31-letni Szmyd po zwycięstwie etapowym w Dauphiné Libéré na słynnej górze Ventoux miał swoją chwilę w mediach. Była to idealna propaganda polskiego kolarstwa, co wykorzystał organizator Tour de Pologne. Bydgoszczanin stał się twarzą wyścigu, zapowiadając walkę o wygraną.
W jego przypadku takie zapowiedzi nie są bez pokrycia. W swojej ekipie Liquigas jest gregario (pomocnikiem) znamienitych włoskich wspinaczy: Basso, Franka Pellizottiego i Vincenza Nibalego, którym na górskich odcinkach nadaje tempo jazdy. Dla rywali często zbyt mocne - jak cały kolarski świat widział i się tym zachwycał podczas ostatniego Giro d'Italia.
Nie ma w tym roku ciężko poobijanego w Tour de France Niemca Jensa Voigta, zwycięzcy z poprzedniego sezonu. Z byłych triumfatorów stawi się na starcie tylko Rosjanin Sergiej Iwanow, który wygrał w Polsce w... 1998 roku.
Faworytów wielu nie ma: na przełamanie czeka Ballan (Lampre), może powalczy Rosjanin Paweł Brut (Katiusza), może Szwajcar Michael Albasini (Columbia). Nieoczekiwanie szansa otwiera się przed naszymi. Ostatnim Polakiem, który triumfował w narodowym wyścigu był w 2003 roku Cezary Zamana.
Polski tour
Słowa Szmyda o zostaniu pierwszym Polakiem, który wygra imprezę ProTour, nie są rzucane na wiatr. Nie ma problemu w jego zespole z osobą lidera. Basso, triumfator Giro d'Italia 2006, ma w nogach ciężki obóz w Livigno na pograniczu włosko-szwajcarskim, a Szmyda perspektywa walki na własną rękę, na dodatek w ojczyźnie, mobilizuje mimo zmęczenia.
O podium w Krakowie, gdzie w sobotę zakończy się Tour de Pologne, mówi głośno Bartosz Huzarski (ISD), który w narodowym wyścigu dwukrotnie był już najlepszym zawodnikiem klasyfikacji górskiej. O ambicjach wspomina ponadto Marek Rutkiewicz, lider reprezentacji Polski, który jako młokos na trzecim miejscu zakończył zmagania w 2002 roku.
Polaków mamy w tym roku trzynastu - o trzech więcej niż przed rokiem i o dwóch więcej niż przed dwoma laty. Właśnie w 2007 roku po raz ostatni w wyścigu Dookoła Polski wystąpiła krajowa drużyna zawodowa (Action Uniqa). Dziś, mając zarejestrowanych w Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI) jedynie pięć ekip kontynentalnej (trzeciej) kategorii, o starcie którejkolwiek nie mam mowy.
Adiós Vuelta
Będąc od 2005 roku, czyli od początku, w cyklu ProTour - najważniejszych oprócz wielkich tourów i klasyków, wyścigów światowego kalendarza, Tour de Pologne musiał radzić sobie z niezbyt przyjaznym kolizją terminu z Vuelta a España, narodowego wyścigu Hiszpanów, gdzie jechały gwiazdy.
Sama zmiana terminu na sierpniowy (w miejscu zlikwidowanego Deutschland Tour) nie mógł zmienić tej sytuacji. Polski tour startuje bowiem ledwie tydzień po zakończeniu Tour de France, a bohaterowie tego ostatniego wolą spróbować sił w sobotnim klasyku w San Sebastián (również ProTour).
Na Tour de Pologne przyjechali zawodnicy chcący odbudować formę (Ballan, Basso) lub po prostu słabsze składy osiemnastu ekip z licencją ProTour. Szczególnie cztery francuskie grupy po narodowym wyścigu (tak w tym roku dla nich udanym) nie eksploatują od razu jego uczestników.
Oprócz kompletu ekip ProTour na Tour de Pologne stawiły się dwie formacje drugiej kategorii (Professional Continental): holenderski Vacansoleil i włosko-ukraiński ISD. Obie ze sponsorami mającymi interesy w Polsce i obie (Vacansoleil w ostatniej chwili) z Polakami w kadrach. Stawkę uzupełnia drużyna narodowa prowadzona przez Piotra Wadeckiego, drugiego zawodnika wyścigu Dookoła Polski w 2000 roku.
