Jarosław Wierczuk: Powrót Hamiltona w deszczowym Monako (felieton)
Po ponownym starcie Hamilton bardzo mocno naciska Rosberga próbując wymusić jakikolwiek błąd ze strony niemieckiego kierowcy. W tym samym momencie najlepsze czasy okrążeń padają regularnie łupem Daniela Ricciardo. Na 12. okrążeniu ma już 8 sekund przewagi nad Rosbergiem, który stanowi dla niego teraz swoisty bufor pod kątem możliwych ataków Hamiltona. Chwilę później, jako pierwszy z czołówki to Vettel zmienia opony na intermediate. Na 16. okrążeniu Hamilton wyprzedza Rosberga, a raczej jest przez niego przepuszczony i bardzo szybko zaczyna odrabiać straty w stosunku do Ricciardo. Bardzo wolne tempo Rosberga wskazuje na jakiś problem techniczny. Po kilku okrążeniach traci do Hamiltona już ponad pół minuty.
Tor tymczasem konsekwentnie staje się bardziej suchy. Większość stawki zmienia szybko opony mokre na intermediate. Wyjątkiem jest Lewis Hamilton, który zdecydowanie przedłuża moment zmiany opon. To ciekawa strategia Mercedesa polegająca na próbie ominięcia etapu opon intermiediate czekając do momentu, aż możliwe będzie założenie ogumienia typu slick. Okazało się, że była to dobra decyzja. Hamilton od 29-ego okrążenia był pod stałym atakiem Ricciardo, który pomimo szybszych w tym momencie opon intermediate nie był w stanie objąć prowadzenia. To był właśnie jeden z decydujących momentów wyścigu. Ricciardo po prostu nie był w stanie wykorzystać przewagi, którą dawały mu opony tym samym Hamilton, pomimo słabszego ogumienia nic nie tracił. Sporym zaskoczeniem były mimo wszystko dobre osiągi i wyjątkowo długa żywotność opon deszczowych na podsychającym torze. Mercedes był tego prawdopodobnie świadomy i stąd podjęcie tej nietypowej decyzji.
Zarówno Hamilton jak i Rosberg oraz Ricciardo zjeżdżają około 30. okrążenia i zakładają slicki. Zespół Red Bulla jest jednak kompletnie nieprzygotowany na przyjęcie swojego kierowcy. W efekcie Ricciardo wyjeżdża za Hamiltonem. Gdyby nie ten ewidentny błąd zespołu losy wyścigu mogłyby się potoczyć zupełnie inaczej. Hamilton bowiem pierwsze okrążenie na oponach slick, na częściowo mokrym torze przejechał wyjątkowo wolno. Odmienna strategia Red Bulla i Mercedesa był widoczna również w drugiej części wyścigu. Hamilton miał założoną najbardziej miękką mieszankę ultrasoft, a Ricciardo supersoft. W przypadku kierowcy Mercedes oznaczało to prawdopodobną konieczność kolejnej wymiany opon. Ta druga połowa Grand Prix była z pewnością mocno frustrująca dla Ricciardo. Był wyraźnie szybszy, ale mimo to nie był w stanie przeprowadzić ataku, choć parę razy było naprawdę blisko. Główną przeszkodą był nie do końca suchy tor. Przez wiele okrążeń jedynie optymalna linia była sucha.
W efekcie pomimo stałego ataku Hamilton był w stanie dowieść prowadzenie do mety. Jego zwycięstwo stało się możliwe dzięki bardzo dobrej interpretacji charakterystyki opon przez zespół. Zarówno możliwości opon deszczowych jak i precyzyjna ocena tempa zużycia mieszanki ultrasoft dała zespołowi realną przewagę, którą skutecznie wykorzystał Hamilton. Do tej przewagi z pewnością przyczynił się również Red Bull swoją kompromitacją w trakcie zmiany opon. Pewnie dlatego na podium Daniem Ricciardo był zdecydowanie najmniej zadowolonym kierowcą. Pomimo drugiego miejsca nie jest to wynik, na który zasłużył. Ricciardo przez cały weekend jechał rewelacyjnie, pomimo bardzo trudnych warunków nie popełnił żadnego błędu. Podobnie zresztą jak w Barcelonie. A propos Barcelony warto na koniec wspomnieć o Maxie Verstappenie. Jego przełomowe zwycięstwo w Hiszpanii nie miało niestety kontynuacji w Monako. W trakcie wyścigu był rzeczywiście szybki i tej naturalnej prędkości nikt nie kwestionuje, ale 3 poważne wypadki w trakcie jednego weekendu to z całą pewnością za dużo. Nie mam wątpliwości, że podobnego zdania będzie również zespół Red Bulla.
Jarosław Wierczuk - były kierowca wyścigowy. Ścigał się w Formule 3000, Formule 3, Formule Nippon oraz testował bolid Formuły 1. Obecnie Prezes Fundacji Wierczuk Race Promotion, której celem jest promocja i pomoc młodym kierowcom.
