19 sezonów i 7 medali Tomasza Golloba w cyklu Grand Prix

Wojciech Ogonowski 08 Grudnia 2013, 20:43

Rok 1997:

Sezon 1997 zdominowany został przez słynny Team Exide tworzony przez Amerykanów - Grega Hancocka i Billy'ego Hamilla. To właśnie oni zajęli dwa pierwsze miejsca w klasyfikacji generalnej Grand Prix. Na najniższym stopniu podium stanął Tomasz Gollob, dla którego brązowy medal IMŚ był dotąd największym sukcesem w karierze. Warto przypomnieć, iż medal który zdobył był pierwszym wywalczonym przez reprezentanta Polski od 18 lat! Poprzednio na podium Indywidualnych Mistrzostw Świata stał Zenon Plech, który 2 września 1979 roku zdobył na Stadionie Śląskim w Chorzowie srebrny medal.

Gollob w większości rund spisywał się bardzo dobrze i połowę z nich kończył na podium, dwa razy zajmując trzecią pozycję (w Pradze i Wrocławiu) i raz pierwszą (w Linkoeping). W Szwecji Polak był zdecydowanie najlepszym zawodnikiem. Wygrał z 13 punktami rundę zasadniczą (3,3,3,3,1), a w finale nie dał większych szans przeciwnikom.

Finał Grand Prix Szwecji w Linkoeping:

Na jego nieszczęście, w międzyczasie rozegrany został jeszcze turniej Grand Prix w Landshut, który w końcowej klasyfikacji pozbawił Polaka na szans na wyższe miejsce niż trzecie. W Niemczech Gollob zdobył tylko 4 punkty (2,0,0,2,0) i wystąpił w finale D zawodów, w którym w dodatku zajął czwarte miejsce. Podczas gdy jego najpoważniejszym rywalom w klasyfikacji generalnej przybyło po kilkanaście albo kilkadziesiąt punktów, to przy jego nazwisku dopisano tylko punkt.

Warto wspomnieć, że ze względu na opady deszczu zawody te zostały przełożone z 5 na 6 lipca. Co ciekawe, Gollob był jedynym żużlowcem, dla którego ciężkie warunki nie były problem i który chciał jechać w pierwszym terminie. Jak tłumaczył później w książce "Gollob Mistrzem Świata. Historia prawdziwa" Grzegorz Ślak, dzień później u polskiego żużlowca odezwało się uczulenie na pyłki, co komplikowało mu udział w zawodach.