Pamiętne finały mistrzostw świata par
Rozgrywki Speedway Best Pairs Cup nie są imprezą rangi mistrzowskiej, jednak wielu uważa, że są one godne miana nieoficjalnych mistrzostw świata par. W tej sytuacji warto powspominać dawne finały.
Wszystko zaczęło się stosunkowo późno, jeśli porównamy daty rozpoczęcia rozgrywania indywidualnego i drużynowego czempionatu z datą pierwszych mistrzostw par. Po rozgrywanych na koniec lat sześćdziesiątych próbach historyczna oficjalna inauguracja miała miejsce w 1970 roku w szwedzkim Malmoe. Złote medale zdobyli faworyzowani Nowozelandczycy startujący w składzie Ronnie Moore i Ivan Mauger. Polskę w eliminacjach reprezentowali Marian Spychała i Paweł Mirowski, wówczas już weterani naszego żużla, zbliżający się do czterdziestki. A jednak, nasz duet niespodziewanie wywalczył awans do finału i ... niestety w nim nie wystąpił, wycofany ze startu decyzją GKSŻ. W tej sytuacji Polskę zastąpiła Dania.
Rok później o wycofaniu naszych zawodników nie było mowy. Finał gościł bowiem w Polsce! Rybnicki tor był areną zmagań zakończonych wspaniałym sukcesem naszych zawodników. Jerzy Szczakiel i Andrzej Wyglenda nie tylko że zdobyli złote medale, ale wygrywali po drodze wszystkie biegi po 5:1! Smakiem musieli obejść się Nowozelandczycy (z Maugerem tym razem jeździł Barry Briggs), podobnie jak Szwedzi dowodzeni przez Andersa Michanka.Druga połowa lat siedemdziesiątych to pełna dominacja Anglików. Plejada gwiazd pozwalała im nawet mimo roszad w składzie wygrać trzy razy z rzędu, w tym raz w Chorzowie. My z następnego sukcesu cieszyliśmy się w Vojens w 1979 roku, gdy Edward Jancarz i Plech zdobyli brąz. Piąta pozycja przypadła wówczas USA. Amerykanie nie wystawili jednak duetu - na torze samotnie rywalizował Bruce Penhall. Przyszły mistrz świata spisał się znakomicie, ale jego partner z pary Kelly Moran doznał na treningu kontuzji i nie mógł wystąpić w zawodach.
Na przełomie dekad Polacy zdobyli jeszcze dwa medale - niezawodny duet Plech i Jancarz wywalczył srebro w Krsko i brąz w Chorzowie odpowiednio w latach 1980 i 1981. Czas pokazał, że więcej krążków biało-czerwoni już nie zdobyli. Po złoto sięgali tymczasem Amerykanie i Brytyjczycy. W 1984 roku w Lonigo zaistniała wyjątkowa sytuacja - triumfowali Chris Morton i Peter Collins. Dwaj przyjaciele, którzy zaczynali przygodę z żużlem od dziecięcego kibicowania Belle Vue aces, następnie stopniowo stawali się najpierw liderami swojej ulubionej drużyny, a później gwiazdami światowych torów, nigdy wcześniej nie mieli okazji w jednym roku znaleźć się w składzie angielskiej pary. Stało się tak dopiero w Lonigo i zakończyło pięknym triumfem.
Anglicy w następnych latach musieli jednak ustąpić pola Duńczykom. Fenomenalny duet Erik Gundersen - Hans Nielsen wygrywał rok po roku, a po wypadku tego pierwszego parę uzupełnił Jan Osvald Pedersen. Dania sięgnęła wówczas po złoto aż siedem razy z rzędu! Od 1987 roku były to triumfy w nowej formule - na starcie każdego wyścigu stawało aż sześciu żużlowców, a w finałach występował dziewięć par. Nowinka nie przyjęła się na zbyt długo i na początku lat dziewięćdziesiątych została zarzucona. W Polsce zaowocowała niestety niepotrzebnym poszerzaniem i wydłużaniem torów...
Nasza obecność w finałach par tych lat kończyła się niestety zwykle ostatnim miejscem. Nie pomagał własny tor (finały w Lesznie i Poznaniu) - regularnie bili nas nie tylko mocarze światowego żużla, ale i Włosi oraz Węgrzy (Zoltan Adorjan i Sandor Tihanyi niespodziewanie zdobyli nawet w 1990 roku brązowy medal). Przełom przyszedł dopiero na sam koniec mistrzostw duetów - w 1993 roku w Vojens zajęliśmy piąte miejsce. Gwoli ścisłości: zajął je Tomasz Gollob. Błyskawicznie ścigający światową czołówkę bydgoszczanin był obok Tony'ego Rickardssona najskuteczniejszym uczestnikiem całych zawodów i zdobył piętnaście punktów. Niestety, Piotr Świst i Piotr Baron nie dołożyli do jego dorobku ani jednego "oczka".Rok | Złoto | Srebro | Brąz |
---|---|---|---|
1970 | Nowa Zelandia | Szwecja | Anglia |
1971 | Polska | Nowa Zelandia | Szwecja |
1972 | Anglia | Nowa Zelandia | Szwecja |
1973 | Szwecja | Dania | Polska |
1974 | Szwecja | Australia | Nowa Zelandia |
1975 | Szwecja | Polska | Dania |
1976 | Anglia | Dania | Szwecja |
1977 | Anglia | Szwecja | RFN |
1978 | Anglia | Nowa Zelandia | Dani |
1979 | Dania | Anglia | Polska |
1980 | Anglia | Polska | Dania |
1981 | USA | Nowa Zelandia | Polska |
1982 | USA | Anglia | Dania |
1983 | Anglia | Australia | Dania |
1984 | Anglia | Dania | Nowa Zelandia |
1985 | Dania | Anglia | USA |
1986 | Dania | USA | Czechosłowacja |
1987 | Dania | Anglia | USA |
1988 | Dania | Anglia | USA |
1989 | Dania | Szwecja | Anglia |
1990 | Dania | Australia | Węgry |
1991 | Dania | Szwecja | Norwegia |
1992 | USA | Anglia | Szwecja |
1993 | Szwecja | USA | Dania |
Klasyfikacja medalowa:
M | Kraj | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | Dania | 8 | 3 | 6 | 17 |
2. | Anglia | 7 | 6 | 2 | 15 |
3. | Szwecja | 4 | 4 | 4 | 12 |
4. | USA | 3 | 2 | 3 | 8 |
5. | Nowa Zelandia | 1 | 4 | 2 | 7 |
6. | Polska | 1 | 2 | 3 | 6 |
7. | Australia | 0 | 3 | 0 | 3 |
8. | RFN | 0 | 0 | 1 | 1 |
8. | Węgry | 0 | 0 | 1 | 1 |
8. | Norwegia | 0 | 0 | 1 | 1 |
8. | Czechosłowacja | 0 | 0 | 1 | 1 |
Jesteśmy na Facebooku. Dołącz do nas!
KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>