Pięć lat polskiego mistrza. Nowa i niespodziewana karta w karierze Tomasza Golloba

Adrian Dudkiewicz 14 Grudnia 2014, 17:30

Po zdobyciu pierwszego tytułu mistrza świata zanosiło się na dalsze sukcesy naszego żużlowca w cyklu Grand Prix. Nic takiego jednak nie nastąpiło. W 2011 roku wychowanek bydgoskiej Polonii uplasował się w klasyfikacji generalnej dopiero na piątym miejscu za plecami Grega Hancocka, Andreasa Jonssona, Jarosława Hampela i Jasona Crumpa.

Po dobrej pierwszej części startów w cyklu Grand Prix, w drugiej młodszy z braci systematycznie spadał w klasyfikacji generalnej i ostatecznie zatrzymał się na piątej lokacie (podobnie jego występy w GP wyglądały w sezonach 2012-13). Po raz pierwszy od trzech sezonów zawodnik Caelum Stali Gorzów nie sięgnął po medal IMŚ i po raz pierwszy od wielu lat nie był najlepszym z Polaków.

Rok w którym wychowanek Polonii Bydgoszcz zdobył tytuł najlepszego jeźdźca globu był ostatnim, kiedy żużlowcy mogli korzystać z przelotowych tłumików. Problemy "Chudego" i wahania jego formy zaczęły głównie od momentu wprowadzenia nowych "rur". Polak nigdy nie ukrywał, że nie jest ich zwolennikiem. Gollob nadal był skuteczny w Ekstralidze, ale jego średnia bieg. spadła o 0,258 pkt. Prawdziwy regres nastąpił jednak dopiero w 2012 roku, kiedy średnio w każdym wyścigu przywoził... 1,814 pkt!

Dla Tomasza Golloba był to pierwszy sezon od 1988 roku, kiedy osiągnął średnią poniżej 2 punktów na bieg. Wtedy jednak miał tylko 17 lat i dopiero debiutował w rozgrywkach ligowych. Problemy Gollobowi sprawiały zwłaszcza ciężkie tory, w tym ten w Gorzowie. Poskutkowało to zakończeniem pięcioletniej współpracy ze Stalą.