Carlo Ancelotti urodził się w Reggiolo i już jako młody piłkarz pokazał, że potrafi decydować o losach drużyny. W Parmie, gdzie zaczynał karierę, jego dwa gole w kluczowym meczu zapewniły awans do Serie B. Szybko zwrócił na siebie uwagę większych klubów i trafił do Romy. Tam nie tylko zdobył mistrzostwo Włoch, ale też cztery razy sięgnął po Puchar Włoch. Jako kapitan Romy zyskał opinię lidera, a jego nazwisko zaczęło być kojarzone z sukcesem i odpowiedzialnością. Kolejnym etapem była gra w Milanie, gdzie Ancelotti trafił na złotą erę klubu. Współpracował z takimi gwiazdami jak Gullit czy Van Basten, a sam brał udział w finałach Pucharu Europy, zdobywając bramkę przeciwko Realowi Madryt. W reprezentacji Włoch rozegrał 26 spotkań, uczestnicząc w mistrzostwach świata w 1990 r. Jego boiskowa kariera była pełna sukcesów, ale to dopiero początek jego piłkarskiej opowieści. Po zakończeniu gry Ancelotti szybko odnalazł się w roli trenera. Zaczynał w Reggianie, gdzie już w pierwszym sezonie wywalczył awans do Serie A. Następnie prowadził Parmę, Juventus i wreszcie Milan, z którym odnosił największe sukcesy. W Mediolanie zdobył mistrzostwo Włoch, dwukrotnie triumfował w Lidze Mistrzów i wypracował własny styl gry, oparty na ofensywnym ustawieniu. Jego taktyczne innowacje i umiejętność zarządzania zespołem sprawiły, że stał się jednym z najbardziej cenionych trenerów w Europie. Ancelotti nie bał się nowych wyzwań. Pracował w Chelsea, gdzie zdobył mistrzostwo i puchar Anglii, a także w Paris Saint-Germain, Bayernie Monachium, Napoli i Evertonie. Największe sukcesy święcił jednak z Realem Madryt, z którym sięgnął po kolejne trofea, w tym Ligę Mistrzów i mistrzostwo Hiszpanii. Jego kariera to pasmo wzlotów, ale też momentów trudnych, jak zwolnienia czy przegrane finały. Mimo to zawsze wracał na szczyt, udowadniając, że potrafi wyciągać wnioski i budować zwycięskie drużyny. W maju 2025 r. Ancelotti objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Brazylii.