Nadzieja już tylko w Chomskim? Tomas Jonasson zaczyna nowy rozdział

Krzysztof Wesoły 15 Listopada 2016, 19:00

WP SportoweFakty / Jakub Barański / Na zdjęciu: Tomas Jonasson na prowadzeniu

Stal Gorzów już jakiś czas temu ogłosiła skład na przyszły sezon. Na tę chwilę trudno spodziewać się aby większą rolę odegrał w nim Tomas H. Jonasson, choć wielu kibiców z północnej części województwa lubuskiego z pewnością uśmiechnęło się na informację o powrocie Szweda nad Wartę. 28-letni zawodnik mocno bowiem zaakcentował swoją obecność w historii gorzowskiego klubu.

• W Stali Gorzów zawodnicy spłaceni, ale licencja dopiero w marcu

Urodzonego w Vetlandzie zawodnika spotkał jednak dużo bardziej pomyślny los. Sztab szkoleniowy Stali nie mógł być w tamtym sezonie w pełni zadowolony ze swojej linii młodzieżowej. Wyjątkiem był jedynie Andrzej Głuchy, więc gdy gorzowianie zapewnili sobie miejsce w górnej połówce tabeli i tym samym utrzymanie w I lidze, na sierpniowe Derby Lubuskie postanowiono ściągnąć właśnie Jonassona. Młodziutki blondyn ze Szwecji przyjechał na "Jancarza" z motocyklami w barwne obicia z wizerunkiem komiksowego bohatera Supermana, który na swoim kostiumie miał przerobione logo. Zamiast jednej literki "S" pojawiły się trzy - "THJ". Ostatecznie gorzowianie przegrali derby, a sam Jonasson zdobył trzy punkty. Jednak styl w jakim to zrobił rzucił wszystkich na kolana. Po dwóch biegach był ciągle bez dorobku, a w trzecim starcie jego partner z pary - Joonas Kylmaekorpi - zanotował defekt tuż po puszczeniu taśmy. Gdy wydawało się, że ZKŻ wygra podwójnie, Jonasson na jednym z łuków fenomenalnym atakiem wszedł między Zbigniewa Sucheckiego i Rafała Okoniewskiego, po czym pognał do mety po zwycięstwo. Mimo że do końca meczu nie zdobył już punktów, a w kolejnych pojedynkach nie skorzystano z jego usług, z miejsca zaskarbił sobie serca miejscowej publiczności.

Gorzowianie zdecydowali się zaufać Jonassonowi i w następnym sezonie został on etatowym drugim młodzieżowcem zespołu, tworząc wraz z Pawłem Hlibem  najsilniejszą parę juniorską pierwszoligowych rozgrywek. Obaj zresztą świetnie się dogadywali i nawiązali wieloletnią przyjaźń. Najpierw razem się ścigali i wprowadzili Stal do Ekstraligi, a w ostatnich latach Hlib pomagał swojemu szwedzkiemu przyjacielowi w parkingu.

Wydawało się, że to zapewni młodemu Szwedowi miejsce w seniorskim zestawieniu Stali na rok 2010, zwłaszcza, że innym kandydatem na tę pozycję był bezbarwny David Ruud. W międzyczasie Jonasson wygrał przecież memoriał Edwarda Jancarza, rozgrywany w formie turnieju parowego, gdzie pokazywał znakomitą współpracę z Rune Holtą, a także zanotował bardzo dobry występ w finale Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów, który odbył się właśnie na torze w Gorzowie. Ku rozczarowaniu kibiców Stali, z usług Szweda ostatecznie zrezygnowano. Z miasta nad Wartą odszedł też wielki zwolennik talentu Jonassona, trener Stanisław Chomski. Obaj szybko jednak znaleźli zatrudnienie nad morzem, w Wybrzeżu Gdańsk. W wypowiedziach Szwed mocno żałował odejścia z Gorzowa, ale jednocześnie cenił sobie fakt, że nie kończy się jego współpraca z Chomskim.

(dalszy ciąg na następnej stronie)