Marsz w dół
Jeszcze w 2006 r. Francuzi plasowali się w ścisłej europejskiej, o ile nie światowej czołówce siatkarskiej. W moskiewskim turnieju Final Six Ligi Światowej zajęli 2. miejsce, dopiero w finale przegrywając po pasjonującym pojedynku z Canarinhos. Od tego momentu rozpoczęli jednak marsz w dół. Na rozgrywanych kilka miesięcy później mistrzostwach świata zajęli dopiero 6. lokatę, co dla srebrnych medalistów LŚ było dużą porażką. W drugiej rundzie turnieju Francuzi musieli ustąpić w grupie Brazylijczykom i Bułgarom co sprawiło, że Trójkolorowi mieli szansę gry wyłącznie o miejsca 5-8.
Wrześniowe mistrzostwa Europy w 2007 r. również nie były dla Francuzów zbyt udane. W pierwszej fazie grupowej Les Bleus wygrali co prawda gładko (3:0) ze Słoweńcami i Słowakami, czyli rywalami w gdyńskim turnieju kwalifikacyjnym, ale niespodziewanie wtedy, również w trzech setach przegrali z Hiszpaniami. W drugiej fazie grupowej było jeszcze gorzej. Porażki z Serbią, Holandią i Niemcami pozbawiły Francuzów marzeń o medalach. Ostatecznie Trójkolorowi zakończyli rywalizację dopiero na 9. miejscu (Polacy byli dopiero 11., ale wiadomo, że o tym turnieju wszyscy chcemy jak najszybciej zapomnieć).
Również w Lidze Światowej, po niezwykle udanym roku 2006 spisywali się coraz gorzej. W 2007 r. byli 6., a w 2008 r. dopiero 10. Kiedy wydawało się, że w tym roku Francuzi raczej na pewno zagwarantują sobie awans do Final Six (grali oni w grupie z gospodarzami turnieju finałowego, a więc awansem do Final Six premiowana była także 2. lokata), niespodziewanie Trójkolorowi ustąpili pola Argentyńczykom. Faza grupowa LŚ pokazała jednak drzemiący we Francuzach potencjał, ale także bardzo nierówną formę. Już na inaugurację zespół Philippe Blaina 3:0 pokonał na wyjeździe Serbów. Trzy porażki z Argentyną pozbawiły jednak Francuzów marzeń o awansie do finałów imprezy.
MŚ - niezbyt bogata historia
Jak do tej pory Francuzi na podium MŚ stawali tylko raz, kiedy w 2002 r. sięgnęli po brązowy medal. Łącznie, w turniejach finałowych mistrzostw globu Trójkolorowi występowali ośmiokrotnie, jednak większość ich występów miała miejsce w dawnej historii. Trójkolorowi na MŚ grali cztery razy z rzędu w latach 1949-1960. Na mundial powrócili w 1986 r. i wystąpili na MŚ jeszcze w 1990 r. Po 12 latach przerwy Francuzi powrócili do rywalizacji z najlepszymi zespołami na świecie w 2002 r., kiedy sięgnęli po brąz. Cztery lata później byli 6.
Wszystko to spowodowało, że Trójkolorowi opuścili pierwszą dziesiątkę rankingu FIVB i obecnie plasują się na 17. miejscu. Trzeba jednak przyznać, że francuska federacja wykazuje się anielską cierpliwością, a trener Blain może liczyć na naprawdę duży kredyt zaufania.
Samica i Antiga filarami drużyny
Kadra drużyny francuskiej już od wielu lat opiera się na zawodnikach grających w rodzimej lidze. W reprezentacji Trójkolorowych na turniej w Gdyni znalazło się aż ośmiu zawodników AS Cannes. Kadrę uzupełnia również atakujący belgijskiego Knack Randstad Roeselare - Antonin Rouzier, a także znakomity rozgrywający zespołu z Cannej - Pierre Pujol. W reprezentacji nie zabrakło również świetnej pary przyjmujących znanych doskonale polskim kibicom - Guillaume Samica oraz Stephana Antiga.
Nie jest wiadomo jednak, czy w Gdyni zobaczymy Pierre Pujola i Romain Vadeleux, którzy nie grali w ostatnich sparingowych spotkaniach z Holandią. Pierwszy z nich odczuwa bóle w plecach, drugi natomiast skarży się na zapalenie ścięgna w kolanie.
W Gdyni na pewno nie zagra największa gwiazda francuskiej siatkówki, Frantz Granvorka. Zawodnik deklarował co prawda chęć znalezienia się w kadrze Francji na turniej kwalifikacyjny, jednak jak widać nie znalazł uznania w oczach trenera Blaina. Szkoleniowiec Les Bleus kontynuuje bowiem proces odmładzania zespołu, przygotowując kadrę na IO w Londynie w 2012 r.
Skład reprezentacji Francji na kwalifikacje do MŚ w Gdyni:
Rozgrywający: Pierre Pujol, Loïc Le Marrec
Środkowi: Romain Vadeleux, Jean-Philippe Sol, Jean-Stéphane Tolar
Przyjmujący: Guillaume Samica, Stéphane Antiga, Emmanuel Ragondet, Samuele Tuia
Atakujący: Antonin Rouzier, Marien Moreau
Libero: Hubert Henno
