Lotto Ekstraklasa. Najkrwawszy tydzień w historii ligi

Maciej Kmita 06 Kwietnia 2019, 15:38

WP SportoweFakty / Mateusz Czarnecki / Na zdjęciu: Adam Nawałka

• Lotto Ekstraklasa. Maciej Stolarczyk może spać spokojnie. "Wsparcie od zarządu dodaje energii"

Owszem, zdarzyło się w tym wieku pięć tygodni, w których dymisję wręczono trzem szkoleniowcom, ale cztery ścięte głowy w ciągu czterech dni to absolutny niechlubny rekord ekstraklasy.

Cisza przed burzą

Do dnia, w którym z Lecha wyleciał były selekcjoner reprezentacji Polski, trenerska karuzela kręciła się, jak na niskie standardy Lotto Ekstraklasy, wyjątkowo wolno. Do 31 marca prezesi zwolnili tylko pięciu trenerów, a Dariusz Dudek sam zrezygnował z pracy w Zagłębiu Sosnowiec.

Raptem sześć zmian, a pięć zwolnień, do 26. kolejki  - w dobie ESA37 takiej stabilizacji w Lotto Ekstraklasie nie było. Odkąd rozgrywki toczą się dwuetapowo (w sezonie zasadniczym i rundzie finałowej) i wprowadzano podział ligi na grupę mistrzowską i spadkową, trenerskie głowy leciały jedna po drugiej.

Czytaj również -> Paweł Kapusta: Wpuśćmy do ligi świeże powietrze

W sezonie 2013/2014, pierwszym po reformie, do tego momentu pracę straciło dziewięciu trenerów, w kolejnym - 10, a następnym - 11 szkoleniowców. W rozgrywkach 2016/2017 karuzela nieco wyhamowała i do 26. kolejki zwolnionych zostało ośmiu szkoleniowców, ale w poprzednim znów przyspieszyła i na tym etapie wręczonych było 11 dymisji.

To bilans bez trenerów tymczasowych i tych, którzy sami podali się do dymisji w trakcie sezonu. Takie przypadki były trzy: Jacek Zieliński (Ruch Chorzów, 2013/2014), Jurij Szatałow (Górnik Łęczna, 2015/2016), Dariusz Wdowczyk (Wisła Kraków, 2016/2017). Do tego w trakcie rundy jesiennej rozgrywek 2013/2014 Adam Nawałka odszedł z Górnika Zabrze, by przejąć reprezentację Polski.

Najspokojniej od lat

A nawet po krwawym tygodniu to najspokojniejszy pod względem zmian trenerskich sezon Lotto Ekstraklasy od 2012/2013 - ostatniego przed wprowadzeniem reformy ESA 37. Wtedy aż 10 z 16 klubów nie zdecydowało się na zwolnienie szkoleniowca, a pozostałych sześć dokonało 10 roszad. Do tego trzy z nich były wymuszone decyzjami samych trenerów: Michał Probierz zrezygnował najpierw z pracy w Wiśle Kraków, a potem w GKS Bełchatów, a Dariusz Kubicki opuścił Podbeskidzie Bielsko-Biała, by spróbować sił w rosyjskim Sibirze Nowosybirsk.

Teraz cierpliwość zachowało dziewięciu prezesów: Cracovii, Górnika Zabrze, Jagiellonii Białystok, Korony Kielce, Lechii Gdańsk, Miedzi Legnica, Piasta Gliwice, Pogoni Szczecin i Wisły Kraków. W pozostałych klubach doszło do 10 zmian, w tym do dwóch w Lechu, Legii i Wiśle Płock.

Bardzo rzadko zdarza się, by ponad połowę drużyn Lotto Ekstraklasy w ciągu sezonu prowadzili ci sami trenerzy, którzy przystępowali z nimi do rozgrywek. Z taką sytuacją mamy do czynienia po raz pierwszy od sześciu lat i dopiero po raz trzeci w XXI wieku. Poza wspomnianym sezonem 2012/2013 doszło do tego tylko w rozgrywkach 2004/2005, kiedy w ekstraklasie występowało 14 zespołów, a osiem z nich przez cały sezon prowadzili ci sami szkoleniowcy.

Na drugim biegunie jest sezon 2005/2006. Tylko trzech trenerów przeszło przez niego bez zwolnienia: Ryszard Wieczorek w Koronie Kielce, Waldemar Fornalik w Odrze Wodzisław Śląski i Czesław Michniewicz w Lechu Poznań. W 13 pozostałych klubach szkoleniowcy zmieniali się aż 23 razy.

Z drugiej strony żaden trener w Lotto Ekstraklasie nie może pochwalić się dziś choćby dwuletnim stażem w aktualnym miejscu pracy. W tej chwili najlepszy pod tym względem jest Gino Lettieri, który prowadzi Koronę Kielce od 5 czerwca 2017 roku. Tych samych szkoleniowców od początku sezonu mają jeszcze Cracovia (Michał Probierz) i Jagiellonia Białystok (Ireneusz Mamrot). Od czerwca 2016 roku opiekunem Górnika Zabrze jest Marcin Brosz, ale w pierwszym sezonie prowadził zabrzan w I lidze. Podobnie jak Dominik Nowak, który trenuje Miedź Legnica od czerwca 2017 roku, ale pierwszy rok spędził z nią na zapleczu ekstraklasy.

Bez niespodzianki

Okoliczności, w jakich Nawałka, Sa Pinto i Smółka zostali zwolnieni, mogą budzić niesmak. Były selekcjoner miał być trenerem Lecha na lata, podczas gdy nie dotrwał nawet do lata. Sa Pinto pożegnał się z pracą, choć cztery dni przed zwolnieniem Dariusz Mioduski zapewniał, że Portugalczyk cieszy się jego pełnym poparciem. Dominik Midak zwolnił Smółkę pod presją z zewnątrz klubu, a ogłosił to godzinę przed derbami z Lechią Gdańsk. Więcej o tym TUTAJ.

Z drugiej strony, biorąc pod uwagę tylko aspekt sportowy, zwolnienia akurat tych szkoleniowców dziwić nie mogą. Arka nie wygrała żadnego z 12 ostatnich ligowych spotkań, zdobywając w nich tylko cztery punkty i jej przewaga nad strefą spadkową stopniała do trzech "oczek".

Arka utrzymała się na powierzchni tylko dzięki nieudolności Wisły Płock. Nafciarze za kadencji Vicuny zdobyli 14 punktów w 17 meczach i w branym pod uwagę okresie to drugi najgorszy wynik w lidze. Słabiej w tym czasie punktowali tylko gdynianie (13).

Czytaj również -> Leszek Ojrzyński na pomoc Wiśle Płock

Lech pod wodzą Nawałki rozegrał 11 meczów, w których zdobył 16 punktów. To siódmy wynik w lidze, ale zdecydowanie poniżej oczekiwań przy Bułgarskiej 17. Po zimowej przerwie Kolejorz podniósł z boiska tylko siedem z 21 możliwych do zdobycia punktów. Gdy Nawałka został zwolniony, lechici byli poza grupą mistrzowską.

Wreszcie Sa Pinto został zdymisjonowany po kompromitującej porażce w prestiżowym meczu z Wisłą Kraków, po której strata Legii do Lechii Gdańsk wzrosła do pięciu punktów. A przegrana w Krakowie 0:4 była najwyższą Legii w ekstraklasie od 2010 roku. Do tego wcześniej zespół Sa Pinto odpadł z Pucharu Polski z I-ligowym Rakowem Częstochowa.