Tak finaliści Speedway of Nations jeżdżą na Olimpijskim. Zobacz kto może stanąć na podium i co z Polakami

Nie pierwsza impreza parowa we Wrocławiu

Dla legendarnego niegdyś największego obiektu sportowego w naszym kraju - Stadionu Olimpijskiego, nowa era rozpoczęła się po gruntownej przebudowie trwającej w latach 2015-2017. "Nowy Olimpijski" jak wielokrotnie można usłyszeć z ust kibiców i nie tylko, to arena, na której na co dzień ściga się ekstraligowa Betard Sparta Wrocław. W piątek i sobotę odbędą się na nim finały Speedway of Nations.

Nowy projekt światowej federacji i firmy BSI to ściganie w parach, które - na razie i pytanie na jak długo - zastąpiło Drużynowy Puchar Świata. Wrocław swego czasu gościł największe żużlowe imprezy i teraz dopisze do listy kolejną. Nie będzie to pierwsza parowa, jaka zagości w stolicy Dolnego Śląska. W 1975 roku odbył się w niej finał nieodżałowanych oficjalnych Mistrzostw Świata Par, a niecały rok temu zawody The World Games, igrzysk sportów nieolimpijskich.

Przed finałami SoN postanowiliśmy przejrzeć kadry finalistów i przeanalizować dotychczasowe występy poszczególnych zawodników na odnowionym stadionie, biorąc pod uwagę obecny i ubiegły sezon (PGE Ekstraliga, wspomniane TWG i DMPJ). Kolejność przedstawioną na kolejnych stronach ustalono na podstawie średniej punktowej całej reprezentacji na jedne zawody. Zapraszamy do lektury.

Niemcy - 6,33 pkt/turniej

Reprezentacja prowadzona przez Herberta Rudolpha wykorzystała znajomość toru w Teterowie i bez większych problemów wywalczyła awans do finałów. We Wrocławiu poprzeczka będzie wisiała znacznie wyżej i według większości Niemcy są obok Duńczyków uznawani za jedną z dwóch najsłabszych drużyn. Potwierdzają to liczby, a także fakt, że Martin Smolinski i Michael Haertel nie mieli okazji do jazdy na nowym torze na Olimpijskim.

Co innego Kai Huckenbeck, który dwukrotnie gościł na nim w lidze w barwach klubu z Grudziądza i dodatkowo podczas The World Games, gdzie niemal w pojedynkę zapewnił Niemcom wysokie czwarte miejsce. Huckenbeck wtedy (12+2), a także ostatnio podczas meczu ligowego (5) pokazał, że 352-metrowy owal nie sprawia mu większych problemów.

Dania - 7,50 pkt/turniej

Z grona Duńczyków tylko Michael Jepsen Jensen zaliczył więcej niż jeden występ na Olimpijskim. Lider zespołu podczas półfinału w Teterowie dwa razy meldował się we Wrocławiu z zespołami ligowymi i prezentował się z dobrej strony. Przed rokiem przy okazji debiutu przebudowanego obiektu zdobył dla Get Well Toruń 8 "oczek", a niedawno, bo w maju przywiózł dla Falubazu Zielona Góra 10 punktów z dwoma bonusami w sześciu biegach.

Jepsen Jensen i Kenneth Bjerre uczestniczyli też w The World Games, gdzie skład Danii uzupełnił Niels Kristian Iversen. Obaj zdobyli po 6 punktów (MJJ dołożył bonus), trzykrotnie mając okazję jechać razem w parze. Wygrali 4:2 z Rosją, przegrali po 1:5 z Polską i Australią. Dodajmy, że zespół Hansa Nielsena zajął w igrzyskach dopiero szóstą pozycję.

Szwecja - 8,40 pkt/turniej

Triumfatorzy półfinału w Manchesterze to najbardziej doświadczona para ze wszystkich, jakie stawia się na Dolnym Śląsku, jeśli mowa o wspólnej jeździe. Fredrik Lindgren i Antonio Lindbaeck uczestniczyli wspólnie w The World Games, gdzie byli bliscy wyeliminowania Polaków w barażu o awans do finału. Polacy przegrali w nim z Lindbaeckiem, ale zdołali przywieźć za swoimi plecami Lindgrena i to oni pojechali o złoto, a Szwedom został brąz. Punktowo lepiej wypadł "Toninho" - 12 punktów przy 11+4 kolegi z pary.

Lindbaeck dwie okazje do jazdy przeciwko Betard Sparcie miał w PGE Ekstralidze, ale spisywał się słabo. Rok temu zdobył 4 "oczka" i dwa bonusy, ostatnio 5 punktów. Nie wygrał ani jednego biegu. Aktualny lider klasyfikacji Grand Prix w tym sezonie spotkanie ligowe we Wrocławiu wciąż ma przed sobą, a w ubiegłym, jeżdżąc dla ROW-u Rybnik, zapisał na swoim koncie 10+1.

