Wisła vs Lech: Gwiazdy po obu stronach barykady

Emilian Dolha

36-letni dziś Rumun trafił do Wisły Kraków przed sezonem 2006/2007 z Rapidu Bukareszt za sprawą Dana Petrescu. Golkiper był wypożyczony z rumuńskiego klubu, a Biała Gwiazda miała prawo do wykupu, z którego chciała skorzystać, ponieważ choć sezon 2006/2007 skończyła na 8. miejscu, Dolha był jednym z tych piłkarzy, którzy nie zawiedli. [ad=rectangle] Po zakończeniu sezonu 2006/2007 Dolha wyjechał na urlop do ojczyzny, a wrócił z niej... jako zawodnik Lecha Poznań. 1 września 2007 roku zawitał na Reymonta 22 w barwach Kolejorza i wygwizdany przez kibiców Wisły zagrał fatalnie i już w I połowie dał sobie wbić cztery gole, w tym trzy po swoich koszmarnych błędach. W przerwie został zmieniony przez Krzysztofa Kotorowskiego, a całą II połowę przesiedział w autokarze, chcąc uniknąć kontaktu z kibicami i dziennikarzami.

Choć jego kontrakt z Lechem miał obowiązywać do 2010 roku, w maju 2008 roku poznański klub poinformował o rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron.

Paweł Kaczorowski

14-krotny reprezentant Polski w pierwszej kolejności był związany z Lechem Poznań, a dopiero później z Wisłą Kraków. W Kolejorzu występował najpierw w sezonie 1999/2000, a następnie w latach 2003-2004. Zawodnikiem Białej Gwiazdy był natomiast od stycznia 2006 do stycznia 2007 roku.

Dla Kolejorza rozegrał łącznie 65 ligowych spotkań i sięgnął z nim po Puchar i Superpuchar Polski, podczas gdy bilans jego rocznej przygody z Wisłą to tylko jeden występ w Pucharze Ekstraklasy.

Arkadiusz Głowacki

36-letni dziś "Głowa" to wychowanek Lecha Poznań, w barwach którego zadebiutował w Ekstraklasie tuż po 18. urodzinach. Młodziutki Głowacki był jednym z odkryć ligi, a w przerwie zimowej sezonu 1999/2000 już jako uznany obrońca trafił do skupujących najlepszych krajowych piłkarzy Białej Gwiazdy.

Aktualny kapitan Wisły (pełni tę funkcję od sezonu 2012/2013) jest żywą legendą 13-krotnych mistrzów Polski. Rozegrał w ich barwach już 385 oficjalnych spotkań, co daje mu miejsce w czołówce klubowej klasyfikacji wszech czasów, a biorąc pod uwagę tylko trwającą od 1998 roku "erę Tele-Foniki", jest rekordzistą klubu pod względem rozegranych spotkań.

Głowacki zdobył z Wisłą sześć mistrzostw Polski, dwa krajowe puchar oraz jeden superpuchar.

Piotr Skrobowski

Grę dla obu klubów ma za sobą także Piotr Skrobowski, czyli jeden z bardziej niespełnionych talentów w historii polskiej piłki nożnej. Elegancki stoper jest wychowankiem Wisły i członkiem świetnej drużyny Białej Gwiazdy przełomu lat '70 i '80 XX wieku. Przypomnijmy, że to wicemistrz Europy U-18 z 1980 roku, który dwa lata później wywalczył z dorosłą kadrą srebrny medal MŚ 1982.

W Wiśle występował do 1985 roku, w Lechu grał krótko, bo tylko w latach 1987-1988, ale zdążył sięgnąć z Kolejorzem po Puchar Polski. Co ciekawe, na początku lat '90 to właśnie Skrobowski-biznesmen uratował Wisłę przed upadkiem, a w 1997 roku był jednym z tych, którzy namówili Tele-Fonikę do przejęcia Białej Gwiazdy.

