Uzasadnienie wyroku Komisji Orzekającej w sprawie Unibaxu Toruń

Komisja Orzekająca nałożyła na Unibax Toruń karę za odmowę startu w spotkaniu finałowym Enea Ekstraligi. Jak uzasadniła swoją decyzję?

Damian Gapiński
Damian Gapiński

Uzasadnienie Komisji Orzekającej:

Zasadą rozgrywek sportowych, w tym o Drużynowe Mistrzostwo Polski na żużlu jest rozstrzyganie rywalizacji podczas sportowej walki. Obowiązkiem wszystkich klubów jest start w zawodach. Choć przepisy RSŻ, w tym te dotyczące rozgrywek o DMP (vide: art. 713 – 714 RSŻ) przewidują instytucję walkowera i opisują jego sportowe konsekwencje, to wprost uznają go za czyn jednoznacznie negatywny, zabroniony pod groźbą kary dyscyplinarnej i odszkodowania (vide: art. 316 pkt 17 RSŻ). Trzykrotne przegranie meczu walkowerem powoduje wykluczenie z rozgrywek (vide: art. 714 ust. 7 RSŻ). W istocie zatem walkower jest sui generis deliktem sportowym. Nadto, oddanie meczu walkowerem jest zaprzeczeniem wszelkich zasad rywalizacji sportowej bowiem przyznanie zwycięstwa odbywa się ze względu na brak przeciwnika. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że wynik rywalizacji sportowej nie powinien być skutkiem okoliczności poza sportowych, w tym w szczególności kalkulacji regulaminowych.

W tym miejscu należy przypomnieć, że obowiązkiem każdego klubu żużlowego, w tym Obwinionego jest również przestrzegać licznych obowiązków regulaminowych.

Obwiniony winien zatem:

1) Stosownie do art. 611 ust. 1 RSŻ tj. w zw. z art. 710 ust. 1 RSŻ przestrzegać regulaminów i zarządzeń Ekstraligi Żużlowej Sp. z o.o. w zakresie odbioru nagród i w tym ustalonego przez podmiot zarządzający scenariusza dekoracji medalowej,

2) Stawić się na zawody w terminie kalendarzowym i przystąpić do rywalizacji sportowej, przy czym w składzie drużyny musi być dwóch zawodników młodzieżowych z licencją „Ż” (vide: art. 709 ust. 2 RSŻ),

3) Ściśle wywiązywać się z obowiązków o charakterze reklamowo – organizacyjnym, wynikających z art. 2 ust. 3 Regulaminu Reklamowego Ekstraligi Żużlowej sp. o.o., w tym w szczególności przestrzegać obowiązku dotyczącego umieszczania na kevlarze reklam, zgodnie z zawartą umową z dnia 6 lutego 2013 roku pomiędzy klubem, a Ekstraliga Żużlowa sp. z o.o. tj. zachować wymogi co do wyglądu wyposażenia zawodnika - umieszczenia logotypu sponsora ligi w górnej części pleców na kevalrze każdego z zawodników drużyny występującej w meczu o DMP oraz jego ekspozycję począwszy od próby toru poprzez same zawody aż po konferencję prasową po zawodach.

Zachowanie Obwinionego, które polegało na odmowie jazdy w zawodach i opuszczeniu zielonogórskiego stadionu skutkowało nie tylko przegraniem meczu walkowerem i naruszeniem szeregu przepisów RSŻ, ale także niewywiązaniem się z obowiązków o charakterze organizacyjno – reklamowym oraz brakiem uczestnictwa w innych związanych z meczem zdarzeniach, co do których nie istniały jakiekolwiek przeszkody w zakresie jego uczestnictwa takich jak próba toru, dekoracja medalowa, konferencja prasowa po meczu itp. W odpowiedzi na wniosek dyscyplinarny skierowany do Komisji Obwiniony wskazał, że mecz powinien być zweryfikowany jako obopólny walkower, albowiem drużyna zielonogórska nie była skutecznie zgłoszona do zawodów. Uzasadnił wniosek faktem, że kierownik drużyny zielonogórskiej nie zebrał pod drukiem zgłoszenia swojej drużyny do zawodów podpisów zawodników. Wobec powyższego należy uznać, że drużyna nie byłą gotowa do jazdy.

