Wiesław Wilczyński: Oczerniono mnie. To było wygodne

Damian Gapiński 03 Lipca 2016, 09:00

- Mecz z Toruniem i dalej przegraliśmy kolejne dziewięć spotkań. Myślę, że głównym powodem był brak obcokrajowców, którzy odnieśli kontuzje. Ciężko było w ciągu sezonu znaleźć wartościowych zawodników. To był gigantyczny problem. Było pasmo sukcesów w ciągu lat. Seryjnie zdobywaliśmy medale. Euforia niestety opadła. Wcześniej było zainteresowanie sponsorów. Spadek ich wsparcia w sezonie 2000 i 2001 był gigantyczny. Myślę, że to jest tak jak z pięknym nowym samochodem. Jak jest nowy, to się nim zachwycamy, potem zainteresowanie opada. Z nami tak samo było w 2001 roku. Byliśmy przez kilka lat wyróżniającym się klubem w Polsce, który określał także pewne rozwiązania dla żużla. Pozyskiwałem pieniądze na inwestycje np. wieża sędziowska z tarasem widokowym i piękny budynek klubowy. Byłem aktywny za co otrzymałem dwukrotnie tytuł działacza roku w sporcie żużlowym. Niestety mimo tych sukcesów wśród naszych kibiców i sponsorów nastąpił przesyt, spadło zainteresowanie. Frekwencja w sezonie 2001 roku spadła na tyle, że straciliśmy około pół miliona przychodu. To była ogromna kwota.

Pojawiały się wówczas głosy, że miało to wpływ na kondycję finansową klubu, a zaległości względem zawodników odbiły się na ich dyspozycji. Tak było?

Wiesław Wilczyński (z prawej) na zdjęciu z Carlosem Alósem Ferrerem, byłym dyrektorem sportowym warszawskiej szkółki piłkarskiej Barcelony (FCB Escola Varsovia)

- O moim odejściu zadecydowały tylko i wyłącznie względy rodzinne. Od 1996 roku mieszkałem w Warszawie. Przez te 5 lat ciągłych dojazdów, prawie pół roku siedziałem w samochodzie. To było bardzo uciążliwe. Dlatego z żoną podjęliśmy wspólnie decyzję o moim odejściu. Rodzina była dla nas priorytetem. Proszę jednak zauważyć, że zapowiedziałem swoje odejście jeszcze przed kontuzjami zawodników, przed symptomami kryzysu. Przyprowadziłem również do klubu (w połowie 2001r.) czołowego menedżera na moje miejsce, chciałem aby była kontynuacja tego co robiłem. Myślę, że zachowałem się uczciwie w tym momencie.

W jakiej kondycji finansowe zostawił pan klub w 2001 roku?

- Od samego początku (1993 rok) ciągnęły się za nami zaległości w wysokości około 500 tysięcy złotych. To były środki brakujące, ale nie wpływały na płynność. Gdybyśmy je mieli, to byłby komfort działania. Startowaliśmy jednak od zera. Te zaległości przechodziły z roku na rok. Na zakończenie roku 2001 brakowało nam około 800-900 tysięcy złotych. To nie wynikało ze złych decyzji menedżerskich, ale okoliczności, na które nie mieliśmy wpływu. Powiedziałem jednak moim kolegom, że pomogę im i na finał Interkontynentalny, który był ostateczną eliminacją przed Grand Prix, pozyskałem sponsorów na kwotę 1 160 000 zł. Jedynie reklama farb Śnieżka na murawie, nie wynikała z mojej działalności menedżerskiej, załatwił ją mój przyjaciel Jurek Cerba. Pozostałe firmy, sponsorów ja przyprowadziłem. Moi koledzy zapomnieli o tym. Publicznie ta informacja nie została nigdy przedstawiona. Byłem zdeterminowany, żeby im pomóc i to zrobiłem. Większość z tych środków była pozyskiwana spoza Piły. Skończyły się pieniądze z zewnątrz i skończył się żużel w Pile. Ja pozyskując środki na finał Interkontynentalny, załatałem dziurę, która powstała po odejściu. To wszystko było mało, klub aby mógł funkcjonować w tym czasie w I lidze (obecna ekstraliga) powinien mieć około 3 milionów złotych. Takich pieniędzy nowy zarząd nie był w stanie zebrać w latach 2002 2003. Pan Ryszard Bednarek, który chciał ratować klub, zrobił jesienią 2003 roku bilans otwarcia. Wykazano w nim, iż "w 2002 i 2003 roku zarząd klubu nie sprawował kontroli nad księgowością, co doprowadziło do braku rozliczeń wielu kwestii finansowych. Również w aspekcie finansowo-księgowym raportu doszukać można się szeregu nieprawidłowości klubowych. Od czerwca 2003roku w Polonii w ogóle nie prowadzono księgowości". To są ważne powody natury zarządczej, prawnej, organizacyjnej, które cytuję z tego raportu otwarcia. Prawdziwy powód upadku TS Polonia jest zawarty również w wypowiedzi Mariana Madeja dla Tygodnika Żużlowego: "Czuje się źle, gdyż przeznaczyłem na ten klub wiele pieniędzy, zdrowia oraz zaangażowania, ale takie jest życie. Po prostu zabrakło sponsorów”.