Polska - 9,03 pkt/turniej

Średnia nieco zaniżona z uwagi na epizodyczny start Patryka Dudka w TWG, gdzie pojawił się na torze tylko raz, zdobywając 1 punkt. Wtedy w parze z Maciejem Janowskim startował przede wszystkim Bartosz Zmarzlik. Oprócz tego indywidualny wicemistrz świata dwukrotnie ścigał się na nowym torze w lidze. W 2017 roku zdobył dla Falubazu 7+2, a niedawno 13+1 w sześciu biegach, co potwierdziło zwyżkę jego dyspozycji w ostatnich tygodniach.

Janowski i rezerwowy Maksym Drabik to z kolei dwójka, która po powrocie żużla na Stadion Olimpijski startowała na nim najczęściej, oczywiście ze względu na reprezentowanie miejscowego klubu. I obaj notują w sezonie 2018 lepsze wyniki, aniżeli było to w poprzednim. Janowskiemu średnia punktowa skoczyła z 9,11 na 11,50, a Drabikowi z 8,33 na 9,00. W ogólnym rozrachunku obaj legitymują się też średnią biegową ponad 2,000.

ZOBACZ WIDEO Żużlowcy Betard Sparty Wrocław zdominują Speedway of Nations

Wielka Brytania - 9,14 pkt/turniej

Podobnie jak w przypadku Janowskiego i Drabika także i lider Lwów Albionu, Tai Woffinden poprawił swoje wyniki na wrocławskim torze w porównaniu do poprzedniego sezonu. W 2017 zdobywał dla Sparty średnio 9,67 punktów na mecz (bez bonusów), a w obecnym jego wynik to 10,25. W sumie Brytyjczyk ma za sobą 13 spotkań ligowych i w przeciwieństwie do Janowskiego absencję podczas The World Games. Przed rokiem Woffinden dobrowolnie zrezygnował z jazdy w kadrze.

Teraz do niej powrócił i ponownie jest najjaśniejszym punktem. Robert Lambert udanie wsparł go we wtorek w Manchesterze, przyczyniając się do zajęcia drugiego miejsca, ale akurat "złote dziecko brytyjskiego speedwaya" wspomnień z Wrocławia nie ma najlepszych. W TWG pojawił się na torze trzykrotnie i za każdym razem dojeżdżał do mety ostatni. Craig Cook nie miał jeszcze okazji do jazdy na Stadionie Olimpijskim.

Australia - 9,38 pkt/turniej

Awansowali, ale bez błysku i po męczarniach. Wydawało się, że Jason Doyle i Max Fricke z uwagi na doświadczenie z jazdy na National Speedway Stadium powinni porozstawiać rywali po kątach, wziąć prysznic, zacząć pakować sprzęt do busów i w t-shirtach oglądać końcówkę zawodów. Tymczasem do samego końca drżeli o awans. Potwierdza się więc, że potencjalny atut toru i jego znajomość nie zawsze działają na korzyść. Dlatego też przytaczane tutaj liczby raczej należy traktować jako ciekawostkę.

Jak Doyle i Fricke spisywali się we Wrocławiu? Obaj dojechali przed rokiem do finału TWG, ale tam przegrali 1:5 z Polakami. Wcześniej z nimi zremisowali i podwójnie pokonali Danię oraz Wielką Brytanię. Indywidualny mistrz świata czuje się na Olimpijskim komfortowo. W Igrzyskach zdobył 15 punktów i bonus, w jedynym starcie w lidze, jeszcze w Falubazie - 14. Fricke to obecny jeździec Betard Sparty, który w tym roku zdobywa u siebie 7,5 punktu na mecz. We wspominanym TWG w czterech startach zdobył 8 "oczek" i bonus.

Rosja - 10,29 pkt/turniej

Reprezentację Polski w piątek i sobotę czeka trudna przeprawa nie tylko ze Szwedami, czy Australijczykami, ale przede wszystkim z Rosjanami, którzy potwierdzili wysoką dyspozycję w sobotę. Prawdopodobnie to Sbornej należy obawiać się najbardziej. Dowodzą tego także statystyki. Średnia biegowa każdego z powołanych przez Andriej Sawina ma na początku cyfrę dwa, ale niekoniecznie to jest w tym najistotniejsze.

Artiom Łaguta dwukrotnie wizytował we Wrocławiu w lidze i za każdym razem prezentował się znakomicie (16+1 i 12), rezerwowy w SoN Gleb Czugunow to zawodnik Sparty i choć oficjalnie wystąpił na Olimpijskim tylko raz (8+1 w czterech startach), to regularnie na nim trenuje. Emil Sajfutdinow natomiast jest najbardziej doświadczonym zawodnikiem z jazdy na nim, jeśli mowa o jeźdźcach innych klubów niż wrocławski. Baszkir jeździł tutaj podczas TWG (9+1), a także w PGE Ekstralidze w barwach Fogo Unii Leszno (kolejno punkty: 8+2, 12+1, 7+2).