Dudek dołączył do galerii sław. Dziesiąty medalista i dwudziesty krążek Polaka

Woryna rozpoczął piękną historię

Pierwszym polskim medalistą IMŚ został Antoni Woryna, który w Goeteborgu w 1966 roku zdobył brązowy medal, przegrywając na słynnym Ullevi tylko z Barry Briggsem i Norwegiem, Sverre Harrfeldtem. Cztery lata później rybniczanin po raz drugi wywalczył brązowy krążek we Wrocławiu. Wówczas musiał uznać wyższość legendarnego Ivana Maugera oraz Pawła Waloszka. Dziadek Kacpra Woryny to jeden z polskich multimedalistów. Do dwóch krążków IMŚ, dorzucił jeszcze pięć medali DMŚ, w tym dwa złote.

Wielki debiut Jancarza

Największy sukces Edward Jancarz zanotował w debiucie w finale IMŚ w 1968 roku. Choć startował w aż dziesięciu finałach, wywalczył jeden krążek. W wieku 22 lat na Ullevi w Goeteborgu stanął na najniższym stopniu podium. Jancarz zdobył wówczas 11 punktów i brązowy medal zapewnił sobie po wyścigu dodatkowym z Giennadijem Kurylenko. Polak przegrał tylko z duetem Nowozelandczyków: Ivanem Maugerem i Barry Briggsem. Większe szanse na medal z cenniejszego kruszcu dawano Jancarzowi w 1973 roku w Chorzowie. Na Stadionie Śląskim był jednak dopiero jedenasty. I tak przeszedł do historii jako jeden z najwybitniejszych polskich żużlowców, ale jednocześnie jako postać tragiczna.

Srebro Waloszka we Wrocławiu

14 punktów i srebrny medal IMŚ w finale we Wrocławiu w 1970 roku wywalczył Paweł Waloszek. To największy sukces w karierze 32-letniego wówczas żużlowca ze Świętochłowic, który przegrał tylko z Ivanem Maugerem. Nowozelandczyk zdobył wtedy komplet punktów. Na najniższym stopniu podium stanął również Woryna, o czym już wspomnieliśmy wcześniej.

Szczakiel pierwszym polskim indywidualnym mistrzem świata

Inni byli faworytami, ale to właśnie Jerzy Szczakiel w 1973 roku w Chorzowie przeszedł do historii jako pierwszy polski indywidualny mistrz świata. Opolanin w wyścigu dodatkowym o złoty medal wygrał z Ivanem Maugerem. Nowozelandczyk przewrócił się i musiał zadowolić srebrnym medalem. Brąz dla Polski wywalczył wówczas Zenon Plech.

ZOBACZ WIDEO Nowe pomysły na walkę z dopingiem w sporcie żużlowym [color=#000000]

[/color]

Trudno będzie przebić Plecha

Zenon Plech to jedna z legend polskiego żużla. Finał IMŚ z 1973 roku był drugim w historii, kiedy to na podium stanęło dwóch Polaków. Triumfował 24-letni wówczas Szczakiel, a brązowy medal wywalczył 20-letni wychowanek Stali Gorzów, Zenon Plech. Plech przeszedł do historii jako najmłodszy polski medalista IMŚ. Przed rokiem do tego osiągnięcia próbował zbliżyć się Bartosz Zmarzlik. Póki co, na horyzoncie nie widać nastolatka, który mógłby przebojem wedrzeć się do cyklu SGP. Rekord Plecha długo pewnie nie zostanie pobity.

Dodajmy, że do brązu z 1973 roku Zenon Plech dorzucił jeszcze tytuł indywidualnego wicemistrza świata sześć lat później. W 1979 roku również na Stadionie Śląskim w Chorzowie Plech przegrał tylko z Ivanem Maugerem, zdobywając po sześciu latach przerwy kolejny medal IMŚ dla Polski.

