Vive Minorka jako pierwsza ze wszystkich drużyn hiszpańskiej ekstraklasy została relegowana do niższej klasy rozgrywkowej. Podopieczni Javiera Imbrody na dwie kolejki przed zakończeniem sezonu legitymowali się bilansem tylko 8 zwycięstw i aż 22 porażek, co przekreślało jakiekolwiek szanse na pozostanie wśród najlepszych. Nic więc dziwnego, że kierownictwo zespołu zaraz po sezonie podjęło decyzję o zakończeniu współpracy z Imbrodą - szkoleniowcem, który w trakcie sezonu zastąpił na tym stanowisku równie nieudolnego Ricarda Casasa.
Jak wspomnieliśmy, zmiana na trenerskim stołku na niewiele się zdała, bowiem Vive nie zdołało utrzymać się w lidze. Teraz więc włodarze klubu szukają odpowiedniego szkoleniowca, który wprowadziłby zespół z powrotem na salony hiszpańskich rozgrywek. Bardzo możliwe, że zostanie nim Żan Tabak, niegdyś świetny zawodnik, a obecnie asystent trenera Joana Plazy w Realu Madryt.
Nie od dziś mówi się, że Tabak z chęcią zająłby się trenowaniem na własny rachunek. Media stołeczne od jakiegoś czasu spekulują, iż Chorwatowi najbardziej zależałoby oczywiście na posadzie szkoleniowca "Królewskich", lecz póki co jest to niemożliwe, gdyż Plaza ma zbyt mocną pozycję. Według hiszpańskich gazet Tabak mógłby zaakceptować ofertę Vive Minorki i, zbierając cenne doświadczenie, rozpocząć karierę pierwszego trenera, a za jakiś czas zająć miejsce Hiszpana na ławce madryckiej ekipy. Proces jest długofalowy, aczkolwiek 39-letni były środkowy i tak nie ma nic do stracenia.
Tabak karierę zawodniczą zakończył w czerwcu 2005 roku i od razu dostał angaż w zespole New York Knicks jako skaut. Po dwóch latach przyjął posadę asystenta w Realu Madryt. Jako koszykarz przez dziewięć lat grał w kadrze swojego kraju, a jako młody zawodnik występował w juniorskich reprezentacjach Jugosławii. Z Chorwacją zajął nawet drugie miejsce na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w roku 1992. Na swoim koncie ma również udział w igrzyskach w Atlancie cztery lata później.
Również część klubowa kariery Żana Tabaka pełna jest sukcesów i tytułów. W roku 1991 (będąc zawodnikiem KK Split) został wybrany w drafcie przez Houston Rockets z numerem 52. Do zespołu dołączył przed sezonem 1994/1995 i, choć odgrywał marginalną rolę, pod koniec rozgrywek na jego palcu zacisnął się pierścień mistrzowski NBA. Następnie przez trzy lata grał dla Toronto Raptors, przez dwa dla Indiany Pacers, by w sezonie 2001 na stałe powrócić do Europy. Związał się wówczas z ligą hiszpańską, przywdziewając trykoty kolejno: Realu Madryt, Joventutu Badalona i Unicaji Malaga.
