Kevin Woelbert i długo, długo nic. Sebastian Ułamek niewypałem transferowym (noty)

Szymon Michalski 16 Października 2018, 21:15

WP SportoweFakty / Jakub Barański / Na zdjęciu: Ułamek przed Polisem, Borodulinem i Borowiczem

• Sebastian Ułamek bez klubu. Kolejarz Opole mu podziękował

Richard Lawson. Wystąpiłby w większej liczbie spotkań, gdyby nie kolizje terminów z meczami w lidze angielskiej. Kolejarz Opole był dla niego pierwszym polskim klubem, w którym dostał szansę startów. Dla wielu kibiców 32-letni Anglik był zawodnikiem anonimowym. Zanotował świetny debiut, kiedy to w pierwszym meczu w polskiej lidze zabrakło mu tylko jednego "oczka" do zdobycia kompletu punktów. W kolejnych meczach już tak dobrze nie było, jednak Lawson jest zawodnikiem, do którego nie można mieć żadnych pretensji. Przed sezonem mało kto zakładał, że Anglik w ogóle wywalczy miejsce w składzie Kolejarza, a tym czasem to właśnie on wraz z Woelbertem ciągnęli wynik zespołu.

Oskar Polis. Sezon 2018 był dla wychowanka Włókniarza Częstochowa pierwszym w gronie seniorów. W rundzie zasadniczej był pewnym punktem opolskiego zespołu. Obniżka formy przyszła na najważniejszą część sezonu - fazę play-off, w której Polis w dwóch meczach zdobył łącznie tylko 7 punktów. 22-letni zawodnik był krajowym liderem zespołu. Czasami jednak zdarzało się, że jego głowa trochę się gotowała. Ogólnie sezon w jego wykonaniu dobry, jednak nie mamy wątpliwości co do tego, że stać go na więcej.

Hubert Łęgowik. Podpisując kontrakt w Kolejarzu liczył na to, że odbuduje się po bardzo słabym sezonie 2017. Miewał słabsze spotkania, jednak i tak ten sezon w jego wykonaniu należy ocenić pozytywnie. Spełnił pokładane w nim nadzieje. Jego bolączką była jazda na dystansie, ponieważ ciężko przypomnieć sobie sytuację, w której to Łęgowik wyprzedzał na trasie swojego rywala. Częściej to właśnie 23-letni zawodnik tracił pozycje. Wystąpił we wszystkich spotkaniach swojej drużyny, więc o braku regularnych startów nie powinno być mowy. W przyszłym sezonie stać go na wykręcenie jeszcze lepszej średniej biegowej.

Denis Gizatullin. Po zawodniku, który w ubiegłym sezonie był najlepszym zawodnikiem 2. Ligi Żużlowej wymagało się czegoś więcej niż 1,667 punktu na bieg. Początek sezonu w jego wykonaniu był fatalny. W niczym nie przypominał zawodnika sprzed roku. Obudził się na drugą część sezonu. Po bardzo dobrych spotkaniach w Krośnie, Bydgoszczy oraz w spotkaniu na własnym torze przeciwko PSŻ Poznań wydawało się, że Rosjanin w końcu dogadał się ze sprzętem i w fazie play-off będzie pewnym punktem zespołu. Niestety, na pięć dni przed pierwszym meczem półfinałowym Gizatullin zanotował upadek w finale Indywidualnych Mistrzostw Rosji który wykluczył go ze startów w najważniejszej fazie sezonu.

Mads Hansen. Ogromna szkoda, że ten utalentowany 18-letni Duńczyk nie dostał więcej okazji do startów w tym sezonie w polskiej lidze. Przed sezonem podpisał kontrakt w Falubazie Zielona Góra, jednak w barwach ekstraligowego zespołu nie dostał ani jednej szansy. Na fazę play-off został wypożyczony do Kolejarza, w którym wystąpił w dwóch meczach, po których zostawił po sobie bardzo dobre wrażenie. Z pewnością jeszcze o tym zawodniku usłyszymy, pod warunkiem, że będzie dostawał więcej szans jazdy w polskiej lidze.

Charles Wright. Dołączył do drużyny w połowie rozgrywek. Debiut w barwach Kolejarza miał udany, ponieważ przeciwko drużynie z Rawicza zdobył 10 punktów. W następnych meczach niczym już się nie wyróżnił.

Sebastian Ułamek. Miał zostać liderem klubu i wprowadzić go do 1. Ligi Żużlowej. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Zawodnik, który typowany był na lidera zawiódł z kretesem. W połowie sezonu wypadł ze składu z powodu swojej niesportowej postawy. Na jednym z treningów odmówił wyjazdu na tor i powiedział, że nie będzie trenować z drużyną. Po całym zamieszaniu Ułamek dostał jeszcze kilka okazji do startów, ale czarę goryczy przelał półfinałowy mecz przeciwko Stali Rzeszów. W nim 43-letni wychowanek Włókniarza Częstochowa zainkasował tylko jedno "oczko", przegrywając w jednym biegu z m.in. Marcinem Kościelskim. Trudno się spodziewać, aby po tak mizernym sezonie zawodnik ten byłby rozchwytywany przez działaczy innych klubów.

Jarosław Krzywosz, Marcin Kościelski, Kamil Kamiński, Adrian Bialk, Adrian Woźniak, Mateusz Pacek. W tym sezonie w barwach opolskiego klubu wystąpiło aż sześciu juniorów. Jednak żaden z nich nie gwarantował wysokich zdobyczy punktowych. Na początku sezonu ważne punkty dorzucał Krzywosz, jednak kontuzja wyhamowała jego rozwój i w drugiej części sezonu prezentował się słabo.

Adrian Gomólski. Podczas przedsezonowego sparingu doznał kontuzji, która wykluczyła go ze startów na początku sezonu. Później trudno było mu przebić się do składu. W całym sezonie wystąpił tylko w jednym spotkaniu ligowym.

Trener Piotr Żyto. Po zakończeniu zeszłorocznego okienka transferowego wydawać by się mogło, że skład opolan zbudowany na sezon 2018 będzie w stanie powalczyć z takimi drużynami jak MDM Komputery TŻ Ostrovią Ostrów Wlkp. czy nawet Stalą Rzeszów. Realia okazały się jednak inne i Kolejarz do ostatniego meczu rundy zasadniczej musiał walczyć o awans do fazy play-off. Plus dla trenera opolan za transfer Huberta Łęgowika i Oskara Polisa. Odkrycie Richarda Lawsona to również zasługa Piotra Żyto. Trudno natomiast krytykować Żytę za angaż Sebastiana Ułamka, bo kto był w stanie przewidzieć, że doświadczony zawodnik zanotuje tak słaby sezon? W trakcie sezonu reagował na słabe wyniki zespołu. Wzmocnił drużynę Madsem Hansenem oraz szukał juniorów, którzy byliby w stanie zapewnić drużynie kilka punktów. Mały minus dla trenera za przygotowanie nawierzchni opolskiego toru, która w tym sezonie nie sprzyjała walce.

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>