Ten mecz był dedykowany Georgi Mondzolewskiemu, byłemu utytułowanemu siatkarzowi reprezentacji Związku Radzieckiego, z którym zdobył dwa złote medale olimpijskie w Tokio w 1964 roku oraz w Meksyku cztery lata później.
W drużynie Zenitu od początku na parkiet wyszedł nowy przyjmujący Matthew Anderson, który dołączył do zespołu zamiast Osmany Juantoreny. Natomiast drużynie z Nowosybirska zadebiutował były atakujący Farta Kielce, Marcus Nilsson.
Pierwsze dwa sety spotkania o superpuchar padły łupem dobrze dysponowanych siatkarzy Lokomotiwu, którzy wygrali je kolejno do 22 oraz do 21.
Początek trzeciej partii zapowiadał, że mecz może zakończyć się szybkim zwycięstwem zdobywców Pucharu Rosji. Dopiero około połowy tego seta zarysowała się przewaga podopiecznych Władimira Alekny, którzy na drugiej przerwie technicznej prowadzili 16:13, a tę część meczu ostatecznie wygrali 25:18.
Od tego momentu na parkiecie królował już tylko i wyłącznie jeden zespół jakim był Zenit Kazań. Dobrze współpracowała trójka siatkarzy mistrza Rosji, a mianowicie Vermiglio, Michajłow oraz Anderson, który widać, że będzie mocnym punktem zespołu z Kazania. Zenit wygrał czwartą partię 25:16, a tie-breaka 15:10 i tym samym odwrócił losy spotkania od wyniku 0:2 do 3:2.
Rezultat meczu pomiędzy Zenitem a Lokomotiwem został zaliczony do I kolejki rosyjskiej Superligi, gdyż jest to spowodowane brakiem wolnych terminów na rozegranie osobnego spotkania o Superpuchar Rosji.
Zenit Kazań - Lokomotiw Nowosybirsk 3:2 (22:25, 21:25, 25:18, 25:16, 15:10)
Zenit Kazań: Anderson, Vermiglio, Apalikow, Michajłow, Abrosimow, Bierieżko, Obmoczajew (libero) oraz Demakow, Siwożelez, Czeremisin, Kołodinski.
Lokomotiw Nowosybirsk: Diviš, Butko, Gutsaljuk, Biriukow, Nilsson, Wołwicz, Gołubiew (libero) oraz Makhortow, Choulepow, Woronkow F., Żylin, Sidienko (libero).
