Bogdan Wenta - charyzmatyczny przywódca, który wywindował polską piłkę ręczną z zaścianka

prostu uważam, że nie jest rozsądne obrzucanie g**nem trenera Jednoroga i jego zawodników, przy jednoczesnym braku pełnego profesjonalizmu ze swojej strony. Wisła w tamtym przypadku poniosła straty i pretensje powinny być kierowane do osób za to odpowiedzialnych. Trener Jednoróg i jego zawodnicy wykorzystali przepisy i choć to nieszlachetne z ich strony, to jednak krzywdy nikomu nie zrobili. Dla nich to byly ważne punkty w kontekście utrzymania klubu, może nawet utrzymania zawodowych kontraktów, a co za tym idzie swoich rodzin. I w takim wypadku pewnie najmniej ich obchodziło, co na to powiedzą kibice Wisły i "duch sportu". Cała dyskusja rozpoczęła się od pytania o to, czy liczy się duch sportu czy przepisy. Wszyscy wiemy, że i jedno i drugie. Kolega Krzywousty idealizuje, że jednak to pierwsze. Może - ale tylko dla kibiców i może jeszcze czasami w sporcie amatorskim. Na pewnym poziomie sport uprawiają jednak dorośli ludzie, robią to dla niemałych pieniędzy - sport stał się biznesem jak każdy inny i ja przynajmniej nie mam oczekiwań, by ktoś w imię ducha sportu dawał się bić po d**ie, de facto "przegrywał z uniesioną głową". Bo cały nasz sport w ostatnich latach, a i kawał naszej historii, to właśnie "wielkie porażki", "porażki z podniesioną głową" itd.

z zaścianka. Każdy z wymienionych przez poprzedników Górski czy Wagner zrobił to samo tylko w innej dyscyplinie. Każdy z nich też był charyzmatyczny. Jedni bardziej optują za nożną inni za siatką , a jeszcze inni za ręczna. I tu pojawią się róznice. Moim zdaniem wszyscy wymienieni zapisali się w pamięci kibiców jako trenerzy wybitni z sukcesami powtarzanymi wielokrotnie. Wszystkim należy się jednakowa doza szacunku i miejsce w historii.

Hiszpanów. a co robi Tadziu? wypędza zawodników z parkietu, mamy walkowera i jesteśmy Mistrzami Świata!