Niemcy ostro o przepisach: "To gów***** pomysł!". Rywale bronią Polaków i szukają plusów

Konrad Cinkowski 05 Grudnia 2022, 08:00

WP SportoweFakty / Jakub Malec / Na zdjęciu: Lukas Fienhage (w kasku czerwonym)

• Żużel. Martin Buri: Už sa to nevráti - czyli historia słowackiego żużla od kuchni [WYWIAD]

Te przeznaczone do długiego toru liczą od 650 metrów do nawet kilometra. Mierzone są tak, jak żużlowe, metr od wewnętrznej krawędzi.

Kilka lat temu władze FIM postanowiły zmienić przepis dotyczący minimalnej długości toru w zawodach typu long track. Wpływ na taką decyzję miała m.in. chęć popularyzacji tej odmiany w krajach, gdzie nie ma długich torów, jak np. Polska.

Różnice sprzętowe

Zawodnicy w rozmowie z WP SportoweFakty często podkreślali kwestie związane z różnicami sprzętowymi, jakie są między żużlem klasycznym a wyścigami na długim torze. Podstawową jest fakt, że maszyny przystosowane do tego rodzaju wyścigów posiadają skrzynię biegów oraz tylny amortyzator. Ponadto tylne koło ma 22 cale, a nie 19, jak w klasycznej żużlówce. Inna jest równie rama.

Krytyka Niemców

Dwukrotny mistrz świata (2014, 2016), Erik Riss mówił na łamach niemieckiej prasy, że long track niewiele ma wspólnego z długim torem, jeśli organizowane są imprezy na klasycznych torach. Jego zdaniem światowy czempionat tracił tym na swoim znaczeniu.

Podobnego zdania jest rodak Rissa, Martin Smolinski. Zawodnik Trans MF Landshut Devils w rozmowie z WP SportoweFakty przyznaje, że powinny zostać zachowane pewne standardy w przepisach wyścigów na długim torze.

- Jestem szybki na motocyklach do długiego toru na klasycznych owalach, więc nie stanowi to dla mnie problemu. Jednak "długi tor", to długi tor. To błąd w polityce wielkich szefów, aby startować na krótkich torach. Uważam, że IMŚ na długim torze nie powinny mieć krótszych obiektów niż 650 metrów. Wszystko inne nazywam po prostu wszechstronnymi wyścigami torowymi - powiedział Smolinski.

W podobnym tonie do swoich rodaków wypowiada się Lukas Fienhage. Dla 23-latka Rzeszów był akurat dosyć szczęśliwą lokalizacją, bo w 2020 roku zajął tam wysokie drugie miejsce, co pozwoliło mu świętować jedyny jak dotąd w karierze medal mistrzostw świata i to od razu ten z najcenniejszego kruszcu!

Martin Smolinski (kask zielony) ma na swoim koncie cztery medale IMŚ - złoto (2018) oraz trzy srebra (2012, 2019, 2021)

Bardzo mocną nacją w wyścigach na długim torze są Francuzi, gdzie za sukcesami tej reprezentacji stoi przede wszystkim rodzina Tresarrieu. Najczęściej na podium mistrzostw świata stawał Mathieu Tresarrieu, który w swoim CV ma dwa tytuły (2017, 2022) oraz pięć brązowych medali (2007, 2016, 2018-2020).

- Ponieważ w Polsce nie ma odpowiedniego toru do takich zawodów, to uważam, że dobrym pomysłem jest jazda na takich obiektach. Jedynym problemem jest to, że nie możemy pokazać prawdziwej prędkości motocykli. Materiał na torze żużlowym też nie stanowi problemów, a na 400-metrowym torze może być nawet lepiej - powiedział nam najlepszy zawodnik długich torów.

Mathieu Tresarrieu zapytaliśmy również opinię dotyczącą nowej lokalizacji w kalendarzu FIM, czyli Stadionu Miejskiego w Ostrowie Wielkopolskim. O ile rzeszowski tor niewiele dzieli np. od czeskich Pardubic, gdzie też odbywają się zawody długiego toru, o tyle ostrowski owal liczy zaledwie 372 metry. - Nie wiem, czy Ostrów jest dobrym wyborem, bo nigdy nie jeździłem na tym torze. Jednak dużo lepiej jest jeździć motocyklem typu long track po torze do tego przeznaczonym - dodał jeden z naszych rozmówców.

Za sprawą Erika Gundersena dyscyplina ta zaczyna się odradzać również w Danii, gdzie w latach 70. rozgrywano finał mistrzostw świata, a takie postacie, jak Alf Busk, Ole Olsen, Hans Nielsen, czy właśnie Gundersen należały do czołówki długiego toru.

