WTA Pekin: Ostatnia prosta do Singapuru, Agnieszka Radwańska gra z Coco Vandeweghe

Seria słabych występów spowodowała, że Agnieszka Radwańska jeszcze nie może być pewna gry w Mistrzostwach WTA. Po triumfie w Montrealu, Polka dotarła do ćwierćfinału w Cincinnati, ale później odpadła w II rundzie US Open, a następnie nie obroniła tytułu w Seulu, przegrywając w ćwierćfinale z Varvarą Lepchenko. W Wuhan krakowianka nie wygrała nawet jednego meczu, wyeliminowała ją Caroline Garcia. W spotkaniu z Francuzką nie wykorzystała ona prowadzenia 4:2 w III secie.
[ad=rectangle]
Radwańska nie może być zadowolona ze swoich dokonań podczas azjatyckiej jesieni, a ta faza sezonu zawsze była dla niej obfita w bardzo dobre wyniki. W 2011 roku tydzień po tygodniu wygrała turnieje w Tokio i Pekinie, a w sezonie 2012 w japońskiej imprezie ponownie dotarła do finału, tym razem przegrywając z Nadią Pietrową. Przed rokiem był tytuł w Seulu oraz ćwierćfinał w Tokio i półfinał w Pekinie. W stolicy Chin krakowianka wystąpi po raz siódmy, a po raz szósty od chwili, gdy turniej w 2009 roku zyskał rangę Premier Mandatory. W 2008 i 2010 roku odpadła w I rundzie, ale poza tym zawsze dochodziła tutaj przynajmniej do ćwierćfinału. Pięć lat temu właśnie w Pekinie zaliczyła swój pierwszy finał w tak dużej imprezie. Na jej drodze do tytułu stanęła wtedy Swietłana Kuzniecowa.

Wyniki Agnieszki Radwańskiej w turnieju WTA rozgrywanym w Pekinie:

* wolny los w I rundzie

China Open startuje w sobotę i Polka wyjdzie na kort już pierwszego dnia. Jej rywalką będzie Coco Vandeweghe, trenowana przez Macieja Synówkę, dawnego szkoleniowca Urszuli Radwańskiej. Będzie to dla krakowianki szansa na wygranie 450. meczu w zawodowej karierze oraz na zrobienie dużego kroku w kierunku Mistrzostw WTA. Amerykanka w tym sezonie zanotowała trzy bardzo dobre występy. W Miami jako kwalifikantka doszła do IV rundy, odprawiając po drodze Anastazję Pawluczenkową i Samanthę Stosur. W Den Bosch też przeszła przez sito eliminacyjne i wywalczyła pierwszy tytuł w głównym cyklu, w finale pokonując Jie Zheng. W Montrealu została pogromczynią Serbek, Any Ivanović i Jeleny Janković. Jako kwalifikantka doszła tam do ćwierćfinału i urwała seta Jekaterinie Makarowej.

Vandeweghe wywodzi się ze sportowej rodziny. Jej dziadek Ernest oraz wujek Kiki grali zawodowo w koszykówkę. Ten pierwszy występował w drużynie New York Knicks. Ten drugi grał w różnych drużynach, a później był dyrektorem generalnym Denver Nuggets, a następnie New Jersey Nets. Jej mama Tauna to dwukrotna olimpijka - z 1976 roku w pływaniu (gdyby nie bojkot igrzysk w 1980 również by wystąpiła) oraz z 1984 w siatkówce. Wujek Coco, Bruk, grał w siatkówkę plażową, a jej ciocia Heather grała w polo, choć faktycznie była na stypendium w Stanfordzie dla tenisa. W wywiadzie dla cyklu "Getting to Know" Vandeweghe mówiła, że ciocia nie mogła zostać lekarzem i w tym samym czasie grać w tenisa, więc wybrała polo. Jeśli zaś idzie o sprawy pozasportowe to babcia tenisistki, Colleen, to była miss Ameryki.

