Przed galą w Newark: Sylwetka Tomasza Adamka
W nocy z soboty na niedzielę Tomasz Adamek stoczy 39. walkę w zawodowej karierze i stanie przed szansą drugiej obrony tytułu mistrza świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej, który wywalczył w grudniu ubiegłego roku w starciu ze Steven Cunninghamem. Aby nadal dzierżyć pas, 32-letni pięściarz musi pokonać Bobby'ego Gunna.
Tomasz Adamek stał się bokserem zawodowym w 1999 roku, lecz pierwsze sukcesy (w karierze amatorskiej) odnosił już kilka lat wcześniej, m. in. dwukrotnie był mistrzem Polski seniorów. Dość szybko jednak podjął decyzję o przejściu na zawodowstwo i jego pierwszym rywalem był reprezentant RPA, Israel Khumalo. "Góral" triumfował przed czasem, rozpoczynając w ten sposób niemal 8-letnią serię zwycięstw.
Początki zawodowej kariery były dla Adamka niezwykle udane. Dość powiedzieć, że żaden z dziesięciu jego pierwszych przeciwników nie dotrwał do końca pojedynku. Pierwszym pięściarzem, który przegrał z Polakiem na punkty, był Belg Rudi Lupo. Wówczas Adamek wywalczył swój premierowy tytuł - został mistrzem interkontynentalnym federacji IBC. Nieco później na jego konto powędrowały podobne tytuły organizacji IBF (po zwycięstwie z Edem Daltonem) oraz WBO (po pokonaniu Gabraila Gabrailova).
Po 28. triumfie w zawodowej karierze polski bokser otrzymał szansę zdobycia pasa mistrza świata WBC w wadze półciężkiej. 21 maja 2005 roku skrzyżował rękawice z Paulem Briggsem i po niezwykle zaciętym pojedynku wygrał na mocy niejednogłośnej decyzji sędziów.
Po takim sukcesie promotorzy kontraktowali dla 29-letniego wówczas pięściarza coraz trudniejszych rywali. Po blisko pięciu miesiącach od pokonania Australijczyka, Adamek obronił swój tytuł w starciu z Niemcem Thomasem Ulrichem, nokautując go w szóstej rundzie. Następnym przeciwnikiem, którego pokonał Polak, był ponownie Briggs. Australijski bokser pałał żądzą rewanżu za pierwszą walkę, lecz ponownie został skarcony.
3 lutego 2007 roku mistrz świata federacji WBC w wadze półciężkiej stracił pas, doznając pierwszej porażki w zawodowej karierze. Sposób na "Górala" znalazł Chad Dawson. Amerykanin nie zdołał doprowadzić do nokautu, jednak zwyciężył na punkty w sposób bezdyskusyjny. Obserwatorzy podkreślali, że Adamek był zdecydowanie wolniejszy od rywala i nie miał szans na nawiązanie wyrównanej rywalizacji.
Po przegranej z Dawsonem Polak stracił zatem tytuł federacji WBC, lecz już po czterech miesiącach (9 czerwca 2007 roku) wywalczył inny pas. Dzięki znokautowaniu Luisa Andresa Pinedy Adamek został mistrzem świata organizacji IBO w wadze junior ciężkiej.
Z kolei możliwość pojedynku ze Stevem Cunninghamem dało "Góralowi" zwycięstwo z O'Neilem Bellem. Starcie z Jamajczykiem zakończyło się w siódmej rundzie i Adamek triumfował przez techniczny nokaut. Wreszcie w grudniu ubiegłego roku Polak stoczył jedną z najbardziej widowiskowych walk w swojej karierze. Cunningham okazał się rywalem wymagającym i niezwykle agresywnym, ale taktyka naszego reprezentanta w pełni się sprawdziła. Amerykanin trzykrotnie znalazł się na deskach, w tym raz w okresie swojej wyraźnej przewagi, gdy nadział się na zabójczy cios kontrujący Polaka. Ostatecznie Adamek triumfował po regulaminowych dwunastu rundach dzięki niejednogłośnej decyzji sędziów i zdobył pas federacji IBF.
