałem szesnastu zawodników. Rozstawiono zatem tylko dziewięciu jeźdźców. Z punktu widzenia zasad fair play miało to sens, ale poziom sportowy kwalifikacji z nóg nie powala.

Uczestnicy mistrzostw:

Chris Holder (rocznik 1987) jest zdecydowanym faworytem do kolejnego, czwartego tytułu mistrzowskiego. Pomimo słabej końcówki w serii Grand Prix utrzymał się drugi rok z rzędu w podstawowej ósemce. Poprawił w ubiegłym roku skuteczność w ligach europejskich po dwóch latach stagnacji. Potrzebuje mocnego wejścia w sezon. Auckland będzie ważną próbą sił na początku sezonu, a plany południowego Walijczyka sięgają wysoko. W ubiegłym roku wywalczył srebrny medal w Drużynowym Pucharze Świata.

Liczba startów w IMA: 6, debiut: 2006, medal: 3 złote i 1 srebrny.

Troy Batchelor (1987) stoi przed bardzo trudnym wyzwaniem. Fantazja, brawura i żądza rewanżu już nie wystarczą, aby zdobyć upragniony tytuł. Ustępuje najgroźniejszym rywalom rozwagą i spokojem. Musi pamiętać, że srebro na szyi to też duży sukces, o który wcale nie będzie łatwo. Nie brał udziału w ubiegłorocznych IMA. Nie startował w eliminacjach do Grand Prix 2012. Srebrny medal wraz z drużyną w finale DPŚ w Gorzowie jest jego największym sukcesem w 2011 roku.

Liczba startów w IMA: 6, debiut: 2005, medale: 2 srebrne.

Davey Watt (1978) utracił wicemistrzostwo kraju w ubiegłym sezonie na rzecz Darcy'ego Warda w biegu dodatkowym w ostatnim z finałów na torze w Mildurze. Umiejętnie planuje przygotowania do IMA. Wystartował dotychczas w trzech turniejach, wyłącznie na torach gospodarzy tegorocznego cyklu. Zwyciężył w Adelajdzie w Leigh Adams Benefit z kompletem punktów. Nazwisko Watta łączono często w doniesieniach prasowych w związku z propozycją przyznania mu dzikiej karty GP 2012. W Vetlandzie w GP Challenge nie odegrał żadnej roli, zdobywając 3 punkty. Zdobył srebro w DPŚ z drużyną Australii w finale w Gorzowie.

Liczba startów w IMA: 7, debiut: 1999, medale: 1 brązowy.

Cameron Woodward (1985) od początku sezonu wystartował w trzech imprezach. W turnieju noworocznym Mildura Masters zwyciężył bez problemów w mocno okrojonej stawce. Powalczy o miejsce gwarantujące start w eliminacjach do GP 2013. W sezonie 2011 odpadł z eliminacji w półfinale w Lonigo zajmując dziewiątą pozycję.

Liczba startów w IMA: 8, debiut: 2003 (jako rezerwowy), bez medali.

Cory Gathercole (1986) to aktualny mistrz stanu Południowej Australii. Posiada jeszcze w swojej kolekcji tytuły mistrzowskie stanów Victorii i Zachodniej Australii. Ubiegłorocznego sezonu europejskiego nie może zaliczyć do udanych. Jest jednym z trzech zawodników obok Richarda Sweetmana i Justina Sedgmena blisko związanych z Leigh Adamsem, którzy po zakończeniu przez niego kariery mocno obniżyli loty. Cory pełen złych nawyków z jazdy po długim torze ma częste kłopoty na tradycyjnych dystansach. Jeździec grupy środka stawki.

Liczba startów w IMA: 5, debiut: 2007, bez medali.

Kozza Smith (1988) wygrał mistrzostwa stanu Nowej Południowej Walii pod nieobecność Chrisa Holdera. To jedyny indywidualny sukces na ojczystej ziemi tego walecznego i widowiskowo jeżdżącego zawodnika. Często ambicją nadrabia braki w wyszkoleniu. Lepiej czuje się na dłuższych dystansach. Pierwsza szóstka mistrzostw odzwierciedli jego aktualne możliwości.

Liczba startów w IMA: 2, debiut:2009, bez medali.

Taylor Poole (1992) to aktualny mistrz juniorów i wicemistrz wśród seniorów w stanie Nowej Południowej Walii. Jego park maszynowy wspiera Jason Crump, przyjaciel ojca Mike'a. W ubiegłym sezonie odpadł w eliminacjach IMŚ do lat 21, startując na torze w Gorican. Stylem jazdy jest często porównywany z Ryanem Sullivanem. W obecnej dyspozycji stać go na wywalczenie miejsca, gwarantującego start w eliminacjach do Grand Prix 2013. W październiku 2011 jako jedyny zawodnik Ipswich zgodził się na ogolenie swojej bujnej czupryny w ramach akcji charytatywnej, z której dochody zostały przeznaczone na leczenie osób chorych na raka.

Liczba startów w IMA: 1, debiut: 2011, bez medali.

