Żużlowi bliźniacy z Zielonej Góry. Jan Krzystyniak karierę zawdzięczał bratu

Łukasz Witczyk 14 Marca 2024, 13:45

WP SportoweFakty / Na zdjęciu: Jan Krzystyniak

• Żużel. Mistrz Polski w Chorwacji. Janowski przygotowywał się do pierwszego meczu

Różnili się wszystkim

Wielkich sukcesów Alfred Krzystyniak nie odniósł. Namówił jednak do startów Jana Krzystyniaka. Ten po latach wspominał anegdotę z parkingu zielonogórskiego stadionu, gdy starsi zawodnicy mówili o nim, że nie trenuje, a ma podchodzić do egzaminu. A on siedział metr obok. Dlaczego go nie rozpoznali? Bo Alfred i Jan byli do siebie zupełnie niepodobni.

- Miałem wrażenie, że Alfred nie bał się niczego. Kontuzji w trakcie kariery miał tak dużo, że koledzy wołali na niego "gnaciarz". On jednak ani myślał się poddawać i za każdym razem wracał na tor. Efekt był taki, że bardzo często podczas meczów walczył z bólem lub jeździł na blokadach. To zemściło się w późniejszych latach, bo po zakończeniu kariery, lekarze przyznali mu rentę inwalidzką. I tak dobrze, że w ostatnich czasach był samodzielny i poruszał się o własnych siłach. Niewiele jednak z lat kariery pamiętał. - wspominał brata Jan Krzystyniak w rozmowie z "Przeglądem Sportowym".

Długa kariera z sukcesami

- Mogę czuć się spełniony. Nie byłem wybitnym zawodnikiem, ale też nie byłem statystą na torze. Zawsze mówiłem, że byłem takim zawodnikiem na trzy z plusem, czyli średnim. Wystarczało mi to, indywidualnie też coś osiągnąłem. Kończąc karierę, wiedziałem, że rozstaje się z tym, co sprawiało mi przyjemność. Po tym, jak zakończyłem jazdę na żużlu, rozpocząłem życie od początku, od zera - ocenił Krzystyniak.

Po zakończeniu kariery został trenerem. Pracował z Unią Leszno, Startem Gniezno czy Włókniarzem Częstochowa. - To była tylko przygoda. Czy jako trener coś osiągnąłem? Drużyny, które prowadziłem, zdobywały medale, czyli jednak coś osiągnąłem. Sport żużlowy jakiś czas temu zaczął iść w złym kierunku. W 2010 roku, gdy wracałem do domu po jednym z meczów, powiedziałem, że jako trener kończę karierę i że nigdy nie zajmę się już żadną drużyną. Widziałem, że ta dyscyplina idzie złą drogą - dodał.

Życie go doświadczyło

Lata temu doświadczył śmierci syna, który zmarł w wieku 24 lat. - Pochowałem mamę, ojca, brata bliźniaka, ale bólu po ich stracie, w żaden sposób nie można porównać z tym po utracie dziecka. To są zupełnie inne przeżycia. Nie ma dnia żebym nie odwiedził swego syna na cmentarzu. Znicz na jego grobie nie zgasł przez ponad 10 lat - mówił w rozmowie z Interią.

Jego syn studiował matematykę i informatykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Mieszkał niedaleko wrocławskiego rynku. Gdy umierał, był w mieszkaniu sam. Zmarł w łóżku, a po dwóch dniach jego ciało znalazła mieszkająca po sąsiedzku koleżanka. O tym tragicznym wydarzeniu rodzina dowiedziała się następnego dnia od postronnych osób.

Czytaj także:
Policja stała i się przyglądała. Zrobił show na rondzie
Sami sobie zaprojektowali stadion. Miasto wskazuje ważny termin

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>