We Frankfurcie już kiedyś graliśmy z Niemcami. 41 lat temu, w piłkę wodną

Marek Bobakowski 03 Września 2015, 21:46

Przypominamy, spotkanie zaplanowano na 3 lipca. Mecz o 3. miejsce odbył się dopiero 6 lipca, finał dzień później. Było więc dużo czasu, aby przełożyć starcie. - Mam trochę żalu do naszych działaczy, że nie naciskali zbyt mocno, aby to spotkanie przełożyć - przyznał Lato w rozmowie z Karoliną Apiecionek. - Wiedzieli przecież, że mieliśmy tyle samo punktów, jednak różnica bramek była na korzyść Niemców. Musieliśmy wygrać.

Półgodzinne opóźnienie, w końcu austriacki sędzia prosi oba zespoły na boisko. Spotkanie się odbędzie. Piłkarze po dwóch krokach mają przemoczone buty, Robert Gadocha, wychodząc na środek boiska, wpada w dziurę i noga po kolano grzęźnie w błocie. - To był basen, nie boisko - komentowali potem dziennikarze.

• MŚ 1974: Czterdzieści lat po "meczu na wodzie" (wideo)

W efekcie kapitan RFN Franz Beckenbauer, wybrał bardziej grząską stronę boiska. Polacy musieli więc na nią atakować. A wiadomo, że jak piłki nie da się podać na dwa metry, bo staje w jeziorze, to nie ma mowy o żadnej ofensywnej taktyce. Niemcy schowali się za podwójną gardą. Czekali. Nie tracili sił.

Deszczówka w buteleczkach?

Gra piłkarzy przypominała bardziej poziom A-klasy, niż walkę o finał mistrzostw świata. Zawodnicy gubili piłkę, potykali się o własne nogi, nie byli w stanie przebiec kilku metrów w szybkim tempie. Kibice z minuty na minutę irytowali się coraz bardziej. Przecież zapłacili spore pieniądze za pokaz wielkiego futbolu, a nie za kabaret. Tak im podpowiadał rozum. Z drugiej strony serce mówiło, że dzięki pogodzie szanse na awans ich ulubieńców do finału rosną.

Kiedy Tomaszewski obronił rzut karny wykonywany przed Uli Hoenessa, wydawało się, że szczęście dopisuje Biało-Czerwonym. Nic z tego. Kwadrans przed końcem Gerd Mueller wykorzystał jedyny błąd polskiej defensywy i wpakował piłkę do siatki. To był koniec naszych marzeń o mistrzostwie świata. - Trzeba to powiedzieć jasno i wyraźnie: przy normalnych warunkach nie mielibyśmy prawdopodobnie żadnych szans z Polakami - przyznał wiele lat po "Wasserschlacht von Frankfurt" ("frankfurckiej bitwie wodnej" - tłum.) sam Beckenbauer.

- Nigdy wcześniej, nigdy później i być może już nigdy w przyszłości nie byliśmy tak blisko mistrzostwa świata jak wtedy, w 1974 roku - powiedział Lesław Ćmikiewicz.

Spotkanie przeszło do historii światowego futbolu. O meczu we Frankfurcie pisali dziennikarze z całego świata, jest on często wspominany przy okazji najważniejszych wydarzeń związanych z mistrzostwami świata. Stał się wręcz kultowy. Jak twierdzi Adam Gusowski z Centrum Dokumentacji Kultury i Historii Polaków w Niemczech, przez wiele lat można było kupić małe buteleczki z deszczówką zebraną z murawy Waldstadionu.

Oto materiał TVP Sport na temat tego spotkania.

Polska - Niemcy 0:1 (0:0)
Waldstadion, Frankfurt
Bramka: Mueller (76).
Widzów: 65.000.
Sędziował Erich Lainemayr (Austria).
Polska: Tomaszewski - Szymanowski, Gorgoń, Żmuda, Musiał - Kasperczak (80. Ćmikiewicz), Deyna, Maszczyk (80. Kmiecik) - Lato, Domarski, Gadocha.
Niemcy: Meier - Vogts, Schwarzenbeck, Beckanbauer, Breitner - Hoeness, Bonhof, Overath - Grabowski, Müller, Hölzenbein.