Zenon Plech. Pierwszy łuk: Henryk Żyto miał dobre serce, a na torze był nieugięty (felieton)

Zenon Plech 09 Marca 2018, 18:45

WP SportoweFakty / Tomasz Oktaba / Na zdjęciu: Henryk Żyto (drugi z prawej) z rodziną

Pierwszy łuk to cykl felietonów Zenona Plecha, znakomitego żużlowca, wicemistrza i brązowego medalisty Indywidualnych Mistrzostw Świata.

***

• Piotr Żyto: Wczoraj tato miał wyjść ze szpitala. W środę dostałem informację, że nie żyje (wywiad)

Wspominam go bardzo dobrze. Przeżyliśmy wspólnie wiele dobrych chwil. Pamiętam nasz wyjazd na Antypody do Nowej Zelandii i Australii, gdzie Heniek pełnił funkcję zawodnika rezerwowego i zarazem mechanika. Zobaczyliśmy wspólnie trochę świata.

Był wielką postacią polskiego żużla w latach 60. i 70. Został Indywidualnym Mistrzem Polski, a potem w drużynie też mistrzem świata. W Wybrzeżu był prawdziwym liderem i zapisał się w historii tego klubu pięknymi zgłoskami. Do dziś pamiętam, jak on, Kajzer czy Podlecki stawali pod taśmą startową.

Jakim był zawodnikiem? Miał talent, a na torze był zawsze nieugięty. Poza tym okazał się naprawdę dobrym wychowawcą młodzieży. Spod jego skrzydeł wyszło paru niezłych żużlowców. Próbować swoich sił chcieli też jego synowie. Jednemu z nich się to udało, a drugiemu nie.

Poza tym Heniek Żyto był po prostu dobrym człowiekiem. Mieszkał w Gdańsku w jednym bloku ze Zbyszkiem Podleckim. Pamiętam, że gdy ten drugi miał wypadek i musiał poruszać się na wózku, to Heniek zaproponował, że zamienią się mieszkaniami. I tak Podlecki wylądował na parterze, a Żyto przeniósł się na drugie piętro. Heniek był chętny do pomocy. Miał też talenty w innych dziedzinach niż żużel. Dobrze pamiętam, jak pewnego razu naprawił mi stary antyczny zegar. Miło wspominam Henia i żałuję, że nie ma go już między nami.

Zenon Plech