18 lat czekania na medal Golloba

W obecnych czasach medale dla Polaków sypią się jak z rękawa niemalże rok po roku. Od 1979 roku polscy kibice czekali długie 18 sezonów na kolejny krążek. Zdobył go nie kto inny, jak Tomasz Gollob w 1997 roku, ustępując tylko Gregowi Hancockowi i Billy Hamillowi. W kolejnym sezonie Polak powtórzył ten wyczyn, przegrywając z duetem Szwedów. W 1999 został wicemistrzem świata, choć gdyby nie koszmarny wypadek w finale Złotego Kasku we Wrocławiu, mogło być złoto.

Na kolejny medal IMŚ Gollob czekał 8 lat. W sezonie 2008 wrócił na najniższy stopień podium. Później było srebro, a w 2010 roku okazał się wreszcie najlepszy, zapewniając sobie tytuł mistrzowski w przedostatniej rundzie IMŚ we włoskim Terenzano. Gollob ma na koncie jeden złoty, dwa srebrne i cztery brązowe medale IMŚ i pod względem liczby zdobytych krążków jest w najlepszej dziesiątce na świecie na liście wszech czasów.

Trzy medale Hampela

Pod względem liczby medali IMŚ, Jarosław Hampel zajmuje drugie miejsce w gronie Polaków - za Tomaszem Gollobem, który ma siedem krążków. Medalowe żniwo Hampel rozpoczął w 2010 roku, kiedy to do połowy sezonu był jednym z kandydatów do tytułu mistrzowskiego. Ostatecznie zajął drugie miejsce Rok później urodzony w Łodzi żużlowiec stanął na najniższym stopniu podium. Trzeci medal dorzucił w 2013 roku, kiedy to triumfalnie wrócił do cyklu SGP po kontuzji, zdobywając tytuł wicemistrzowski. Lepszy od Polaka był wówczas tylko Tai Woffinden.

Genialny sezon Kasprzaka

Kiedy zapowiadał, że w ciągu pięciu lat chce został indywidualnym mistrzem świata, wielu pukało się w głowę. Dużo do realizacji odważnego i ambitnego planu Krzysztofowi Kasprzakowi nie brakło. W 2014 roku odjechał genialny sezon i pewnie, gdyby nie uraz kolana, zrealizowałby marzenie. Mimo perturbacji, Polak zdobył wówczas srebrny medal. Siedem razy stawał na podium poszczególnych turniejów SGP i wygrał trzy rundy.

Zmarzlik finiszował na medal

Bartosz Zmarzlik w zeszłym sezonie cały czas był w czołówce, ale dopiero w ostatniej rundzie w Melbourne wskoczył na medalową pozycję. Do końcowych metrów finału w Australii Polak walczył o srebrny medal. Ostatecznie musiał zadowolić się brązowym medalem i jednym z najlepszych w historii debiutów w cyklu SGP. Zważywszy na ambicje i ogromne możliwości młodego Polaka, nie powiedział on jeszcze ostatniego słowa w światowym speedwayu. Kolejne medale powinny być tylko kwestią czasu.

Dudek najlepszym debiutantem w historii SGP

Patryk Dudek w sezonie 2017 przeszedł do historii cyklu Grand Prix. Jako debiutant został wicemistrzem świata. W przeszłości Emil Sajfutdinow i Bartosz Zmarzlik zdobywali w pierwszym sezonie startów w elicie brązowe medale. Dudek ich przebił. Zaliczył kapitalny sezon, okraszony pięcioma miejscami na podium, zwycięstwem w Toruniu i srebrny medalem IMŚ.  - Dziękuję mojej dziewczynie Kasi, dziękuję mamie, tacie i wszystkim chłopakom z mojego teamu - mówił zaraz po zapewnieniu sobie srebrnego medalu w Melbourne, Dudek. Polak w sezonie 2017 musiał uznać wyższość tylko genialnego Jason Doyle'a.

Klasyfikacja wszech czasów polskich medalistów IMŚ