Idolką Vandeweghe była Lindsay Davenport. W wywiadzie dla cyklu "Getting to Know" opowiadała, że gdyby nie została tenisistką, to grałaby w koszykówkę. Obecnym trenerem Amerykanki jest Maciej Synówka, który pomógł jej rozwinąć skrzydła. Wielką bronią Coco, mistrzyni juniorskiego US Open 2008, zawsze był serwis i potężny bekhend. Jej mocnym punktem jest również slajs. Pod skrzydłami Polaka nabrała regularności oraz rozwinęła swój potencjał jeśli chodzi o grę przy siatce.

Vandeweghe swój pierwszy mecz w WTA Tour rozegrała w San Diego, gdy miała 15 lat. W 2006 roku przegrała z Kateryną Bondarenko. - Naprawdę trudno było mi sobie uświadomić, co wtedy grałam - mówiła Vandeweghe w sierpniu tego roku w New Haven o tamtych doświadczeniach. - Tak naprawdę wtedy nie śledziłam tenisa. Nie uczyłam się go, bo ciągle chciałam grać w koszykówkę. Nic dziwnego, gdy w rodzinie ma się koszykarzy. Do tego Vandeweghe dorastała chodząc na mecze dwóch drużyn NBA z Los Angeles, Lakers i Clippers. Coco miała też styczność z innymi dyscyplinami sportu, jest choćby mistrzynią Long Island w zapasach do ośmiu lat.

Pierwsze ćwierćfinały w głównym cyklu Vandeweghe osiągnęła w 2010 roku w San Diego i Tokio. Rok później zadebiutowała w Top 100 rankingu. W 2012 roku zaliczyła w Stanfordzie finał jako pierwsza szczęśliwa przegrana z eliminacji od czasu Melindy Czink (Canberra 2005). Marzenia o zdobyciu tytułu musiała odłożyć, choć z Sereną Williams przegrała w dwóch zaciętych setach. W tym sezonie przeżywa swój najlepszy okres. Na początku lipca zadebiutowała w Top 50 rankingu, a po osiągnięciu ćwierćfinału w Montrealu znalazła się w czołowej "40".

Tegoroczne wyniki pokazują, jak wielką progresję poczyniła w swojej grze Vandeweghe. Przystępując do ubiegłorocznego US Open była klasyfikowana na 191. pozycji, teraz jest coraz bliżej Top 30. Radwańska musi się mieć na baczności, by do końca nie drżeć o prawo gry w Turnieju Mistrzyń (mogłaby jeszcze zagrać w Moskwie, ale tam zawsze szło jej jak po grudzie). Amerykanka to kolejna niezwykle agresywnie usposobiona zawodniczka, nie będąca w ścisłej czołówce, z którymi krakowianka w ostatnim czasie ma duże problemy.

Jeżeli Polka wróci do równowagi i będzie skuteczna oraz skoncentrowana na swoim tenisie, tak jak w pierwszych miesiącach sezonu oraz w Montrealu, wtedy podopieczna Macieja Synówki nie powinna jej zrobić krzywdy. Radwańska musi jednak zagrać tak, by nie pozwolić utalentowanej Vandeweghe uwierzyć, że może z nią wygrać. Bardzo wiele będzie zależało od jej serwisu oraz od tego, czy uda się jej wykorzystać jej taktyczny zmysł do autodestrukcji grającej siłowo rywalki, bo ostatnio takie zawodniczki spoza Top 30 mocno jej komplikują tenisowe życie.

China Open, Pekin (Chiny)
WTA Premier Mandatory, kort twardy, pula nagród 5,427 mln dolarów
sobota, 27 września

I runda:
kort centralny, trzeci mecz od godz. 6:30 czasu polskiego

Oglądaj mecze WTA Tour z udziałem Igi Świątek, Magdy Linette i innych topowych zawodniczek w serwisie CANAL+ online. (link sponsorowany)