Justin Sedgmen (1992) kompletnie pogubił się w ubiegłorocznym, europejskim sezonie. Rozbity psychicznie, podjął decyzję o wcześniejszym powrocie do Australii. W poszukiwaniu formy startuje regularnie w zawodach od listopada 2011, z rożnym skutkiem. Członek drużyny narodowej juniorów. W IMŚ do lat 21 odpadł z rywalizacji w półfinale na torze w Gnieźnie w ubiegłym roku. Powinien potwierdzić swoją pozycję w dziesiątce mistrzostw.

Liczba startów w IMA: 3, debiut 2009, bez medali.

Robert Księżak (1987) będzie jedynym reprezentantem stanu Południowej Australii. Powraca na tor po długiej przerwie, potrzebnej na rehabilitację zrekonstruowanego kolana. Korzysta z każdej możliwości, aby wjeździć się jak najlepiej w sezon. Obecna forma może jednak nie wystarczyć, aby utrzymać się w dziesiątce mistrzostw.

Liczba startów w IMA: 3, debiut: 2006, bez medali.

Obsada pozostałych siedmiu miejsc w finałach zostanie rozstrzygnięta w turnieju kwalifikacyjnym. W przypadku odwołania zawodów z powodu złych warunków atmosferycznych, członkowie Speedway Commission zasiądą ponownie do okrągłego stołu, aby dokonać selekcji. Stawka zawodów jest bardzo zróżnicowana. Faworytem jest Sam Masters, który z powodu słabszych wyników nie znalazł uznania w oczach selekcjonerów. Jak zawsze może dojść do pewnych niespodzianek. Zaskoczyć może Tyson Nelson, którego kariera pod okiem Mitcha Sherry rozwija się w prawidłowym kierunku oraz Ryan Douglas. Ten drugi osiemnastoletni zawodnik pokazał się z dobrej strony podczas serii test-meczów pomiędzy Queensland, a Nową Południową Walią podczas ubiegłorocznej australijskiej zimy.

Ciekawi postawa Brentona Barnfielda z Mildury, który niedawno związał się kontraktem z Berwick Bandits. Pewniakami do awansu wydają się byc Rohan Tungate i Todd Kurtz. Co prawda Todd z reguły zawodzi w ważnych momentach, ale nie bez znaczenia będzie jego dobre zaplecze w parku maszynowym. Ojciec zajmuje się między innymi sprowadzeniem i sprzedażą silników GM na terenie Australii. Syn promotora obiektu Kurri Kurri, Mason Hampton od dwóch lat bezskutecznie próbuje się dostać do finałów seniorów i juniorów. Takiej okazji nie powinien wypuścić z reki. Niewiele na razie można powiedzieć o formie Michaela Dyera, czwartego zawodnika IMA do lat 21 z ubiegłego roku. Mike rozczarowany brakiem możliwości startów w Europie, w kwietniu 2011 podjął decyzję o zakończeniu kariery. Niedawno musiał wyciągać z garażu swój sprzęt, kiedy Edinburgh Monarchs zaoferowało mu miejsce w swojej drużynie. Pozostaje jeszcze starszy brat Chrisa, James Holder, który wsparty pomocą rodzinną klanu Holderów powinien znaleźć się w siódemce. Kwalifikacje nigdy nie były łatwe dla faworytów i wszystko jak w speedwayu jest możliwe.

Brak czołowych nazwisk australijskiego żużla już od dłuższego czasu jest odczuwalny. Jeśli już do absencji Jasona Crumpa i Ryana Sullivana zdążono się przyzwyczaić, to nieobecność reprezentantów kraju - Darcy’ego Warda i Rory’ego Schleina będzie widoczną. Holder i Batchelor potrzebują więcej klasowych zawodników, aby podnosić swoje umiejętności. Poza Wattem i Woodwardem jakoś nie widać kandydatów, aby napędzili im sporo strachu. Cokolwiek nastąpi, powinna być to ciekawa seria. Pozostawiono zawodnikom więcej czasu do dyspozycji pomiędzy turniejami. Zgodnie z ich sugestiami nie wprowadzono lokalizacji Mildury do kalendarza. Wszystkie obiekty posiadają klasyczne tory żużlowe. Reszta należy do głównych aktorów widowisk.

Terminarz IMA:

Runda kwalifikacyjna - 6 stycznia w North Brisbane (Queensland)

1. runda - 7 stycznia w North Brisbane (Queensland)

2. runda - 14 stycznia w Kurri Kurri (Nowa Poludniowa Walia)

3. runda - 21 stycznia w Gillman Speedway (Poludniowa Australia)

Lista startowa kwalifikacji - North Brisbany (6 stycznia):

1. Sam Masters

2. Nick Rowe

3. Daine Stevens

4. Brenton Barnfield

5. Jason Stewart

6. Rohan Tungate

7. Harley Horwood

8. Tom Armstrong

9. Joey Ringwood

10. Tyson Snow

11. James Holder

12. Tyson Nelson

13. Todd Kurtz

14. Ryan Douglas

15. Jake Anderson

16. Mason Campton

Awans uzyska siedmiu najlepszych zawodników + 2 rezerwowych.

Numery startowe w rundach

Klasyfikacja generalna IM Australii 2011

I - I runda w Kurri Kurri (15 stycznia) WYNIKI

II - II runda w Gillman (22 stycznia) WYNIKI

III - III runda w Broken Hill (26 stycznia) WYNIKI

IV - IV runda (finałowa) w Mildurze (29 stycznia) WYNIKI

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>