Komisja nie podziela poglądu Obwinionego z niżej zakreślonych względów:

1) Komisja ustaliła, że drużyna zielonogórska była obecna w komplecie na stadionie i była gotowa do udziału w zawodach XXII rundy DMP, brała udział w próbie toru,

2) Brak podpisów zawodników drużyny gospodarza pod drukiem zgłoszeniem w kontekście ich obecności na stadionie i gotowości do jazdy oraz w kontekście złożenia podpisu przez reprezentującego drużynę kierownika (art. 35 ust. 7 RSŻ) należy uznać li tylko za błąd formalny zgłoszenia, niedociągnięcie, które nie może jednak skutkować orzeczeniem walkowera, gdyż nie stanowi ono szczególnie poważnego wykroczenia na niekorzyść sportu, co jest przesłanką niezbędną zgodnie z art. 81 ust. 8 RSŻ do orzeczenia walkowera. Warto podkreślić, że wszyscy zawodnicy drużyny gospodarza byli obecnie w parku maszyn, został dokonany obowiązkowy odbiór techniczny motocykli do zawodów, do którego zgłosili się wszyscy zawodnicy drużyny gospodarza. Sędzia zawodów zgodnie z art. 26 pkt 7 ppkt 1 RSŻ dokonał sprawdzenia dokumentów wszystkich zawodników drużyny gospodarza i dopuścił, ich do startu w zawodach, a ponadto Jury Zawodów przyjęło zgłoszenie bez uwag.

3) Należy mieć na względzie, iż w związku z oświadczeniem Obwinionego o odmowie startu w zawodach, które zostało przyjęte przez Jury Zawodów o godzinie 16.15 przed przyjęciem zgłoszenia drużyny zielonogórskiej do startu w zawodach aktualizowała się norma przepisu art. 713 ust. 3 RSŻ, zgodnie z którym jeśli klub oświadczy na piśmie, że nie przystąpi do meczu, Ekstraliga Żużlowa sp. z o.o. zweryfikuje wynik jako walkower dla drużyny przeciwnika. Przepis ten jako przepis szczególny przewidujący ściśle określoną sytuację pisemnej odmowy startu – ma pierwszeństwo zastosowania w tej sprawie. Spółka wydała decyzję weryfikacyjną potwierdzając, że mecz został przegrany przez Obwinionego walkowerem. Niezasadne są twierdzenia Obwinionego, iż kierownik drużyny nie miał prawa do złożenia oświadczenia w imieniu klubu w tym zakresie, albowiem zgodnie z art. 35 pkt 7 RSŻ kierownik drużyny reprezentuje drużynę i zawodników wobec sędziego zawodów, a zgodnie ze „Słownikiem akronimów, terminów, definicji i skrótów używanych i obowiązujących we wszystkich Regulaminach Sportu Żużlowego” (str. 5) - "drużyna" to grupa zawodników (co najmniej dwóch) zgłoszona przez podmiot właściwy dla danych zawodów drużynowych czyli de facto klub, a w tym przypadku przez klub KST Unibax SA. Regulamin formułuje zatem upoważnienie dla kierownika do składania wiążących oświadczeń woli w tym zakresie w imieniu klubu jaki reprezentuje. Wszelkie ewentualne negatywne skutki złożonych przez kierownika drużyny oświadczeń obciążają klub, w którego imieniu występuje kierownik drużyny. 4) W kontekście zrealizowania się przesłanek zastosowania art. 713 ust. 3 RSŻ - w ocenie Komisji - nie było sensu zgłoszenia drużyny zielonogórskiej do zawodów, skoro uprzednio zostało złożone oświadczenie Obwinionego o odmowie startu w zawodach. Nawet gdyby przyjąć, że drużyna zielonogórska nie dochowała procedury prawidłowego zgłoszenia (brak podpisów na zgłoszeniu), to ze względu na brzmienie art. 81 ust. 8 RSŻ, nie można z tego uchybienia formalnego wywodzić konieczności przyznania walkowera na rzecz drużyny toruńskiej.

Przewinienia Obwinionego, Komisja zakwalifikowała jako bardzo ciężkie, o najwyższym w historii orzeczniczej KOL ciężarze gatunkowym. Dotyczyły one bowiem najważniejszego meczu w sezonie. Dokonane naruszania regulaminu wywołały zdaniem Komisji zasadne oburzenie całego środowiska żużlowego i negatywny odzew u partnerów Spółki, w tym stacji telewizyjnej i sponsora ligi. Zachowanie Obwinionego odbiło się bardzo szerokim echem w prasie, negatywnie oddziaływując na cały sport żużlowy w Polsce.

