T-Mobile Ekstraklasa: TOP 10 wydarzeń zimowego okna transferowego

10. Daniel Dziwniel - Ruch Chorzów -> FC Sankt Gallen

Dziwniel był zawodnikiem Ruchu od czerwca 2013 roku. Były młodzieżowy reprezentant Polski trafił na Cichą 6 z Kickers Offenbach, a wcześniej występował też w juniorach Eintrachtu Frankfurt. Jego kontrakt z Niebieskimi wygasał z końcem czerwca, więc zimowy okres transferowy był ostatnim momentem, w którym Ruch mógł zarobić na jego odejściu. W polskiej ekstraklasie Dziwniel rozegrał w sumie 48 spotkań, w których zdobył dwie bramki i zaliczył siedem asyst. [ad=rectangle] Być może przenosiny do Szwajcarii zbliżą Dziwniela do reprezentacji Polski. Selekcjoner Adam Nawałka nie sprawdził jeszcze w kadrze jednego z najlepszych w dwóch ostatnich sezonach lewego obrońcy T-Mobile Ekstraklasy, choć wysyłał powołania Rafałowi Kosznikowi, Adamowi Marciniakowi czy Maciejowi Sadlokowi, z którym 23-latek wygrywał rywalizację w Ruchu Chorzów. Na razie jednak musi wywalczyć sobie miejsce w składzie Sankt Gallen, bo trzy mecze po zimowej przerwie obejrzał z ławki rezerwowych.

9. Krzysztof Kamiński - Ruch Chorzów -> Jubilo Iwata

Niebiescy w końcu nauczyli się zarabiać na odejściach piłkarzy. W przerwie zimowej Cichą 6 opuścił nie tylko Daniel Dziwniel, ale też Krzysztof Kamiński, który związał się z japońskim Jubilo Iwata. Jego nowy klub w sezonie 2014 zajął 4. miejsce w japońskiej II lidze i przegrał baraże o awans do ekstraklasy. Jego zawodnikiem jest m.in. znany z gry w Lechii Gdańsk Daisuke Matsui.

25-latek był związany z Ruchem od lata 2012 roku. W barwach chorzowskiego klubu rozegrał 45 oficjalnych spotkań: 35 w T-ME, 4 w Pucharze Polski i 6 w Lidze Europejskiej.

Z okazji wyjazdu do Japonii "Kamyk" założył konto na Twitterze, za pośrednictwem którego dzieli się wrażeniami z życia w Azji.

Jest piątym Polakiem w Japonii po Tomaszu Frankowskim, Andrzeju Kubicy, Piotrze Sowiszu i Piotrze Świerczewskim, którzy grali w Kraju Kwitnącej Wiśni na przełomie wieków.

Polacy w Japonii:

8. Zima powrotów

Bohaterami aż 16 z 72 transferów, czyli ponad 20 proc., przeprowadzonych zimą przez kluby T-ME byli zawodnicy, dla których to powrót do polskiej ekstraklasy. Przed wyjazdem z Polski ci piłkarze rozegrali łącznie 954 meczów w T-ME - najwięcej, bo 151 Jakub Wawrzyniak.

Najdłużej, bo sześć lat, w T-ME nie było Sretena Sretenovicia. Rosły Serb poznał jej smak, występując w barwach Zagłębia Lubin. Z Miedziowymi związany był w latach 2007-2008 i 2009. Nowy gracz Pasów dwa ostatnia lata spędził w Korei Południowej, grając w Gyeongnam FC. Drugi pod względem rozbratu z polską ligą jest Piotr Polczak, który w styczniu 2011 roku przeniósł się z Cracovii do Tereka Grozny, a później występował też w Wołdze Niżny Nowogród.

Sebastiana Olszara, Grzegorza Wojtkowiaka i Jakuba Świerczoka nie było w lidze przez 2,5 roku, a 11 kolejnych wracających do T-ME piłkarzy opuściło ją w 2014 roku, w tym Takafumi Akahoshi, Giorgi Popchadze, Seweryn Michalski, Michał Miśkiewicz i Jakub Smektała ledwie siedem miesięcy temu.

