Polki przegrały walkę o igrzyska w Rio. Jaka będzie przyszłość Kima Rasmussena?

stan w stosunku do potencjału reprezentacji Ale nie zgodzę się z opiniami ze on jest święty a wszystko to winna dziewczyn. Nie strzelają karnych? Więc trzeba wybrać tę które będą trafiać nie ma realizacji taktyki trzeba wybrać tę które będą ją realizować. A nie być przywiązany do jednych nazwisk i tego samego stylu gry. O ile potrafimy zagrać z Rosją lub Węgrami bo preferują podobny Styl gry to Holenderki czy Szwedki prowadzące techniczną grę zostawiają nas daleko w tyle a po trenerze z Danii spodziewałem się właśnie wprowadzenia nowego stylu a nie walkowanie tego samego. Zawodniczki jakie mamy to mamy Ale jest kim grać. Padają różne nazwiska ale niestety nie zaglądając w metryki lata lecą trzeba szukać nowych zawodniczek ale o ile do MS Serbi to Kim szukał starał się to po tym siadł na laurach i złapa kontrakty w klubach zagranicznych nie ma czasu jeździć na ligę oglądać dziewczyn nie mówię tu o meczach czuba tabeli ale nawet do takich miejsc jak Sącz Piotrków też warto podjechać a tu co? Kiedy był na meczu ligowym? Drugi trener trenuje drużynę męską więc też nie jest a zdanie asystentki pani Iwony ma gdzieś. Dla mnie ma swoje zdanie i niestety do porażek się nie przyznaje. Wycisnąl z tej reprezentacji maks i to szczerze trzeba sobie powiedzieć więc czas na zmianę. A na koniec to co najważniejsze związku nie będzie ma niego stać bo jego nazwisko poszło w świat więc bogatsze propozycje się też pospia.

przedmówców wskazał na jakie imprezy pojechały nasze zawodniczki, ja pokażę, że po za naszą kapitan w tym zespole jest wiele wartościowych zawodniczek. Wróćmy daleko w przeszłość i przypomnijmy sobie mistrzostwa świata z 2013 roku. Kto wówczas dominował w naszej reprezentacji? Wszyscy mięliśmy na ustach jedno nazwisko - Alina Wojtas. Nasza wspaniała bombardierka zabłysnęła formą głównie w spotkaniach z Rumunkami i Francuzkami, a później jeszcze w meczu o 3. miejsce z Dunkami, ale ważnymi elementami tamtej drużyny były również Kinga Grzyb i Kinga Achruk (wówczas Byzdra). Kolejną dużą imprezą były mistrzostwa Europy, a zauważmy że dotychczas nie było normą, że jeździmy na wszystkie duże imprezy. Tutaj bardzo dobrze spisywała się Kudi, jednak jakże bolesna była strata Kingi Achruk, która z powodu kontuzji kolana mecze mogła oglądać jedynie z trybun. I nareszcie mamy MŚ w Danii. Karolina Kudłacz - Gloc przechodzi samą siebie i jest nie do zatrzymania nawet z kontuzjowanym nadgarstkiem, ale nie jest Błaszczykowskim i sama meczu nie wygra. Ważną rolę odgrywa debiutująca Monika Kobylińska, która zostaje najlepszą zawodniczką meczu z Rosjankami. W kilku spotkaniach formą błysnęła Agnieszka Kocela, a drużyna pozbawiona dwóch filarów w postaci Aliny Wojtas i Kingi Grzyb znów zajmuje 4. miejsce na czempionacie globu. Na koniec mamy zakończone kwalifikacje olimpijskie. Kapitan gra ze złamaną szczęką i jest skuteczna, ale obok niej ważnymi postaciami są Achruk i Kobylińska, a ze Szwedkami mecz życia rozegrała Aleksandra Zych, która również jest młodą zawodniczką i może nie zawsze radzi sobie najlepiej, ale akurat w tym spotkaniu dała z siebie wszystko. Dodatkowo do kadry wróciła Siódmiak i Kołodziejska, które również nie zawiodły. W Astrachaniu nie grała po za Wojtas i Grzyb, Iwona Niedźwiedź najbardziej doświadczona z Polek, która teraz leczy kontuzję nadgarstka. Podsumowując Kim Rasmussen stworzył drużynę wielowymiarową, w której nie gra jedno nazwisko tylko cała drużyna. I to cała drużyna wygrywa spotkania, a nie pojedyncze zawodniczki. Tę tezę wielokrotnie powtarzały biało - czerwone.

zawodniczek - czego więcej można oczekiwać od trenera? Problem nie leży w trenerze tylko w tym że mamy za mało zawodniczek prezentujących poziom międzynarodowy. Kim powinien zostać i poszukać jeszcze innych zawodniczek - o ile takie w ogóle istnieją. No chyba, że nowy trener wyczaruje z kapelusza jakieś nowe talenty na miarę Wojtas w co jednak nikt rozsądny nie wierzy.