Jack Daniels, znany trener i wybitny fizjolog sportowy, zmarł 12 września. Jego żona, Nancy, zdradziła, że odszedł szczęśliwy kilkanaście godzin po obejrzeniu zwycięskiego meczu ulubionego zespołu NFL, Green Bay Packers. Daniels, który kiedyś testował tę drużynę, był jej wiernym fanem przez całe życie.
Kariera Danielsa trwała ponad sześć dekad, a jego wpływ na bieganie jest nieoceniony. Najbardziej znany jest z książki "Daniels' Running Formula" z 1998 r., która przekształciła jego badania w praktyczny system treningowy. Jego praca łączyła naukę z rzeczywistością sportu, co czyniło go wyjątkowym w swojej dziedzinie.
Urodzony w Detroit w 1932 roku Daniels rozpoczął swoją przygodę ze sportem jako pływak. Bieganie odkrył z kolei dopiero przez pięciobój nowoczesny. Choć początkowo sam siebie nazywał "okropnym biegaczem", determinacja doprowadziła go do zdobycia medali olimpijskich. W 1956 roku w Melbourne drużynowo wywalczył srebro, a cztery lata później w Rzymie brąz.
Te doświadczenia zainspirowały go do zgłębiania fizjologii sportu. Po odbyciu służby wojskowej w Korei i szkolenia w Szwecji Daniels kontynuował studia i uzyskał tytuł doktora w 1969 roku. W latach 80. Daniels stał się jednym z pierwszych fizjologów Nike, badając różne aspekty biegania. Jego innowacyjne podejście pomogło Joan Benoit Samuelson wygrać pierwsze kobiece olimpijskie próby maratońskie w 1984 r., mimo niedawnej operacji kolana.
Daniels czerpał największą satysfakcję z pracy z amatorami. Jego zespoły w SUNY Cortland zdobyły wiele tytułów, a jego metody są nadal stosowane na całym świecie. Flagstaff w Arizonie, gdzie mieszkał, stało się centrum treningu wysokogórskiego.