Krzysztof Smoliński

Krzysztof Smoliński trafił do Wisły przed sezonem 1999/2000 z Odry Wodzisław Śląski z metką utalentowanego obrońcy, ale w Białej Gwieździe rozegrał tylko jedno ligowe spotkanie i już w przerwie zimowej tamtej kampanii wylądował w Ruchu Chorzów. Z Lechem Poznań był związany w sezonie 2000/2001, gdy Kolejorz walczył na zapleczu Ekstraklasy.

Artur Bugaj

W 1988 roku Wisła Kraków wykupiła utalentowanego 18-latka z Darzboru Szczecinek, ale młody skrzydłowy nie potrafił wywalczyć sobie miejsca w składzie Białej Gwiazdy i po roku został wypożyczony do Cracovii. Dla Pasów zdobył trzy bramki w 19 występach w III lidze i wrócił na Reymonta 22, ale znów nie dostał szansy i opuścił Wisłę bez debiutu w I zespole.

Lepiej mu się wiodło w Kolejorzu, z którym był związany w latach 2001-2003. W sezonie 2001/2012 awansował z Kolejorzem do Ekstraklasy, zdobywając osiem bramek w 31 występach.

Semir Stilić

W latach 2008-2012 Bośniak był ulubieńcem kibiców Kolejorza, a przez ostatnie półtora roku dawał swoją grą radość fanom Białej Gwiazdy. I do Lecha, i do Wisły Stilić trafił za sprawą Franciszka Smudy. Z Lechem zdobył mistrzostwo Polski w 2010 roku i Puchar Polski rok wcześniej. W barwach poznańskiego klubu rozegrał w ekstraklasie 106 spotkań, strzelił 18 bramek i zaliczył 27 asyst. Z kolei bilans jego półtorarocznej przygody z Wisłą to 52 występy, w których zdobył 18 goli i zaliczył 17 asyst - w tym czasie efektywniejszego zawodnika nie było w całej Ekstraklasie. Z 13 ostatnimi podaniami był najlepszym asystentem ligi w sezonie 2014/2015.

Dariusz Dudka

65-krotny reprezentant Polski zaistniał w Ekstraklasie jako zawodnik Amiki Wronki, na której licencji występuje dziś Lech Poznań. W 2006 roku doszło bowiem do fuzji wronieckiego klubu z klubem z Bułgarskiej. Dudka jednak już rok wcześniej zamienił Amikę na Wisłę, z którą w 2008 roku zdobył mistrzostwo Polski.

Przed sezonem 2008/2009 po trzech latach występów przy Reymonta 22 przeniósł się do AJ Auxerre, a następnie był związany z Levante UD i Birmingham City, by w styczniu 2014 roku wrócić do Wisły. W czerwcu związał się z Lechem, którego prowadzi Maciej Skorża, czyli jego dobry znajomy ze wspólnej pracy w Amice i Wiśle.

Adam Dąbrowski

Pierwsze kroki w seniorskiej piłce stawiał w Legii Warszawa, ale na przełomie lat '80 i '90 XX wieku nie był w stanie przebić się do I zespołu Wojskowych. W Ekstraklasie zadebiutował dopiero w sezonie 1996/1997 w barwach Wisły Kraków, do której trafił z Petrochemii (dzisiejszej Wisły) Płock. Przy Reymonta 22 występował półtora roku, a pożegnał się z Białą Gwiazdą, gdy tę przejęła Tele-Fonika. W Lechu Poznań pojawił się przed sezonem 2000/2001. Jesienią 2000 roku rozegrał dla Kolejorza siedem spotkań i odszedł do Doclanu Ząbki.

Maciej Żurawski

Jeden z najwybitniejszych napastników w historii polskiej piłki jest wychowankiem Warty Poznań i w jej barwach zadebiutował w Ekstraklasie w wieku 18 lat, ale na uznanie zapracował dopiero przy Bułgarskiej, gdzie występował w latach 1998-1999. W 56 ligowych spotkaniach zdobył dla Lecha 19 bramek i to wystarczyło, by we wrześniu 1999 roku Biała Gwiazda wyłożyła za niego aż 2 mln marek.

