Liga Mistrzów. Krzysztof Ratajczyk: Legia bez przyszłości

Mateusz Skwierawski 14 Września 2016, 13:34

Newspix / Pressfocus/Paweł Andrachiewicz / Na zdjęciu: kibice Legii Warszawa

Pół życia czekał pan na kolejny awans Legii do fazy grupowej Ligi Mistrzów.

Krzysztof Ratajczyk: Nawet całą epokę. W 1995 roku w Polsce popularne były telefony Nokia za 50 milionów złotych. Wielkości aparatu stacjonarnego. Chciałem jedną Nokię kupić, ale nie mogłem, bo nie byłem zameldowany w Warszawie, tylko w Poznaniu. To były inne czasy. Zawsze grałem w czarnych korkach, starym modelu. Leszek Pisz sprzedał mi wtedy Toyotę Celicę, amerykańską wersję. Dawno to było, jak w innym życiu.

Inaczej też spędzaliście wolny czas.

- Zawsze był nasz "Garaż". Spotykaliśmy się tam całą drużyną. To był obowiązek, jak msza święta. Niczego nam nie było trzeba więcej. Nikomu nie zależało, by pokazywać się na mieście. Tam byliśmy szczęśliwi. Rzadko się zdarzało, żeby któryś z chłopaków nie przyszedł. Traktowaliśmy to jak roztrenowanie po zajęciach. Piło się piwo i szło się do domu.

• Piłkarz z Dortmundu szybszy niż Bolt, mistrzowie Polski na nowo piszą historię - co wiesz o meczu Legia - Borussia?

Po awansie do Champions League pewnie nie tak od razu.

- W 1995 roku bawiła się cała Warszawa, a czy teraz?

Dziś każdy idzie w swoją stronę.

- Może chłopaki mają terminy u fryzjera?

Wy mieliście dla siebie czas.

- U nas to było normalne, że jechaliśmy razem na wczasy, nad jezioro. To nie była drużyna piłkarska tylko rodzina. I później inaczej grasz na boisku, bo wiesz, że jesteś z kolegą, a nie pracownikiem.

Dziś ludzie są bardziej zamknięci, spędzają czas w domach.

- Świat poszedł w tę stronę, że ludzie siedzą w domach i grają na PlayStation. Tylko nie wiem, co jest zdrowsze - napić się piwa z kolegami, czy położyć się na kanapie i przez sześć godzin grać. Teraz się nie rozmawia, tylko wysyła smsy. Komunikacja anonimowa, przez internet lub telefon. Rzadziej mówi się coś w twarz.

Mówi się "era Pokemonów".

- Nie wiem, o co z tym chodzi. Pierwszy raz słyszę.

O co wtedy graliście, o wyjście z grupy?

- Nikt się tego nie spodziewał. Przeciwników mieliśmy słabszych niż Legia dziś, ale nie byliśmy faworytami. Wygraliśmy już na inaugurację z Rosenborgiem w Warszawie (3:1), mimo że przegrywaliśmy. I zatrzymaliśmy się dopiero w ćwierćfinale z Panathinaikosem Ateny. Uważam jednak, że wówczas trudniej było się dostać do Champions League. To były dosłownie rozgrywki mistrzów swoich lig. Dla nas to był wielki sukces. Dziś piłkarze mają wszystko i może ich aż tak ten awans nie cieszy.

A pan cieszył się z awansu Legii do Ligi Mistrzów po 21 latach?

- Jeżeli cieszymy się, że awansowaliśmy do tych rozgrywek po dwumeczu z teoretycznie najsłabszym rywalem ze wszystkich, to chyba nie jest za dobrze.

I gola strzela Legii matematyk, mistrz Kostki Rubika.

- Kiedyś byliśmy z Legią na obozie i śmialiśmy się z kolegami, że bramkarzowi gola strzelił listonosz, bo akurat biegł wrzucić list do skrzynki. Dziś amatorzy robią to na Legii w europejskich pucharach. To jest skandal.