Szczypiorniści na życie zarabiają w klubach natomiast reprezentowanie własnego narodu i kraju to coś zupełnie innego (np. Grabarczyk był tak poobijany, że ledwo chodził a mimo to grał i walczył do końca a przecież wielkich pieniędzy im ZPRP za medal nie obiecał). Walczyć z Orzełkiem na piersi i mieć świadomość, że stoją za Tobą miliony Polaków to musi być kapitalne uczucie. Wielki honor i zaszczyt, którego dostąpić mogą tylko nieliczni. Ich nazwiska już zostały zapisane na kartach historii.