Iga Świątek nie owijała w bawełnę przed kamerami

grała na początku drugiego seta (Davis prowadzila 3:0). Równie dobrze można powiedzieć o Polce, że niewiele widzieliśmy w tym meczu ze Świątek, która grala w pierwszej części sezonu. Trudno się ogląda Świątek która wyrzuca proste piłki za końcowe linie, prowadzi jakiś monolog z sobą i nerwowo zachowuje się na korcie, widać u niej stres i niepewność, a trwa to już od Wimbledonu. Co w takim razie robi w jej sztabie Pani psycholog Abramowicz? Na to pytanie nie ma odpowiedzi. Wydaję się, że Iga podzieliłaby los innych tenisistek wysoko rozstawionych i dawno odpadła by z turnieju , gdyby łut szczęścia który spowodował, że ciągle na jej drodze stają zawodniczki zajmujące odległe miejsca w rankingu WTA. Najpierw grała z nr. 56, potem z nr. 51, a teraz z nr. 105. I to nie koniec, bo w walce o ćwierćfinał zmierzy się z Niemką Niemeier która zajmuje 108 pozycję w rankingu WTA. Trzeba też zauważyć, że Świątek z meczu na mecz gra gorzej, jest bezbarwna , przeciętna, nie przypomina w niczym Nr. 1 jej mecze są coraz dłuższe, dlatego występ w czwartej rudzie z rewelacyjną Niemką może być jej ostatnim w tegorocznym US Open. Może to czarnowidztwo, ale nasza gwiazda pomału staje się meteorytem i zaczyna iść drogą Raducanu , czy takiej Osaki na przykład. Być może to co osiągnęła w pierwszej części sezonu, było szczytem jej możliwości i teraz już tylko równia pochyła, a w przyszłym sezonie są do obrony punkty za wygrane turnieje, jeżeli nic się do tego czasu nie zmieni to po nr. 1 zostaną tylko wspomnienia...