W tym miejscu Komisja chciałaby się odnieść do obrony Obwinionego podjętej w przedmiotowym postępowaniu dyscyplinarnym. Jedynym powodem odmowy wzięcia udziału w meczy była absencja czołowego zawodnika Obwinionego - Tomasza Golloba. Okoliczność podniesiona przez Obwinionego, nie ma wpływu na charakter stwierdzonego naruszenia dyscyplinarnego. Drużynowe Mistrzostwa Polski – jak to sama nazwa wskazuje – są bowiem rozgrywkami drużynowymi co oznacza, że klub żużlowy powinien w każdym sezonie kalkulować ryzyko związane z nieobecnością jednego lub kilku zawodników (również z powodu kontuzji) w poszczególnych meczach celem zapewnienia regulaminowego i optymalnego składu. Ryzyko związane z uczestniczeniem przez zawodników w rozgrywkach indywidulnych ze szkodą dla uczestnictwa w rozgrywkach drużynowych również powinno być przedmiotem uprzednio poczynionych planów klubu żużlowego. O ile nie da się przewidzieć wypadków na arenie żużlowej – co niestety jest immanentną częścią sportu żużlowego – o tyle klub winien ustalić we własnym zakresie reguły zastępstwa poszczególnych zawodników. Komisja przypomina, że zarówno kalendarz rozgrywek indywidualnych, jak i drużynowych jest znany klubom żużlowym z dużym wyprzedzeniem. Tym samym, honor i duch sportowy nakazywały w okolicznościach przedmiotowej sprawy sportową walkę bez względu na osłabienie wywołane zwykłym pechem. Niezdobycie przez klub żużlowy tytułu mistrzowskiego w jednym sezonie nie zamyka drogi do podjęcia kolejnej próby walki w następnych latach. W przeszłości wiele drużyn traciło szanse na medale czy tytuły mistrzowskie ze względu na kontuzje. Jednakże żaden klub nigdy nie odmówił udziału w finale albo meczach play off z tego powodu. Tytułem przykładu Komisja wskazuje, że klub Polonii Bydgoszcz, która będąc na pierwszej pozycji w 1999 roku straciła w finale Złotego Kasku na skutek urazów dwa ówczesne filary drużyny: Tomasza Golloba i Piotra Protasiewicza. Bydgoszczanie pomimo ogromnych luk w składzie stanęli do walki, zastępując swoje gwiazdy juniorami i ostatecznie zajęli 4 miejsce w rozgrywkach DMP (ostatnie miejsce w play off). W okolicznościach przedmiotowej sprawy Obwiniony posiadał możliwość jazdy w meczu finałowym. Zawodnicy, którzy udali się do Zielonej Góry zgodnie zeznali w niniejszym postępowaniu, że byli gotowi i chcieli wziąć udział w finale. Dlatego decyzja o uniemożliwieniu im rywalizacji była niezasadna i nieregulaminowa. Co więcej, w czasach tak głębokiej profesjonalizacji sportu, mecz żużlowy to nie tylko wydarzenie sportowe, ale również wydarzenie społeczne, medialne oraz przedsięwzięcie reklamowe i komercyjne. Powyższe oznacza, że każdorazowa odmowa wzięcia udziału w meczu (a co za tym idzie walkower na korzyść przeciwnika) powinna być zdarzeniem zasługującym na negatywną ocenę.

Podsumowując Komisja chciała podkreślić, że zachowanie Obwinionego było jednoznacznie negatywne, niegodne oraz niezgodne z duchem walki sportowej. Okoliczności podniesione przez Obwinionego na usprawiedliwienie swojego zachowania nie zasługiwały na uwzględnienie, a sposób jego obrony nie tylko był bezzasadny, ale również pozbawiony elementarnej logiki (np. domaganie się obopólnego walkowera).