Wrócili do T-ME w zimowym oknie transferowym:

7. Mateusz Zachara - Górnik Zabrze -> Henan Jianye

Na pół roku przed wygaśnięciem kontraktu z Górnikiem Zabrze do Chin przeniósł się Mateusz Zachara. Nowym klubem 25-letniego napastnika został 14. zespół minionego sezonu tamtejszej ekstraklasy - Henan Jianye. Przed laty występował w nim Emmanuel Olisadebe, a w 2013 roku jego barw bronił Joel Tshibamba.

Zachara jest dwukrotnym reprezentantem Polski, a w kadrze zadebiutował za kadencji Adama Nawałki. O jego ewentualnym transferze mówiło się od dawna. Mało kto przewidział jednak, że napastnik wyląduje w Chinach.

Od razu pojawiły się obawy, jak Górnik będzie się spisywał bez rasowego snajpera. Zabrzanie radzą sobie jednak przyzwoicie i wiosną zdobyli już pięć punktów, a w ostatnim spotkaniu ligowym strzelili trzy gole.

Zachara jest ósmym albo dziewiątym - w zależności od tego, jak sklasyfikować Olisadebe - Polakiem w Chinach.

Polacy w Chinach:

6. Słowacki zaciąg

W myśl nowych zasad od sezonu 2015/2016 kluby T-Mobile Ekstraklasy będą mogły zatrudniać tylko po trzech zawodników, którzy nie legitymują się paszportem kraju członkowskiego Unii Europejskiej, a od sezonu 2016/2017 miejsca dla takich zawodników będą ograniczone do dwóch.

W związku z tym kluby szukają na innych rynkach. W ostatnim czasie do T-ME trafia wielu piłkarzy, którzy mogą pochwalić się paszportem czeskim lub słowackim. Samych Słowaków do naszej ligi zimą przyszło wielu. Wystarczy wymienić choćby Erika Jendriska, Erika Grendela, Dobrivoja Rusova, Kristiana Kolcaka, Roberta Mazana, Matusa Putnockiego, Petera Grajciara czy Milosa Lacnego.

Słowacy są na pewno tańsi, niż piłkarze z naszego kraju, ale czy lepsi? - Jest 10 razy tańszy od Mili. Cieszę się bardzo, że mam tego chłopaka - mówi o Peterze Grajciarze Tadeusz Pawłowski, trener Śląska Wrocław. Ten zawodnik w WKS-ie ma zastąpić Sebastiana Milę.

Niedługo może stać się tak, że językiem dominującym na naszych boiskach - poza polskim - będzie czeski lub słowacki. Czy to dobra droga do podniesienia jakości naszej ligi?

5. Rewolucja w Zawiszy Bydgoszcz

Niebiesko-czarni udali się na przerwę zimową z 12-punktową stratą do pierwszego bezpiecznego miejsca w tabeli T-ME, a pomysł Radosława Osucha, Łukasza Skrzyńskiego i Mariusza Rumaka na uratowanie ekstraklasy dla Bydgoszczy polegał na przeprowadzeniu rewolucji - względem rundy jesiennej z Zawiszą pożegnało się aż 14 zawodników, a do zespołu trenera Rumaka trafiło 12 nowych twarzy.

Szatnia Zawiszy została wyczyszczona z zagranicznych darmozjadów, którzy się nie sprawdzili, ale Bydgoszcz opuścili też m.in. Michał Masłowski i Herold Goulon, co do wartości sportowej których nikt nie mógł mieć zastrzeżeń. Oprócz nich z kadry niebiesko-czarnych ubyli Anestis Argyriou, Joshua Silva, Samuel Araujo, David Fleurival, Wagner, Luis Carlos, Piotr Petasz, Wahan Geworgian, Jorge Kadu, Andrzej Witan i Bernardo Vasconcelos, a Korneliusz Sochań został wypożyczony do Kotwicy Kołobrzeg.

Drużynę Rumaka zasilili z kolei zasilili też Sebastian Małkowski, Luka Marić, Cristian Pulhac, Iwan Majewskij, Cornel Predescu, Josip Barisić, Jakub Smektała, Sebastian Kamiński, Jakub Świerczok, Stefan Denković, Bartłomiej Pawłowski i Giorgi Alawerdaszwili.

Na razie rewolucja przynosi skutek, bo w trzech meczach rundy wiosennej Zawisza zdobył pięć punktów i jako jedyny zespół T-ME nie stracił jeszcze w 2015 roku ani jednej bramki.

4. Krystian Bielik - Legia Warszawa -> Arsenal Londyn

Transfer 17-letniego Krystiana Bielika z Legii Warszawa to bezsprzecznie jedno z największych wydarzeń zimowego "okienka" w T-Mobile Ekstraklasie. W końcu jeszcze osiem miesięcy Lech Poznań nie wiązał z nim wielkich planów. Klub z Łazienkowskiej 3 otrzyma od Kanonierów ok. 2 mln euro plus zmienne. To oznacza, że na sprzedaży Bielika zarobi co najmniej 170-krotność sumy, którą w lipcu 2014 zapłacił za niego Lechowi (50 tys. zł)!

Sprowadzając do siebie Bielika, Legia przedstawiła mu ścieżkę rozwoju, w ramach której od razu został graczem I zespołu Wojskowych, podczas gdy w Kolejorzu w najlepszym przypadku czekałoby terminowanie w III-ligowych rezerwach. Jesienią Bielik zaliczył pięć występów w T-ME i jeden mecz w fazie grupowej Ligi Europy.

Transfer Bielika do Arsenalu to pierwszy owoc pracy Tomasza Pasiecznego dla Kanonierów. Były dyrektor sportowy Cracovii od początku sierpnia jest skautem londyńczyków na Polskę, ale penetruje dla nich też m.in. rynki słowackie i czeskie. Bielik wpadł mu w oko podczas sierpniowego turnieju o Puchar Syrenki, w którym występują drużyny narodowe do lat 17 i obserwował go przez całą jesień, a jego rekomendacje spodobały się Arsene'owi Wengerowi.

17-latek jest trzecim w historii Polakiem w Arsenalu po Wojciechu Szczęsnym i Łukaszu Fabiańskim, ale pierwszym zawodnikiem z pola w gronie Kanonierów. W miniony weekend zadebiutował w zespole U-18.

3. Michał Masłowski - Zawisza Bydgoszcz -> Legia Warszawa

Michał Masłowski przeszedł z Zawiszy Bydgoszcz do Legii Warszawa. Mistrzowie Polski zapłacili za niego niebiesko-czarnym ok. 800 tys. euro i był to jeden z najwyższych transferów w historii polskiej ligi.

Masłowski to odkrycie minionego sezonu T-Mobile Ekstraklasy. Choć rozegrał tylko 27 z 37 ligowych spotkań, z 8 golami na koncie był najlepszym strzelcem Zawiszy w T-ME, a do tego dołożył 4 asysty. W styczniu 2014 roku zadebiutował też w reprezentacji Polski, z orłem na piersi rozegrał do tej pory trzy mecze. Od marca do października pauzował jednak z powodu kontuzji: najpierw przeszedł operację przywodziciela, a na początku czerwca poddał się zabiegowi przyszycia łękotki.

Dla bydgoskiego klubu rozegrał łącznie 95 meczów, w których zdobył 20 bramek i zaliczył 14 asyst. Adam Nawałka tego zawodnika powołał trzy razy. - Fajnie, że chociaż przez chwilę się zobaczyło, jak jest na kadrze. Z tego co wiem, jakieś większe plany już były co do mojej osoby od selekcjonera. Miałem dostać później jeszcze powołanie. Kontuzja wszystko pokrzyżowała. Nie ma co się jednak załamywać. To jest część sportu wyczynowego, zawodowego. Trzeba dalej próbować. Jedna kontuzja przeszkadza, a ja miałem aż dwie. Później jeszcze złamany palec. To był bardzo trudny rok. Szkoda, że tak się stało, ale fajnie, że reprezentacja odpaliła. Oby tak dalej. Nie mam teraz argumentów do tego, aby otrzymać powołanie. Zaczynam wszystko od początku - mówił niedawno piłkarz w rozmowie z portalem SportoweFakty.pl.

