Gabriel Waliszko. Z drugiej strony ekranu: Był byczy i tajski. Będzie królewski i polski (felieton)

Gabriel Waliszko 31 Grudnia 2018, 18:45

WP SportoweFakty / Jarosław Pabijan / Bartosz Zmarzlik. Za nim Patryk Dudek i Maciej Janowski.

Z drugiej strony ekranu to cykl felietonów Gabriela Waliszki, dziennikarza nSport+.

***

• Wojciech Ogonowski: Tropem wilka: Niebezpieczna gra z terminarzem. Czy słusznie ryzykujemy? (felieton)

Co poza tym? Tajski sezon w mistrzostwach świata, czyli Woffinden sięgający po trzeci tytuł. Nie była to niespodzianka, ale też występy Brytyjczyka jakoś nie przesłoniły jazdy innych kandydatów. No może poza toruńskim zakończeniem, kiedy Tai w mistrzowskim stylu zagryzł zęby i sięgnął po swoje. Osobiście bardziej zaskoczyli mnie Rosjanie. Najpierw ogolili naszych reprezentantów we wrocławskim finale Speedway of Nations, a potem potrafili się barwnie cieszyć i napisać list do najwyższych władz rosyjskiej federacji sygnalizując swe wielkie w żużlu, a ciut mniejsze w mocarstwie osiągnięcie. Zresztą zarówno Artiom Łaguta, jak i Emil Sajfutdinow byli czołowymi postaciami najlepszej ligi świata, potrafiąc dobrze współpracować z otoczeniem i konkretnie wspierając charytatywne inicjatywy.

A tych ostatnich było trochę w 2018 roku. Wspieraliśmy choćby Tomasza Golloba, dla którego był to pierwszy tak trudny rok w sportowym życiu. Patrząc na zaangażowanie życzliwych ludzi ze środowiska, pomoc sportowych gwiazd czy wiernych kibiców - można mieć optymistyczne myśli.

Co więc przed nami? Na pewno emocje, niespodzianki, zaangażowanie. Bycie na żużlowej karuzeli niezależnie od roli zawsze przynosi jakieś nieoczekiwane zwroty zdarzeń. W 2019 roku spodziewam się mistrzostwa dla królów. Albo tych od polowania albo tych od wszystkich zwierząt. Myszy z Zielonej Góry mają pakę na wielkie wyczyny, a częstochowskie Lwy po fajnych roszadach też nie stoją na straconej pozycji. Za oboma zespołami przemawiają też ich przywódcy czyli mentalny wizjoner Adam Skórnicki i generał silnej armii Marek Cieślak. Na taki finał wcale bym się nie obraził, co byłoby dobre dla odświeżenia PGE Ekstraligi, jak i dla motywacji faworyzowanych ośrodków z Leszna czy Wrocławia.

Indywidualnie? Zdecydowanie stawiam na polskie złoto. Nazwisko mojego kandydata zapisuję na kartce i wkładam do koperty. Nadchodzi wreszcie ten czas, gdy Polak z bogatym doświadczeniem staje się głównym nazwiskiem do tytułu mistrza świata. Cykl Grand Prix dawno już nie widział biało-czerwonej flagi na szczycie po ostatnim turnieju, więc czas na zmiany. Trzymam kciuki za ten typ i wszystkim Polakom w elicie życzę powodzenia. Niech wygra najszybszy i najbardziej regularny. Najlepszego roku!

Gabriel Waliszko, dziennikarz nc+