Jak turniej ku pamięci przyjaciela wpisał się na stałe do kalendarza kadry - historia Memoriału Wagnera

W 2003 roku Jerzy Mróz postanowił uczcić pamięć legendarnego trenera i jednocześnie swojego znajomego, Huberta Jerzego Wagnera. Uczynił to organizując turniej poświęcony jego pamięci. Pierwsza edycja odbyła się w Olsztynie, rodzinnym mieście organizatora, a udział w niej oprócz Polaków wzięły drużyny narodowe Holandii, Hiszpanii i Niemiec. Biało-czerwoni zajęli wtedy drugie miejsce.

Przez lata formuła rozgrywania turnieju ewoluowała. W drugiej edycji wystąpiło sześć drużyn, a w rekordowym 2006 roku aż osiem. Oczywiście przy takiej licznie zespołów konieczny był podział na grupy. Od 2010 roku utarło się, że występują cztery ekipy i każda gra z każdą. Turniej zdobył swoją renomę i nigdy nie brakuje reprezentacji chętnych przyjechać do Polski.

Przez lata przewinęło się wiele zespołów z w sumie sześciu kontynentów, od tych najbardziej utytułowanych ekip jak Brazylia, Rosja czy Włochy, po te nieco bardziej „egzotyczne” siatkarsko jak Wielka Brytania czy Norwegia. Zawsze w turnieju występuje oczywiście reprezentacja Polski oraz inne drużyny narodowe.

ZOBACZ WIDEO Stephane Antiga: Tokio? Tam można zagrać tylko bardzo dobrze (źródło TVP)

{"id":"","title":""}

Zmianie uległo także miejsce rozgrywania Memoriału Huberta Jerzego Wagnera. Pierwsze sześć edycji miało miejsce w Olsztynie, przy czym w niektórych latach część meczów rozgrywano także w innych miastach województwa warmińsko-mazurskiego: Iławie, Ostródzie i Elblągu. Później ze względu na problemy związane z kryzysem finansowym, turniej wyniósł się z Olsztyna. W 2009 roku rozegrano go w Łodzi, a w następnych latach gościły go kolejno: Bydgoszcz, Katowice, Zielona Góra, Płock, Kraków i Toruń. W tym roku turniej wróci do Krakowa, gdzie ma szansę zagościć na dłużej, a na pewno do 2019 roku włącznie.

Historia sportowych osiągnięć Polaków na Memoriale to temat na osobną opowieść, dość powiedzieć, że w trzynastu dotychczasowych edycjach wygrali do tej pory sześć razy. Po raz pierwszy ta sztuka udała im się w 2006 roku, kiedy to w finale rozprawili się z Kubą. Ponadto w turnieju dwukrotnie triumfowały drużyny narodowe Holandii oraz Rosji. Po jednym zwycięstwie na koncie mają też Niemcy, Brazylia i Włochy. Wyniki osiągane przez naszych reprezentantów w tym turnieju nie zawsze jednak stanowiły wymierny prognostyk przed czekającymi ich imprezami docelowymi. W 2011 roku Polacy nie wygrali ani jednego meczu w Memoriale, a kilka tygodni później zdobyli brązowy medal mistrzostw Europy. Z kolei w latach 2012 i 2013 triumfowali, ale ani z Igrzysk Olimpijskich w Londynie, ani z rozgrywanych na własnym terenie mistrzostw Starego Kontynentu medalu nie przywieźli.

Memoriał z założenia jest turniejem towarzyskim i sprawdzianem przed najważniejszą imprezą docelową sezonu reprezentacyjnego. Od tej reguły był jednak jeden wyjątek. W 2008 roku Polacy musieli wziąć udział w kwalifikacjach do czempionatu Starego Kontynentu, ze względu na bardzo słaby występ rok wcześniej w Moskwie. Byli jednocześnie jednym z organizatorów turnieju kwalifikacyjnego. Ze względu na bardzo napchany kalendarz, Memoriał rozegrano w ramach kwalifikacji. Stąd w turnieju obecność takich drużyn jak Estonia, Czarnogóra i Węgry. Biało-czerwoni nie mieli wtedy problemów z pokonaniem niżej notowanych rywali.

Oprócz aspektów organizacyjnych i sportowych, bardzo często wiele się działo wokół samego turnieju. Początkowo towarzyszył mu pech, gdyż kontuzji doznawali ważni zawodnicy i wykluczało to ich także z najważniejszych imprez sezonu. Albo też gracze nie przestrzegali regulaminu i za jego złamanie byli wyrzucani z kadry. Czasem dochodziło też do spektakularnych pożegnań i wyjazdów ze zgrupowania. Trzymajmy więc kciuki, by w tym roku obyło się bez zbędnych przygód i żebyśmy o tym turnieju pamiętali ze względu na jego wysoki poziom sportowy i organizacyjny.

Medaliści poszczególnych edycji Memoriału Huberta Jerzego Wagnera: