Zupełnie nowa reprezentacja Polski. Rewolucja, jakiej u szczypiornistów jeszcze nie było

Marcin Górczyński 28 Grudnia 2016, 08:00

Za Przybylskim przepaść. Zerwane ścięgno Achillesa leczy Michał Szyba, choć i tak nie należał do ulubieńców Dujszebajewa. Kadrze przydałoby się doświadczenie Andrzeja Rojewskiego, ale gracz SC DHfK Lipsk koncentruje się na rozgrywkach klubowych. W tej sytuacji bardzo dużo będzie zależeć od Krzysztofa Łyżwy.

• Najlepsi polscy szczypiorniści 2016: lewoskrzydłowi

W jesiennych meczach z Serbią i Rumunią Łyżwa przeszedł szkołę życia. - Zbyt szybko próbował indywidualnie kończyć akcje. Powinien nauczyć się grać z zespołem pod względem taktycznym - ocenia Bogdan Kowalczyk. - Biorąc pod uwagę niewielkie doświadczenie, trudno go obarczać rolą męża opatrznościowego - dodaje Wojciech Nowiński.

Scheda po mentorze

Wśród obrotowych przemiana pokoleniowa przebiegnie raczej bezboleśnie. Bartosz Jurecki nie znaczył już dla kadry tyle, ile jeszcze kilka lat temu, a Kamil Syprzak szykował się do przejęcia władzy. Jego pozycja jest niepodważalna i nie zmieniają tego nawet przeciętne występy w ostatnich miesiącach.

- Chciałbym, by Kamil Syprzak odgrywał taką rolę jak podczas MŚ 2015. Ostatnie mecze w kadrze nie były już tak dobre. Powinien być jednym z filarów - twierdzi Wojciech Nowiński.

Za jego plecami batalię o bilet do Francji toczą Marek Daćko i Maciej Gębala. Pierwszy z nich, gracz zabrzańskiego Górnika, bryluje w lidze. Więcej szans na wyjazd przyznaje się jednak występującemu w Lidze Mistrzów Gębali. Zwłaszcza, że pod nieobecność Mateusza Kusa mógłby stworzyć z Piotrem Chrapkowskim duet na środku obrony.

- Daćko jest bardzo utalentowany pod względem gry w ataku. Łapie trudne piłki, potrafi wypracować sobie pozycję. Ma za to dużo do poprawy w obronie. Gębala lepiej radzi sobie w defensywie - podkreśla Bogdan Kowalczyk.

W spadku po Szmalu posterunek odziedziczył Piotr Wyszomirski. Przez lata podpatrywał mistrza, a podczas igrzysk w Rio de Janeiro dał nadzieję, że po mentorze nie zostanie spalona ziemia. Przenosiny do niemieckiego Lemgo miały zapewnić mu regularne występy, których w węgierskich MOL-Pick Szeged brakowało. Co tydzień Polak mierzy się z najlepszymi szczypiornistami świata. Z różnym efektem (Lemgo bije się o utrzymanie), ale bagaż doświadczeń wyniesiony z Bundesligi może zaprocentować w reprezentacji.

• MŚ 2017: Szwedzi sprawdzą formę grupowych rywali Polaków

Poniosą nas skrzydła?

Pobudek do optymizmu należy przede wszystkim szukać w narożnikach. Michał Daszek, Mateusz Jachlewski i Przemysław Krajewski dobrze znają smak imprezy mistrzowskiej. W kluczowych momentach nie powinna zadrżeć im ręka. Ewentualne przestawienie Krajewskiego na środek rozegrania (manewr znany z igrzysk) otworzy drogę do wyjazdu Adrianowi Nogowskiemu z MMTS-u Kwidzyn. Nie należy przekreślać szans najmłodszego w kadrze, 19-letniego Arkadiusza Moryty.

- Powinni być naszą siłą. Wielokrotnie grali już na tym poziomie i udowodnili przydatność do kadry - zwraca uwagę trener Nowiński. Bez wsparcia ze strony rozgrywających i defensywy, ich atuty mogą jednak przepaść jak kamień w wodę.

Spokój ponad wszystko

Nowa kadra zostanie we Francji rzucona na głęboką wodę. Los nie był łaskawy dla Biało-Czerwonych - gospodarze, aktualni mistrzowie świata, rosnący w siłę Norwegowie i Rosjanie, powracający do czołówki po chudych latach. Jak niebezpieczni są Brazylijczycy, nasi szczypiorniści na własnej skórze przekonali się podczas igrzysk w Rio de Janeiro. Jedynie do boju z Japończykami Polacy przystąpią w roli zdecydowanych faworytów.

- Mamy młodych i niedoświadczonych graczy, którzy są głodni treningu i dają z siebie wszystko. Uwierzcie w tych chłopaków. Nie mają wielkich nazwisk, ale jestem pewny, że za cztery lata dadzą kibicom mnóstwo radości - zapewnia Dujszebajew.

Marcin Górczyński