Wiecie co mnie najbardziej drażniło w tej Małyszomanii? Że jak były wybniki t wszyscy go kochali, ale jak rpzychodził kryzys to było ogólnonarodowe wieszanie psów na nim. A przecież ten chłopak przez kilkanaście lat cały czas trzymał sie czołówki mimo iz rywale cały czas sie zmieniali a on wciąż był!!!

A mi się bardziej skoki podobały przed okresem Małyszomanii, pamiętam tą radość z awansu Skupienia, czy Matei do pierwszej 30ki :) 1-2 sezon sukcesów Małysza był ciekawy, później zrobiła się za duża komercha, nie było tej atmosfery.

Co do pustki po Adamie - zgadzam się, jest coś takiego. Ale jeśli ktoś oglądał skoki wcześniej, to zaczyna mnie dziwić wielkość tej pustki. Taka jest jednak normalna polska mentalność ;) i tak samo jest w kwestii trenera. Może i przy innym Kamil szybciej by się rowzinął, może inni Polacy szybciej by go gonili, może potrzeba i obcokrajowca, ale... ale trenerzy obcokrajowcy Polakom niekoniecznie wychodzą na dobre. Taki Heinz Kuttin - w Polsce za wiele nie osiągnął, teraz ma pod skrzydłami Morgensterna (o ile się nie mylę). Albo w siatkówce Daniel Castellani - jedno złoto, nawet ME, jeszcze wielkim trenerem go nie czyni. Tu raczej nie chodzi o trenera jako takiego, ale o warunki do pracy, jakie mu się stwarza. Wybaczcie, ale Polak nigdy nie będzie miał takich, jak obcokrajowiec. No i lepsze rezultaty przynosi praca ztrenerem indywidualnym - jak Adama Z Hannu (sie rozpisałam;)

to, co napiszę, nie będzie pocieszające, ale taka taka jest prawda - pustka po tak znakomitym sportowcu i fantastycznym człowieku, jaka pojawiła się w skokach narciarskich po zakończeniu przez Adasia kariery (i rozpoczęciu drugiej, jakby nie patrzeć;), nie zniknie już nigdy. można się do niej co najwyżej trochę przyzwyczaić, to wszystko.