Siódemka sezonu Superligi Mężczyzn

Bramkarz: Sławomir Szmal (Vive Targi Kielce) [8]

Sławomir Szmal okazał się najlepszym bramkarzem sezonu. To właśnie ten zawodnik, podobnie jak przed rokiem, najczęściej gościł w naszym zestawieniu. "Kasa" miniony sezon może zaliczyć do udanych, był mocnym punktem mistrzowskiego zespołu. W poprzednich latach trenerzy kieleckiej drużyny często rotowali golkiperami, tym razem było inaczej. Szmal był zdecydowanym numerem jeden, znakomitą dyspozycję potwierdził w play-off, walnie przyczyniając się do mistrzowskiego tytułu Vive Targów Kielce.

Konkurenci: W tym sezonie najlepszymi bramkarzami na parkietach PGNiG Superligi byli Sławomir Szmal i Marin Sego. To właśnie pomiędzy tą dwójką do końca toczyła się walka o miejsce w siódemce sezonu. W finałowych spotkaniach zdecydowanie lepiej zaprezentował się "Kasa" i zdystansował chorwackiego golkipera. W naszym zestawieniu często gościli także Tomislav Stojković i Marcin Wichary.

Liczba meczów: 27 Liczba bramek: 0

Lewe skrzydło: Wojciech Zydroń (Gaz-System Pogoń Szczecin) [11]

Wojciech Zydroń w minionym sezonie był najlepszym lewoskrzydłowym. Zawodnik Gaz-System Pogoni Szczecin imponował znakomitą postawą przez całe rozgrywki. Swoją grą zachwycał zarówno w pierwszej części sezonu, gdy szczecinianie spisywali się rewelacyjnie, jak również w drugiej fazie sezonu, gdy Pogoni wiodło się znacznie gorzej. "Zyga" nie schodził poniżej pewnego wysokiego poziomu, zachwycał skutecznością, czarował efektownymi bramkami. W klasyfikacji najskuteczniejszych strzelców ligi uplasował się na 2. miejscu.

Konkurenci: Przed rokiem na lewym skrzydle bezkonkurencyjni okazali się Damian Kostrzewa i Przemysław Krajewski. W zakończonym sezonie zawodnicy ci nieco spuścili z tonu. Najlepszy okazał się Wojciech Zydroń, a za jego plecami toczyła się zacięta walka o miejsce na ławce rezerwowych. Zwycięsko z tej batalii wyszedł Bartłomiej Tomczak, który od początku roku złapał wysoką formę. Często w siódemce kolejki wyróżniani byli również: Wojciech Gumiński, Damian Kostrzewa, Adrian Nogowski oraz Marek Świtała.

Liczba meczów: 27 Liczba bramek: 192

Lewe rozegranie: Michał Kubisztal (Górnik Zabrze) [11]

Michał Kubisztal w zakończonym sezonie miał wiele powodów do radości. Znalazł się w kadrze reprezentacji Polski na mistrzostwa Europy w Danii, wywalczył z Górnikiem Zabrze brązowy medal oraz został królem strzelców PGNiG Superligi. Po rozstaniu z Orlen Wisłą Płock mogło się wydawać, że kariera rozgrywającego powoli zmierza do końca. "Kubeł" w nowym klubie odnalazł się jednak znakomicie, szybko stał się obok Mariusza Jurasika zawodnikiem nie do zastąpienia.

Konkurenci: Na lewym rozegraniu najlepszy okazał się Michał Kubisztal. Najgroźniejszym rywalem zawodnika Górnika Zabrze był Bartosz Konitz z Gaz-System Pogoni Szczecin. Holender znakomicie spisywał się zwłaszcza w pierwsze części sezonu, po kontuzji nieco obniżył loty. Kilka świetnych występów, zwłaszcza w drugiej fazie rozgrywek zaliczyli Karol Bielecki i Petar Nenadić. O miejscu w Siódemce sezonu decyduje liczba wyróżnień, aby w niej się znaleźć należy prezentować wysoką formę przez całe rozgrywki.

Liczba meczów: 30 Liczba bramek: 194

Środek rozegrania: Mariusz Jurkiewicz (Orlen Wisła Płock) [9]

Mariusz Jurkiewicz zaliczył fantastyczny come back na polskie parkiety. Zawodnik, który do tej pory słynął głównie ze znakomitej gry w obronie udowodnił także, że potrafi być motorem napędowym poczynań ofensywnych. To on stał się nowym liderem zespołu, swoją walecznością, indywidualnymi akcjami potrafił odmienić losy niejednego meczu. Z uwagi na brak w drużynie Nafciarzy klasowego playmakera "Kaczka" często na przemian z Petarem Nenadiciem występował na środku rozegrania.

Konkurenci: W minionych rozgrywkach na środku rządzi zawodnicy, którzy do tej swoje miejsce mieli na lewej połówce. W zespole Wisły w rolę playmakera często wcielał się Mariusz Jurkiewicz, w MMTS-ie Kwidzyn taka rola przypadła Tomaszowi Klingerowi, który z uwagi na problemy zdrowotne Macieja Mroczkowskiego dyrygował grą. Wszyscy ci zawodnicy doskonale wywiązali się ze swoich obowiązków. Za ich plecami znaleźli się rasowi playmakerzy: Michal Bruna, Piotr Masłowski, Janko Kević oraz Dawid Przysiek.