Sprinterzy na baczność
Walczący o żółtą koszulkę faworyci ujawnią się dopiero w drugiej połowie tygodnia ścigania. Trasa bowiem jest na pierwszych etapach przygotowana z myślą o zawodnikach atakujących, w przypadku niepowodzenia których zwycięstwa będą rozstrzygały się w sprincie peletonu na finiszu.
Zabawa zacznie się w niedzielę na Placu Trzech Krzyży w Warszawie, gdzie inaugurację Tour de Pologne władze powiązały z obchodami rocznicy Powstania 1944. Sprinterzy powinni też powalczyć w Białymstoku, Lublinie i Nałęczowie, ale każdy z tych etapów kończy się na rundach.
Trudności spotkają śmiałków w czwartek na trasie ze Strzyżowa do Krynicy-Zdrój. "Królewski" etap to ten sobotni, z pięciokrotnym podjazdem na Murzasichle w Zakopanem. Zakończenie po raz drugi z rzędu w Krakowie.
66. edycja Tour de Pologne, kategoria 2.ProTour
2-8 sierpnia 2009
program:
niedziela, 2 sierpnia: Warszawa, 108 km
poniedziałek, 3 sierpnia: Serock - Białystok, 219.1 km
wtorek, 4 sierpnia: Bielsk Podlaski - Lublin, 225.1 km
środa, 5 sierpnia: Nałęczów - Rzeszów, 239.7 km
czwartek, 6 sierpnia: Strzyżów - Krynica-Zdrój, 171.5 km
piątek, 7 sierpnia: Krościeńko nad Dunajcem - Zakopane, 162.2 km
sobota, 8 sierpnia: Rabka Zdrój - Kraków, 136.5 km
lista honorowa:
2008 Jens Voigt (Niemcy); 2007 Johan Van Summeren (Belgia); 2006 Stefan Schumacher (Niemcy); 2005 Kim Kirchen (Luksemburg); 2004, 2001 Ondrej Sosenka (Czechy); 2003 Cezary Zamana; 2002 Laurent Brochard (Francja); 2000 Piotr Przydział; 1999 Tomasz Brożyna; 1998 Sergiej Iwanow (Rosja); 1997 Rolf Jaermann (Szwajcaria); 1996 Wiaczesław Dżawanian (Rosja); 1995 Zbigniew Spruch; 1994 Maurizio Fondriest (Włochy); 1993, 1992, 1991 Dariusz Baranowski; 1990 Mieczysław Karłowicz; 1989 Marek Wrona; 1988, 1984, 1982 Andrzej Mierzejewski; 1987 Zbigniew Piątek; 1986 Marek Kulas; 1985 Marek Leśniewski; 1983 Tadeusz Krawczyk; 1981, 1978 Jan Brzeźny; 1980 Czesław Lang; 1979 Henryk Charucki; 1977 Lechosław Michalak; 1976 Janusz Kowalski; 1975 Tadeusz Mytnik; 1974 Andre Delcroix (Belgia); 1973 Lucjan Lis; 1972 José Luis Viejo (Hiszpania); 1971 Stanisław Szozda; 1970 Jan Stachura; 1969 Wojciech Matusiak; 1968, 1962 Jan Kudra; 1967 Andrzej Bławdzin; 1966 Józef Gawliczek; 1965 Józef Beker; 1964 Rajmund Zieliński; 1963 Stanisław Gazda; 1961, 1957 Henryk Kowalski; 1960 Roger Diercken (Belgia); 1959 Wiesław Podobas; 1958 Bogusław Fornalczyk; 1956, 1955, 1954 Marian Więckowski; 1953 Mieczysław Wilczewski; 1952 Wacław Wójcik; 1949 Francesco Locatelli (Włochy); 1948 Wacław Wójcik; 1947 Stanisław Grzelak; 1939, 1937 Bolesław Napierała; 1933 Jerzy Lipiński; 1929 Józef Stefański; 1928 Feliks Więcek