Wysokość kary

Ze względu na stopień przewinienia Komisja rozważała wykluczenie Obwinionego z rozgrywek o DMP. W tym wypadku taka kara uderzałaby jednak w kibiców i zawodników Obwinionego, którzy – jak to ustaliła Komisja - chcieli wziąć udział w zawodach. Warto zwrócić uwagę, że klub żużlowy to swoistego rodzaju podmiot zbiorowy (w znaczeniu potocznym, a nie prawnym). Za całym przedsięwzięciem jakim jest niewątpliwie wzięcie udziału w DMP stoją bowiem nie tylko organy klubu, ale przede wszystkim zawodnicy, trenerzy, ekipy techniczne oraz kibice, którzy są niezwykle przywiązani do występów swoich sportowców.

Komisja uznała, że wszystkie naruszenia regulaminu dokonane przez Obwinionego są skutkiem jednego czynu polegającego na całkowicie nieuzasadnionej decyzji o odmowie jazdy w zawodach i opuszczaniu stadionu w Zielonej Górze przez drużynę Obwinionego. Spowodowało to nie tylko orzeczenia walkowera w meczu, ale również absencję Obwinionego podczas dekoracji medalowej oraz nie wywiązanie się z przez niego z obowiązków o charakterze marketingowo - organizacyjnym. Stąd Komisja uznała, że na zasadzie § 26 Regulaminu Dyscyplinarnego PZM i art. 306 ust. 1 pkt 4 RSŻ wymierzy karę łączną w postaci kary pieniężnej w granicy maksymalnej sumy najwyższych wymiarów kar przewidzianych za naruszenie poszczególnych w przepisów art. 316 RSŻ.

Komisja mogła zatem orzec karę pieniężną w przedziale od 161.000,00 złotych (suma dolnych granic zagrożenia karą) do 363.000,00 złotych (suma górnych granic zagrożenia karą) złotych.

Komisja uznała, że kara pieniężna powinna być orzeczona w maksymalnej wysokości ze względu na niespotykaną dotychczas wagę przewinienia oraz konieczności realizacji celów prewencji ogólnej tj. zapobieżeniu popełniania podobnych naruszeń regulaminowych w przyszłości.

Komisja uznała również za właściwe zastosowanie środków dyscyplinarnych w postaci:

1) obowiązku zapłaty odszkodowania pieniężnego w związku z walkowerem, na rzecz Zielonogórskiego Klubu Żużlowego SSA z siedzibą w Zielonej Górze, w kwocie 574.810,00 złotych (słownie: pięćset siedemdziesiąt cztery tysiące osiemset dziesięć złotych), stanowiącego różnicę pomiędzy utraconymi przychodami poniesionymi przez Zielonogórski Klub Żużlowy SSA z tytułu zwrotu biletów i niezrealizowanych umów sponsorskich dotyczących meczu XXII rundy DMP pomiędzy drużynami Stelmet Falubaz Zielona Góra i Unibax Toruń z dnia 22 września 2013 roku, a kwotą regulaminowego odszkodowania za mecz przegrany walkowerem, która to kwota będzie płatna przez Obwinionego w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia,

2) nakazu (obowiązku) ustalenia ceny za wejście każdego kibica na trzy pierwsze mecze DMP w sezonie 2014 rozgrywanych przez Obwinionego jako gospodarza meczu na jego stadionie na kwotę 1,00 złotych brutto, z zastrzeżeniem, że cena ta obejmuje wszystkie bez wyjątku opłaty jakie poniesie pojedynczy kibic w związku z wejściem na stadion i oglądaniem zawodów bez względu na podstawę wejścia na zawody (karnet, bilet, zaproszenie etc.),

3) nakazu (obowiązku) zapłaty na rzecz trzech wybranych przez Obwinionego fundacji - organizacji pożytku publicznego zajmujących się niesieniem pomocy dzieciom cierpiącym na choroby nowotworowe, wymienionych na liście umieszczonej w załączniku do orzeczenia - łącznie kwotę 1.500.000,00 złotych (słownie: półtora miliona), w ten sposób, że każda z wybranych przez Obwinionego fundacji otrzyma kwotę 500.000,00 złotych (słownie: pięćset tysięcy) w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia,

4) przyznanie w sezonie 2014 rozgrywek o Drużynowe Mistrzostwo Polski 12 (słownie: dwunastu) ujemnych punktów meczowych.

Wyrok w sprawie Unibaksu: Ponad 2,4 mln kary i 12 pkt ujemnych! Menedżer zawieszony na 2 lata!

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>

Już uciekasz? Sprawdź jeszcze to:
×
Sport na ×