Kim Rasmussen z wizytą w Płocku. "Polska młodzieżowa piłka ręczna zmierza w dobrym kierunku" (wideo)

słabość polskiego szkolenia. Ja tylko z obserwacji już ukształtowanych zawodników na tym najwyższym polskim szczeblu wnioskuję, że "polski styl" w męskiej piłce ręcznej to jest takie trochę siła x ramię. Nasi najlepsi zawodnicy, może poza Krzysztofem Lijewskim, właśnie na tym budują swoje wysokie pozycje w światowym handballu. Ta handballowa koordynacja, płynność często jest u naszych zawodników "taka sobie" i w porównaniu do Duńczyków czy Hiszpanów technicznie jesteśmy ułomni. Takim wyjątkiem in plus jest właśnie K. Lijewski. Nawet Mariusz Jurkiewicz jakiejś takiej sprawności nabrał dopiero niedawno, a jeszcze pare lat temu gdy przyjeżdżał na kadrę to był "kawał drewna". Za to w tej fizyczności, grze sercem mało kto może nam dorównać i jeśli kolejne pokolenia zawodników będą lepiej szkolone u podstaw, możemy w przyszłości tworzyć handballową potęgę. To, co jeszcze rzuca się na przykładzie naszych ligowców czy reprezentantów (ciągle piszę o panach) to kompletny brak umiejętności rzutu z podłoża czy z obniżonej pozycji. Właśnie Skandynawowie potrafią to doskonale, co zresztą wczoraj pokazał Karlsson w meczu z Wisłą. W Polsce nie ma nawet 5 zawodników, którzy to potrafią i wynika to właśnie z systemu szkolenia czy wręcz jego braku.