Co ciekawe, ostatni występ w barwach Lecha "Żuraw" zaliczył w starciu z Wisłą, do której przeniósł się sześć dni później, a pożegnał się z Kolejorzem, wbijając krakowianom dwa gole. Przy Reymonta początek miał trudny, ale jego talent eksplodował w sezonie 2001/2002, w którym zdobył 21 bramek i sięgnął po swoją pierwszą koronę króla strzelców. Drugą dołożył dwa lata później, w sezonie 2003/2004 zdobywając 20 bramek. W latach 2002-2005 był absolutnie najlepszym piłkarzem Ekstraklasy.

Ze 121 golami na koncie Żurawski zajmuje dziś 12. miejsce w strzeleckiej klasyfikacji wszech czasów. Jest 72-krotnym reprezentantem Polski i byłym kapitanem Biało-Czerwonych.

Kazimierz Moskal

Obecny trener Wisły Kraków też należy do grona zawodników, którzy występowali zarówno dla Białej Gwiazdy, jak i Kolejorza. Do Wisły trafił w wieku 15 lat, czyli w 1982 roku, z Gościbii Sułkowice, a w I zespole zadebiutował trzy lata później. W latach 1986-1990 był podstawowym napastnikiem Białej Gwiazdy i ulubieńcem kibiców Wisły, ale latem 1990 roku został sprzedany - wbrew swojej woli - do silnego wówczas Kolejorza.

Rozżaleni kibice głośno protestowali przeciwko sprzedaży Moskala, ale demonstracje nie mogły cofnąć transakcji, dzięki której Wisły zyskała środki na przetrwanie - Lech zapłacił za 23-letniego napastnika 2 mld zł. - W nowej rzeczywistości polityczno - ekonomicznej klub ma dużo mniejsze niż dawniej możliwości zdobywania pieniędzy na bieżącą działalność. Z żalem, ale też z konieczności, musieliśmy sprzedać Moskala. Uzyskane środki pozwolą drużynie piłkarskiej na w miarę spokojne życie - tłumaczył prezes klubu Ludwik Miętta-Mikołajewicz.

Z Lechem Moskal zdobył dwa mistrzostwa i dwa Superpuchary Polski, a przed sezonem 1994/1995 został sprzedany do Hapoelu Tel Awiw. W Izraelu spędził cztery lata i w 1998 roku związał się z III-ligowym Hutnikiem Kraków, z którego jesienią 1999 roku wyciągnęła go Wisła. Przekwalifikowany już wtedy na pomocnika Moskal grał przy Reymonta 22 do 2003 roku, a po zakończeniu kariery stawiał w Białej Gwieździe pierwsze trenerskie kroki.

Nie brak też szkoleniowców, którzy pracowali zarówno w Lechu, jak i Wiśle. Przecież sam Maciej Skorża, który aktualnie prowadzi Kolejorza, w latach 2007-2010 był trenerem Białej Gwiazdy, z którą zdobył dwa mistrzostwa Polski, a w minionym sezonie poprowadził do tytułu ekipę z Bułgarskiej.

Trzykrotnie (1998-1999, 2001-2002, 2013-2015) trenerem Wisły był Franciszek Smuda, który Lecha prowadził w latach 2006-2009. "Franz" zdobył z Białą Gwiazdą jej pierwsze mistrzostwo Polski w "erze Cupiała", a z Kolejorzem wywalczył Puchar Polski.

Do pierwszych dwóch mistrzostw Polski Lecha pokierował Wojciech Łazarek. "Baryła" opiekował się Kolejorzem w latach 1980-1984, a w Wiśle pracował w latach 1997-1998 i 2000. Henryk Apostel natomiast Lecha prowadził dwukrotnie (1988 i 1991-1993), zdobywając z nim dwa mistrzostwa Polski, a w Wiśle pracował w latach 1996-1997, w sezonie 1995/1996 wywalczając z nią awans do Ekstraklasy.