Puchar Federacji: Agnieszka Radwańska z Soler-Espinosą rozpocznie mecz z Hiszpankami

Julio Iglesiasa i syna jego Hendryka, któren został swego czasu trafiony strzałą Amora przez dość dobrą tenisistkę - Anię Kurnikovą, której jednak bardziej w głowie była moda i celebryctwo. Ten tęgawy brodacz pierwszy z lewej to trener największego talentu tenisowego jakiego wydała ziemia polska, ziemia Norwida, Słowackiego, Mickiewicza, Krasińskiego. Niektórzy mówią: przy nim się już ów talent nie rozwinie, będzie tkwił w maraźmie, a gościu tylko świata sobie pozwiedza. Kto wie, może i prawda. Wszak papa tego naszego talentu powiedział, że jego córce potrzeba trenera - zawodowca, a on takiego tam nie widzi,. Tu akurat ów trener jest bez czapy z pewnym logo, która to czapa doprowadziła do wielkiego nerwa papę. Ja se - powiada - żyły wypruwałem, a kto inny tera apanaże pobiera ?? W złe towarzystwo wpadły latorośle moje. Na zdjęciu obok brodatego siedzi nieco zamyślona i świadoma ciężaru, który przyszło jej dźwigać Makowa Panienka, Calineczka, Panna Migotka. Jest to unikatowa tenisowa perełka niczym ta cudna perła znaleziona w małżu w Wielkiej Rafie Koralowej. Niesie ona straszny ciężar na swych wątłych, wiecznie plastrami poobklejanych barkach, kroczy niczym przez Golgotę, od czasu do czasu padając, ale zawsze wstaje. Któż jej pomoże dźwigać ów balast straszliwy, ciężar odpowiedzialności za polski tenis ?? Do niedawna wydawało się, że takim Szymonem z Cyreny będzie pewien drągalowaty, mocarny Jerzy, panem Podbipiętą zwany. Niósł z Makową Panienką przez chwilę ów ciężar, lecz potem przyszły szopy, oczekiwania. I koniec dźwigania. Koło Isi Radwańskiej siedzi jej siostrzyczka. Zamyślona, zapatrzona. Był kiedyś taki moment, że widziało się, że ona awansuje do pierwszej 10 rankingu, bo to trzpiotka waleczna, zadziorna jak cietrzew podczas tokowania, lecz niestety - ona bardzo nerwowa, a na dodatek barczek jej wysiadł. Dalej siedzą młode polskie Orlice tenisowe, które dopiero rozkładają skrzydła, podbudowane przykładem tego naszego tenisowego pierwiosnka i przebiśniega - Makowej Panienki, która po kilku dekadach lodowej pustyni polskiego tenisa wielkiej jak Antarktyda zaczęła topić grube lody swą cudną grą. Do boju, dzielne wojowniczki, walczcie jak Zawisza Czarny pod Grunwaldem, jak husaria pod Kircholmem, toczcie bój heroiczny jak oddział kpt. Raginisa pod Wizną. Do bojuuuu" - Pożyczone z netu. Ale piękne, co?