Po swoim oficjalnym debiucie w Legii nie był jednak zadowolony. - Na pewno przede mną jeszcze dużo pracy - mówił. Do tej pory w barwach stołecznej drużyny nie rozegrał jeszcze spotkania, które wprawiłoby w zachwyt futbolowych krytyków.

2. Sebastian Mila - Śląsk Wrocław -> Lechia Gdańsk

33-letni pomocnik opuścił WKS, w którym występował od czerwca 2008 roku, na rzecz klubu, w którym się wychował. Dla Śląska rozegrał w sumie 216 spotkań i zdobył 39 bramek. Sięgnął z wrocławskim klubem po mistrzostwo Polski, Superpuchar Polski i Puchar Ligi.

Mila jesienią 2014 roku dość nieoczekiwanie został jednym z ważniejszych zawodników dla kadry Adama Nawałki. Pomocnik po meczu z Niemcami stał się niemal bohaterem narodowym. Lechia wyłożyła na jego pozyskanie ok. 1,3 mln zł, a on sam związał się z nią 3,5-letnim kontraktem.

Pozyskanie Mili przez gdańszczan miało być nie tylko sportowym wzmocnieniem zespołu, ale i ruchem marketingowym. Mila miał ściągnąć kibiców na trybuny i zostać twarzą Lechii. Tak też się dzieje. Pomocnik reklamuje biało-zielonych, udziela wywiadów, rozdaje autografy. Problem jednak w tym, że jak na razie na boisku w barwach Lechii nic wielkiego nie pokazał. Wiosną gdańszczanie raczej nie osiągają takich wyników, jakich od nich chciano.

1. Miroslav Radović - Legia Warszawa -> Hebei China Fortune

Dziwny jest świat, w którym Mateusz Zachara ląduje w chińskiej ekstraklasie, a na jej zaplecze trafia Miroslav Radović, czyli bezsprzecznie najlepszy piłkarz T-Mobile Ekstraklasy w ostatnich trzech sezonach, ale taka jest rzeczywistość. Podczas przygotowań do najważniejszego dwumeczu w sezonie, czyli starć z Ajaksem Amsterdam w 1/16 finału Ligi Europy, Wojskowi stracili swojego najlepszego gracza, a podebrał im go 14. zespół (!) minionego sezonu chińskiej II ligi - Hebei China Fortune.

- Długo nad tym wszystkim myślałem. To dla mnie zdecydowanie najtrudniejsza decyzja w życiu. Nie chcę się żegnać bo wiem, że prędzej czy później tutaj wrócę. Przez dziewięć lat, grając dla Legii, zostawiałem na boisku serce. Może dlatego dostałem taką ofertę, taką szansę? - mówił "Rado" serwisowi legia.com. Wcześniej na łamach dnevo.rs przekonywał: - Ciężko mi się rozstawać z Legią, ale takiej oferty nikt by nie odrzucił.

Propozycja Chińczyków była równie atrakcyjna dla piłkarza, co dla Legii. - Niewiarygodnie korzystna oferta z Chin pozwoli mu zabezpieczyć ich przyszłość - to właśnie to zdecydowało, że na prośbę zawodnika zgodziliśmy się na ten transfer, po wcześniejszym zabezpieczeniu interesów Legii. Jest to zgodne z naszą filozofią, aby w przypadku pojawienia się ofert, które kilkukrotnie przewyższają rynkową wartość naszych zawodników oraz są dla nich wyjątkowo korzystne, nie blokować im możliwości odejścia, o ile interes klubu jest zabezpieczony - tłumaczył prezes Bogusław Leśnodorski.

Radović był zawodnikiem Legii od 2006 roku, gdy trafił na Łazienkowską 3 z Partizana Belgrad. Dla Wojskowych rozegrał łącznie 329 oficjalnych spotkań, w których zdobył 76 bramek. Sięgnął z Legią po dwa mistrzostwa Polski (2013, 2014) i cztery krajowe puchary (2008, 2011, 2012, 2013). Jest najlepszym strzelcem Wojskowych w europejskich pucharach (15) i ósmym najlepszym w historii, licząc wszystkie rozgrywki.

Ruchy kadrowe w klubach T-ME w zimowym oknie transferowym:

* - powrót z wypożyczenia