Xavi Hernández urodził się w Terrassie, w sercu Katalonii. Już jako jedenastolatek trafił do szkółki piłkarskiej FC Barcelony, gdzie szybko zwrócił uwagę trenerów swoim zmysłem do gry i nieprzeciętną inteligencją boiskową. W sezonie 1997/1998 został włączony do rezerw Barcelony, a niedługo później zadebiutował w pierwszym zespole. Jego pierwsze występy przypadły na czas, gdy drużyna potrzebowała nowego lidera w środku pola. Xavi błyskawicznie wypełnił tę lukę, zastępując kontuzjowanego Josepa Guardiolę i stając się kluczowym rozgrywającym. Przez kolejne lata Xavi był sercem i mózgiem Barcelony. Z klubem zdobył cztery razy Ligę Mistrzów, wielokrotnie sięgał po mistrzostwo Hiszpanii i inne trofea. Jego styl gry, oparty na precyzyjnych podaniach i doskonałym czytaniu gry, stał się wzorem dla kolejnych pokoleń piłkarzy. W 2015 r. pożegnał się z Barceloną, rozgrywając łącznie 500 meczów w La Liga. Przeniósł się do katarskiego Al Sadd, gdzie nie tylko kontynuował karierę zawodniczą, ale także rozpoczął nowy rozdział jako trener. W barwach Al Sadd Xavi rozegrał 98 spotkań i zdobył 24 bramki, a następnie poprowadził drużynę do siedmiu trofeów jako szkoleniowiec. Jego trenerska kariera nabrała tempa, gdy w 2021 r. wrócił do Barcelony, tym razem jako trener pierwszego zespołu. Już w pierwszym sezonie sięgnął po Superpuchar Hiszpanii, a następnie poprowadził drużynę do mistrzostwa kraju. Jego powrót na Camp Nou był szeroko komentowany, a kibice liczyli, że przywróci klubowi dawny blask. Równie imponująca była kariera Xaviego w reprezentacji Hiszpanii. Zadebiutował w 2000 r., a już osiem lat później świętował mistrzostwo Europy, zostając uznanym za najlepszego piłkarza turnieju. W 2010 r. sięgnął po najważniejsze trofeum – mistrzostwo świata. W 2012 r. ponownie zdobył mistrzostwo Europy, asystując przy kluczowych bramkach w finale. Po mundialu w 2014 r. zakończył reprezentacyjną karierę, zostawiając po sobie trwały ślad w historii hiszpańskiego futbolu.