Liczba meczów: 21 Liczba bramek: 99

Prawe rozegranie: Mariusz Jurasik (Górnik Zabrze) [13]

Mariusz Jurasik, podobnie jak przed rokiem, okazał się najlepszym prawym rozgrywającym. Doświadczony zawodnik wciąż znajduje się w znakomitej formie. "Józek" swoją grą zachwyca nie tylko w meczach z ligowymi przeciętniakami, ale przede wszystkim w pojedynkach z najmocniejszymi rywalami. Klasy i atutów tego zawodnika nie trzeba nikomu przedstawiać. Lider Górnika Zabrze poprowadził zespół do brązowego medalu. W klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników PGNiG Superligi uplasował się na 4. miejscu.

Konkurenci: W poprzednim sezonie na prawym rozegraniu toczyła się niezwykle zacięta walka o miejsce w siódemce sezonu. Tym razem bezapelacyjnie zwyciężył Mariusz Jurasik, nie oznacza to jednak, że pozostali zawodnicy występujący na tej pozycji zaliczyli nieudany sezon. Krzysztof Lijewski i Marcin Lijewski świetnie prezentowali się przede wszystkim w rozgrywkach Ligi Mistrzów, natomiast Michał Szyba i Rafał Przybylski serię znakomitych występów przeplatali bezbarwnymi. Najrówniej grał Witalij Titow, który był liderem KPR-u Legionowo.

Liczba meczów: 29 Liczba bramek: 167

Prawe skrzydło: Thorir Olafsson (Vive Targi Kielce) [9]

Thorir Olafsson to prawoskrzydłowy, który najczęściej gościł w naszym zestawieniu. Islandczyk także przed rokiem tryumfował w tej klasyfikacji. Zawodnik Vive Targów Kielce przez cały sezon prezentował równą, wysoką formę. Thorir Olafsson nie robi wokół siebie zbędnego szumu, stara się po prostu wywiązywać ze swoich zadań jak najlepiej. Skrzydłowy swoją postawą na parkiecie udowadnia najwyższą klasę. Islandczyk po raz kolejny był czołowym strzelcem mistrza Polski.

Konkurenci: Na prawym skrzydle podobnie jak przed rokiem najlepszy okazał się Thorir Olafsson. Za plecami Islandczyka znaleźli się Ivan Cupić, Valentin Ghionea, Jakub Łucak, Jan Sobol oraz Jacek Wardziński. Rywalizacja o miejsce w Siódemce sezonu na tej pozycji była niezwykle zacięta. Ghionea i Łucak spisywali się znakomicie przede wszystkim w pierwszej części sezonu. Skrzydłowy Chrobrego Głogów, obok Thorira Olafssona, był najczęściej wyróżniany przez portal SportoweFakty.pl.

Liczba meczów: 29 Liczba bramek: 128

Kołowy: Julen Aguinagalde (Vive Targi Kielce) [8]

Julen Aguinagalde przed sezonem trafił do Kielc. Zakontraktowanie tego zawodnika okrzyknięto mianem transferowego hitu. Zespół jednocześnie opuścił Rastko Stojković, który przez ostatnie lata był jednym z najlepszych kołowych PGNiG Superligi. W sezonie zasadniczym Hiszpan spisywał się poprawnie, jednak po tej klasie zawodniku można było spodziewać się zdecydowanie więcej. Najważniejsze spotkania sezonu potwierdziły jednak, dlaczego Aguinagalde uznawany jest za najlepszego kołowego na świecie. Zawodnicy Vive Targów Kielce częściej współpracowali z kołem, na którym nie do zatrzymania był Hiszpan.

Konkurenci: W tym sezonie rywalizacja o miejsce w Siódemce sezonu była niezwykle interesująca. W fazie zasadniczej znakomicie prezentowali się Yuri Gromyko i Antonio Pribanić. Play-offy należały jednak do Julena Aguinagalde, który w decydujących meczach potwierdził klasę. Często w naszym zestawieniu wyróżniani byli także Muhamed Toromanović i Kamil Syprzak.

Liczba meczów: 26 Liczba bramek: 106

Ławka rezerwowych: Bramkarz: Marin Sego (Orlen Wisła Płock) [6] Lewe skrzydło: Bartłomiej Tomczak (Górnik Zabrze) [8] Lewe rozegranie: Bartosz Konitz (Gaz-System Pogoń Szczecin) [10] Środek rozegrania: Tomasz Klinger (MMTS Kwidzyn) [6] Prawe rozegranie: Witalij Titow (KPR Legionowo) [7] Prawe skrzydło: Jakub Łucak (SPR Chrobry Głogów) [7] Kołowy: Antonio Pribanić (PGE Stal Mielec) [6]

* Liczba w nawiasie [] oznacza sumę wyróżnień w zestawieniu portalu SportoweFakty.pl. Przy ustalaniu kolejności w Siódemce sezonu priorytetem była liczba nominacji do pierwszej siódemki, a następnie do siódemki rezerwowej.