- Jeśli chodzi o długi tor, to muszę być szczery i powiedzieć, że bardziej interesują mnie duże tory. Motocykle są stworzone do dużych, szybkich torów. Ja na przykład w Rzeszowie nie miałem dobrych wyników, ale mam nadzieję, że w Ostrowie uda mi się to odwrócić i zaliczyć dobre zawody. Nie sądzę, aby motocykle stworzone do długiego toru były dobre na mniejsze owale. Uważam też, że najlepsze wyścigi odbywają się na długich torach. Mam jednak nadzieję, że te zawody będą bardzo konkurencyjne i że uda nam się stworzyć wspaniałe widowisko - skomentował Jacob Bukhave.

Zawody na długim torze bywają efektowne, ale muszą mieć ku temu odpowiednie warunki

W wyścigach na długich torach, ale i na owalach trawiastych nie brakowało przez lata polskich akcentów. Pierwszym Polakiem na arenie międzynarodowej był Adolf Słaboń, który w 1958 roku ścigał się w finale IME (protoplasta IMŚ - dop. red.) zajmując w niemieckim Muhldorf przedostatnią pozycję. Wyprzedził on tylko Norwega Basse Hveema. W późniejszych latach przewinęły się m.in. takie osoby, jak Tomasz Gollob, Jacek Gollob, Piotr Świst, czy Adam Łabędzki.

Jednak long track nigdy nie wzbudził większego zainteresowania w Polsce, poza pojedynczymi zrywami, kiedy organizowane były turnieje w Rzeszowie. Działało to jednak na zasadzie chwilowej fascynacji.

- Uważam, że ważne jest to, aby ścigać się na polskich torach, nawet jeśli te są krótsze, niż klasyczne długie tory liczące po tysiąc metrów. Polska jest największym krajem jeśli mowa o żużlu i dużych imprezach. Mam nadzieję, że w przyszłości większa liczba polskich zawodników spróbuje swoich sił na typowo długich torach, a kto wie, może kiedyś nawet powstanie u was długi tor. Mam taką nadzieję, bo uwielbiam polską atmosferę. Dla mnie osobiście nie ma znaczenia, czy tor ma 400 metrów, czy też 1400. Ważne, aby pokazać światu, że long track istnieje i aby go promować - powiedział WP SportowymFaktom Kenneth Hansen, który w polskiej lidze reprezentuje barwy Unii Tarnów, a przed dwoma laty wywalczył wicemistrzostwo świata na długim torze.

W podobnym tonie do Duńczyka wypowiedział się reprezentant Holandii, Mika Meijer. Zawodnik ten stawia dopiero pierwsze kroki w tej odmianie wyścigów w lewo, ale ma swoje spostrzeżenia dotyczące organizacji zawodów na torach klasycznych.

- Myślę, że to świetny tor, który gwarantuje emocjonujące wyścigi. Zwłaszcza przy pięciu zawodnikach na torze, będzie dużo wyprzedzania. Nie ma dla mnie znaczenia, że jest taki krótki ten tor. Lubię mieć bliższy kontakt zamiast dużych przerw między zawodnikami. Właściwie, to prawdziwym mistrzem świata jest zawodnik, który potrafi jeździć na wszystkich torach, zarówno długich, jak i krótkich. Podoba mi się połączenie torów żużlowych i tych mających nawet po 1000 metrów - powiedział nam Holender.

W gronie naszych rozmówców nie zabrakło również specjalisty od wyścigów po torach trawiastych. James Shanes ma na swoim koncie trzy medale mistrzostw Europy w Grasstracku, dwa złote (2016, 2017) oraz jedno srebro (2015). Na długich torach na razie sukcesy mógł świętować tylko z drużyną narodową - złoto w 2015 i srebro w 2018 roku.

Kenneth Hansen jest jednym ze zwolenników long tracka w Polsce

Wydaje się, że ta dyscyplina nie przebije się w kraju nad Wisłą i ci, którzy pasjonują się tą odmianą jazdy w lewo, będą musieli zadowolić się pojedynczymi turniejami. Tym bardziej że posypała się niedawno powołana kadra narodowa. Do Stanisława Burzy jakiś czas temu dołączyli Adam Skórnicki oraz Marcin Sekula i choć nasza reprezentacja wystartowała w long Track of Nations, gdzie udało im się zająć siódme miejsce wyprzedzając Finów, to jednak nie przetrwała ona długo.

Skórnicki już w trakcie sezonu przyznał, że odpuszcza temat długich torów, a teraz wiemy, że z powodów zawodowych na ten sam krok decydują się Burza i Sekula. Jednak w ich przypadku możliwe są sporadyczne starty, chociażby w ostrowskim finale IMŚ.

Mateusz Pacek podczas treningu przed IMŚ na długim torze