W lutym bieżącego roku przyszła pora na pierwszą obronę tytułu - starcie z Johnathonem Banksem. Ten przeciwnik nie sprawił "Góralowi" żadnych kłopotów i pojedynek zakończył się w ósmej rundzie przy miażdżącej przewadze mistrza świata. Do tej pory Adamek odniósł 37 zwycięstw (25 przed czasem) i raz został pokonany. Jego najbliższy rywal, Bobby Gunn ma na koncie 21 wygranych (18 przed czasem), 3 porażki i 1 remis.
Przebieg zawodowej kariery Tomasza Adamka
| Lp</b> | Data</b> | Rywal</b> | Wynik</b> |
|---|---|---|---|
| 1. | 13.03.1999 | Israel Khumalo (RPA) | zwycięstwo (KO) |
| 2. | 29.04.1999 | Smokey Enison (Sierra Leone) | zwycięstwo (KO) |
| 3. | 26.06.1999 | Milko Stoikov (Bułgaria) | zwycięstwo (KO) |
| 4. | 22.10.1999 | Kevin Whaley-El (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 5. | 10.12.1999 | Melvin Wynn (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 6. | 21.02.2000 | Mark Lee Dawson (Wielka Brytania) | zwycięstwo (KO) |
| 7. | 25.03.2000 | Terry Ford (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 8. | 10.06.2000 | Glenn Odem (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 9. | 14.10.2000 | Stanislav Schreiber (Czechy) | zwycięstwo (KO) |
| 10. | 03.11.2000 | Nino Cirilo (Meksyk) | zwycięstwo (KO) |
| 11. | 02.03.2001 | Rudi Lupo (Belgia) | zwycięstwo |
| 12. | 18.05.2001 | Ion Voica (Rumunia) | zwycięstwo (KO) |
| 13. | 11.08.2001 | Timofej Maklakov (Rosja) | zwycięstwo (KO) |
| 14. | 10.11.2001 | Zdravko Kostić (Czarnogóra) | zwycięstwo |
| 15. | 29.12.2001 | Rusłan Gladkikh (Ukraina) | zwycięstwo |
| 16. | 23.02.2002 | Denis Solomko (Białoruś) | zwycięstwo (KO) |
| 17. | 06.04.2002 | Willie McDonald (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 18. | 24.05.2002 | Sergiej Karanevich (Białoruś) | zwycięstwo |
| 19. | 27.07.2002 | Mihai Iftode (Rumunia) | zwycięstwo |
| 20. | 18.10.2002 | Laverne Clark (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 21. | 14.12.2002 | Varuzhan Davtyan (Armenia) | zwycięstwo (KO) |
| 22. | 15.02.2003 | Andrei Kiarsten (Estonia) | zwycięstwo (KO) |
| 23. | 06.04.2003 | Zoltan Beres (Węgry) | zwycięstwo |
| 24. | 30.08.2003 | Roberto Coelho (Brazylia) | zwycięstwo |
| 25. | 04.10.2003 | Ed Dalton (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 26. | 20.12.2003 | Olivier Beard (Francja) | zwycięstwo (KO) |
| 27. | 17.04.2004 | Gabrail Gabrailov (Rosja) | zwycięstwo (KO) |
| 28. | 10.09.2004 | Ismail Abdoul (Belgia) | zwycięstwo |
| 29. | 21.05.2005 | Paul Briggs (Australia) | zwycięstwo |
| 30. | 15.10.2005 | Thomas Ulrich (Niemcy) | zwycięstwo (KO) |
| 31. | 07.10.2006 | Paul Briggs (Australia) | zwycięstwo |
| 32. | 03.02.2007 | Chad Dawson (USA) | porażka |
| 33. | 09.06.2007 | Luis Andres Pineda (Panama) | zwycięstwo (KO) |
| 34. | 29.12.2007 | Josip Jalusic (Chorwacja) | zwycięstwo |
| 35. | 19.04.2008 | O'Neil Bell (Jamajka) | zwycięstwo (KO) |
| 36. | 11.07.2008 | Gary Gomez (USA) | zwycięstwo (KO) |
| 37. | 11.12.2008 | Steve Cunningham | zwycięstwo |
| 38. | 27.02.2009 | Johnathon Banks | zwycięstwo (KO) |