Za i przeciw Hynka. Zaczyna się patrzenie zawodnikom na ręce. Sparta pozamiatała Milika, ale mogła sobie na to pozwolić

Kamil Hynek 26 Kwietnia 2019, 15:00

WP SportoweFakty / Anna Kłopocka / Na zdjęciu: Vaclav Milik

• PGE Ekstraliga: Włókniarz - Motor: Tor bez mijanek wyeliminuje atuty gości. Co z tym Zagarem? (taktyka)

Paru zawodników będzie miało coś do udowodnienia. Oni zdają sobie sprawę, że z każdym kolejnym zawalonym wyścigiem pętla na szyi będzie im się zaciskała coraz mocniej. Presja ze strony naszych niecierpliwych działaczy, kibiców zacznie rosnąć w przyspieszonym tempie. Nikt nie będzie czekał w nieskończoność na wielkie odrodzenia lub łudził się, że magia nazwiska w końcu zadziała. Nie ma na to po prostu czasu. Liga nabierze rozpędu i nim się oglądniemy połowa sezonu śmignie niczym Tai Woffinden obok Nickiego Pedersena w ostatnim meczu na Stadionie Olimpijskim .

CZYTAJ TAKŻE: Terapia wstrząsowa Vaclava Milika

Na pierwszą ofiarę nie musieliśmy czekać zbyt długo. Sztab szkoleniowy Betard Sparty Wrocław błyskawicznie wysadził z siodła Vaclava Milika. Na razie trudno wyrokować jak terapia wstrząsowa podziała na Czecha. Na pewno nie zapędzalibyśmy się w stwierdzeniu, że to jego koniec w ekipie Dariusza Śledzia. Żużlowiec otrzymał od szefów klubu dodatkowe siedem dni na poukładanie paru kwestii. Brązowi medaliści są w o tyle komfortowym położeniu, że mogą sobie pozwolić na taki rodzaj temperowania zawodników. Mocny junior na pięć biegów wskakuje w każdym momencie za słabsze ogniwo. Gleb Czugunow startujący od początku zawodów gorzej niż Milik nie pojedzie. Przyjmując taki wariant ruchem konika szachowanego przesuwamy się do Maxa Fricke. Nie zdziwiłbym się gdyby po kolejnym bezpłciowym występie, podzielił los kolegi zza naszej południowej granicy i wylądował za tydzień na ławce. No i ten dziadek Hancock za rogiem...

Ale mniejsza o to. Zostawmy Wrocław. Z tego ruchu i tak płynie jasny komunikat, a właściwie przestroga. Niech nikt nie czuje się bezkarny, od tej pory zaczynamy patrzeć wszystkim na ręce. Dlatego w ten weekend z uwagą rzucę okiem na postawę kilku konkretnych zawodników, którzy podobnie jak Milik są póki co pod kreską. Do Wrocławia przyjadą bracia Holderowie oraz człowiek zagadka Rune Holta. Jeśli australijscy bracia nie ogarną się, a Norweg z polskim paszportem po kontuzji pojedzie bryndze pojawią się podstawy do ponownego rozpalenia grilli. I nie mówimy o tych, które z okazji długiego weekendu będą się dymiły w naszych ogródkach, czy na działkach.

Nazwisk do wrzucenia na ruszt jest więcej, a lista jeźdźców na egzaminach poprawkowych dłuższa. Interesująco zapowiada się powrót Krzysztofa Kasprzaka do macierzystego Leszna. truly.work Stal Gorzów czeka na skutecznego Kasprzaka jak na zbawienie. Solidnym występem na torze naszpikowanego gwiazdami drużynowego mistrza Polski powinien ugasić pożar w swoim teamie i w programie Stanisława Chomskiego. Trudno sobie bowiem wyobrazić nagłą eksplozję u Petera Kildemanda. Jeśli ktoś zapytałby mnie w kogo najmniej wierzę spośród tercetu: Jack Holder, Milik, Kildemand. Bez wahania wskazałbym na Duńczyka. Nie mam nic przeciwko, aby sympatyczny skądinąd Peter jednak mnie w niedzielę zadziwił. Ale tutaj nie chodzi raczej tylko o silniki, tak jak ma to miejsce w przypadku Kasprzaka.

Na sam koniec zostawiłem Mateja Zagara i Adriana Miedzińskiego. Obaj prezentują ciężkostrawny, toporny styl. Zaskakują in minus, są do bólu nieskuteczni. Ich wrzuciłbym na jeden wózek z Kasprzakiem. Bardziej wierzę w to, że wkrótce się pozbierają i wróci myśl o mocnym Włókniarzu, walczącym nawet o DMP. No i od czego ma się w parku maszyn maga Cieślaka, który nie takich zawodników stawiał na nogi. A dobry szkoleniowiec i junior, to ponoć połowa sukcesu.

CZYTAJ TAKŻE: Ważny sprawdzian dla GKM-u i Krzysztofa Kasprzaka

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>