Złośliwcy twierdzili, że potrzebny był panu sukces, żeby ułatwić sobie drogę do kariery w Warszawie…

- Wiedzieli, że nie mogę zareagować, polemizować, przedstawiać prawdę ponieważ od kilku lat nie mieszkałem w Pile. Odwrócili się ode mnie wszyscy. Nawet Janusz Michaelis, który był wobec mnie lojalny, nagle zaczął opowiadać niestworzone historie. Oczerniono mnie. To było wygodne. Winę przerzucono na mnie. Znaleziono kozła ofiarnego. Fair wobec mnie zachował się pan Madej, który publicznie powiedział, że klub upadł, bo nie miał finansowania. Na niego i Jerzego Cerbę nie mogę powiedzieć złego słowa. Wspierał na marszałek Marek Borowski. Naszą siłą był zespół ludzki. Ja oddałem klub zadłużony, ale znalazłem na tę dziurę sponsorów. Po dwóch latach od mojego odejścia, mnie obarczono winą za upadek klubu. Przecież to absurd. Zarzuty, że zrobiłem to wszystko po to, aby zdobyć pozycję prezesa Urzędu Kultury Fizycznej, to jest skandal. Naprawdę te osoby wierzą, że zapis w życiorysie, iż ktoś był prezesem klubu żużlowego wystarczy? Niestety nie. Liczą się kompetencje. Trzeba spełniać pewne kryteria. Czytałem także takie opinie, że Henryk Stokłosa i Marek Borowski wybili się na Polonii... Jeden zrobił sukces w biznesie, a drugi w polityce.

Czy było dla pana zaskoczeniem to, że klub zaledwie po dwóch latach upadł?

- Pojawiały się pewne sygnały, że to może nastąpić. Warto skontaktować się w tej sprawie z Leszkiem Tillingerem. Myślę, że potwierdzi moje słowa. Po moim odejściu zorganizowano spotkanie, na którym padły słowa "Wilczyński nie będzie nas już trzymał za gardło". Skończyły się twarde rządy menedżerskie. To spotkanie miało na celu przekonanie Leszka, że teraz "My", że będzie dobrze. Warto zaznaczyć, że Tillinger w maju kolejnego roku (2002 r.) złożył rezygnację. Moi koledzy po prostu myśleli, że klub poprowadzi się sam. Nie miał żadnego wsparcia finansowego i organizacyjnego. Podał się do dymisji, bo miał dość. Został sam. Nie ma się co dziwić. Ja pracowałem w klubie na maksa. Na sto procent. Do sponsorów nie mam pretensji. Nie mogłem oczekiwać, że zostawią swój biznes.

Nie miał pan do siebie żalu, że w środowisku pilskim nie "wychował" swojego następcy?

- Tak. Miałem w klubie kilku dyrektorów. Byli to płatni menedżerowie. Nie byli źli. Nie mogę o nich złego słowa powiedzieć, choć opinie o nich również różne prezentowano. Środowisko pilskie wspierało klub, ale nie było szans na to, że któregoś z wiceprezesów, czy członków zarządu uda się przekonać, aby zostawił swoją firmę i zajął się klubem. Szukałem na zewnątrz i znalazłem Leszka Tillingera. Osobę kompetentną, która podołałaby wyzwaniu. Jednak jak zobaczył, inercję, słabnące zaangażowanie środowiska, złożył rezygnację.

Interesuje się pan nadal żużlem?

- Już nie. Utrzymuję kontakty z Hansem Nielsenem i Jerzym Cerbą. Byłem również na nieudanym Grand Prix w zeszłym roku. Zajmowałem się żużlem przez prawie 10 lat. To co zrobiono potem było świństwem wobec mnie. Dostałem tyle ciosów, że odechciało mi się. Przez 15 lat nikt mnie nie zapytał jak było. Pan jest pierwszą osobą, która to zrobiła. Nikt wcześniej nie pytał, bo tak było wygodnie - przekazać potomkom, że to Wilczyński zniszczył żużel w Pile. To jest katastrofa moralna. Na szczęście zachowałem dokumenty, bo wiedziałem, że kiedyś ujrzą one światło dzienne. Można dyskutować na poglądy, ale z dokumentami potwierdzającymi pewne fakty nikt nie może polemizować. Po przeczytaniu naszej rozmowy zapewne kilka osób przetrze oczy ze zdziwienia. Wynikało to z manipulacji, której dokonano w stosunku do mnie. Na koniec rozmowy, środowisku pilskiemu , które po raz kolejny reaktywowało żużel życzę sukcesów, jestem szczęśliwy, że na koszulkach nosicie dumnie napisy powrót do tradycji TS Polonia. Wszystkim przyjaciołom z którymi miałem okazję współpracować, serdecznie dziękuję.

Rozmawiał Damian Gapiński

Follow @Damian_Gapinski


KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>